Το κραχ του 1929 Αύριο η μαύρη επέτειος των 78 ετών
"Δεν θα υπάρξουν άλλα κραχ στην εποχή μας"
Δήλωση του Τζον Μέιναρντ Κέινς το 1927
Αγγλος οικονομολόγος 1883-1946
Της Μαρίας Μαθιοπούλου
Ο Dow Jones έχασε 12% τη Μαύρη Τρίτη 29 Οκτωβρίου και η αγορά 14 δισ. δολ. από την αξία της, φέρνοντας τις απώλειες της εβδομάδας σε 30 δισ. δολ., δέκα φορές τον ετήσιο προϋπολογισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και πολλές φορές περισσότερα από όσα είχαν ξοδέψει οι ΗΠΑ στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
Μετά το κραχ ο Dow Jones ανέκαμψε για λίγο στις αρχές του 1930, ξανακυλώντας στη συνέχεια στα χαμηλά του 1932. Η αγορά δεν επέστρεψε στα προ του 1929 επίπεδα πριν από τα τέλη του 1954 και στις 8 Ιουλίου 1932 βρισκόταν σε χαμηλότερο επίπεδο από το 1800
"Ο σοφέρ του πλούσιου βιομηχάνου τέντωνε το αυτί του να ακούσει τις ειδήσεις για τυχόν κινήσεις στη μετοχή της Bethlehem Steel. Ο υαλοκαθαριστής στο χρηματιστηριακό γραφείο έκανε διάλειμμα να μάθει πώς πήγαινε η αγορά και η πρώην ηθοποιός μετέτρεπε το διαμέρισμά της σε γραφείο πηγμένο από γραφήματα, οικονομικές αναφορές, διαγράμματα". Καθημερινές σκηνές στα μέσα του 1929, όπως τις περιέγραφε ο αρχισυντάκτης του περιοδικού "Harper's" Frederick Lewis Allen λίγο καιρό πριν το μεγάλο κραχ χτυπήσει την πόρτα του αμερικανικού χρηματιστηρίου, προκαλώντας κύματα πανικού στους ανυποψίαστους επενδυτές
Εβδομήντα οκτώ χρόνια συμπληρώνονται στις 29 Οκτωβρίου από το μεγάλο κραχ του 1929, μία από τις χειρότερες χρηματιστηριακές κρίσεις της αμερικανικής ιστορίας. Η Μαύρη Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 1929 έδωσε μια γεύση αυτού που θα ακολουθούσε τη Μαύρη Τρίτη 29 Οκτωβρίου, μιας κατάρρευσης που έχει σημαδέψει τη σύγχρονη χρηματιστηριακή ιστορία. Άλλωστε εκείνη η χρηματιστηριακή κρίση σηματοδότησε την έναρξη μιας περιόδου ευρύτατων και μακροχρόνιων συνεπειών για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και μέχρι σήμερα οι απόψεις οικονομολόγων και ιστορικών διίστανται όσον αφορά το ρόλο που έπαιξε το κραχ στη μεγάλη ύφεση που ακολούθησε.
Ενδεικτικό των διαστάσεων του κραχ ήταν πως, ενώ μετά τη μεγάλη κατάρρευση του Οκτωβρίου του 1987, τη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση στην ιστορία της Wall Street, η αγορά χρειάστηκε λιγότερο από δύο χρόνια, για να ανακτήσει το χαμένο έδαφος, μετά το 1929 ο Dow Jones δεν ξαναβρήκε το χαμένο μεγαλείο του παρά μόνο έπειτα από 25 χρόνια. Όποιος αγόρασε μετοχές στα μέσα του 1929 και τις κράτησε είδε το μεγαλύτερο σχεδόν μέρος της ενήλικής του ζωής να περνά προτού ρεφάρει.
Χιλιάδες είχαν κερδοσκοπήσει και κερδίσει χρήματα την περίοδο της χρηματιστηριακής άνθησης, χωρίς να έχουν την παραμικρή γνώση για τη φύση της εταιρείας όπου τοποθετούσαν τις περιουσίες τους. Μέχρι το 1920 οι αγορές ήταν ένα παιχνίδι για επαγγελματίες. Με το μπουμ του χρηματιστηρίου η βάση των ιδιοκτητών μετοχών διευρύνθηκε δραματικά. Έως το καλοκαίρι του 1929 περισσότεροι από 1.000.000 Αμερικανοί είχαν δανεισθεί για να αγοράσουν μετοχές.
ΤΟ ΧΟΜΠΙ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ
Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1920 ήταν μια περίοδος εντυπωσιακής οικονομικής προόδου, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να δρέπουν τους καρπούς της μεταπολεμικής ανάκαμψης και της τεχνολογικής ανάπτυξης. Μεταξύ 1919 και 1929 ο αριθμός των αυτοκινήτων στους αμερικανικούς δρόμους υπερτριπλασιάστηκε, οι πωλήσεις των ραδιοφώνων αυξήθηκαν από 60.000.000 δολ. το 1922 σε 843.000.000 δολ. επτά χρόνια αργότερα. Η ανάπτυξη φαινόταν να μη σχετίζεται με τη δημιουργία κάποιας φούσκας. Αντίθετα, μερίδα ιστορικών υποστήριζε πως οι βιομηχανίες βοηθούσαν η μία την άλλη να δημιουργήσουν αυθεντική οικονομική ανάπτυξη: οι πωλήσεις αυτοκινήτων ενίσχυαν τους παραγωγούς ελαστικών, τους κατασκευαστές οδών και τους εργαζόμενους στη μεταλλουργία. Όλα ήταν μια δημιουργική αλυσίδα. Την περίοδο του κραχ η Νέα Υόρκη είχε αναδειχθεί σε σημαντική χρηματοοικονομική μητρόπολη. Το χρηματιστήριό της ήταν το μεγαλύτερο του κόσμου. Η δεκαετία του '20 βρήκε την πόλη να ευημερεί και να διαθέτει ρευστό. Ο κόσμος είχε πειστεί πως η ανοδική πορεία της αγοράς θα διατηρούνταν. Από το 1921 έως το 1929 ο Dow Jones εκτινάχθηκε από τις 60 μονάδες στις 400. Από τη μια στιγμή στην άλλη δημιουργήθηκαν νέοι εκατομμυριούχοι. Η επένδυση στο χρηματιστήριο έγινε σύντομα το αγαπημένο χόμπι των Αμερικανών. Οι επενδυτές έβαζαν υποθήκη τα σπίτια τους ή επένδυαν τις αποταμιεύσεις μιας ζωής σε "καυτές" μετοχές. Για τον μέσο επενδυτή οι μετοχές ήταν σίγουρο χαρτί. Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που μελετούσαν τα θεμελιώδη μεγέθη των εταιρειών όπου επένδυαν και ακόμη λιγότεροι εκείνοι που περίμεναν ένα κραχ.
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
Μετά από μια ξέφρενη πενταετία που ο Dow Jones πενταπλασίασε την αξία του, ο δείκτης έφτασε στις 381,17 μονάδες στις 3 Σεπτεμβρίου 1929. Μετά από αυτό και για ένα μήνα η αγορά άρχισε να πέφτει, χάνοντας περίπου το 17% της αξίας της. Στη συνέχεια οι τιμές κάλυψαν περισσότερο από το ήμισυ του χαμένου εδάφους, για να συνεχίσουν την καθοδική πορεία τους αμέσως μετά. Η πτώση επιταχύνθηκε φτάνοντας στη Μαύρη Πέμπτη 24 Οκτωβρίου. Ο αριθμός ρεκόρ των 12.900.000 μετοχών άλλαξε χέρια εκείνη την ημέρα. Η ευφορία και τα κέρδη της bull market κατέρρευσαν στις 24 Οκτωβρίου 1929, όταν οι τιμές των μετοχών στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης άρχισαν να πέφτουν με άνευ προηγουμένου ρυθμό και συνέχισαν για έναν ολόκληρο μήνα. Τις ημέρες που οδήγησαν στην Μαύρη Πέμπτη η αγορά ήταν ασταθής. Περίοδοι πωλήσεων πανικού και υψηλών συναλλαγών διαδέχονταν σύντομες περιόδους υψηλότερων τιμών και ανάκαμψης. Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου τραπεζίτες της Wall Street συναντήθηκαν να βρουν μια λύση για να αντιμετωπισθεί ο πανικός και το χάος που είχε δημιουργηθεί. Στη συνάντηση συμμετείχαν ο Thomas W. Lamont, επικεφαλής της Morgan Bank, ο Albert Wiggin, επικεφαλής της Chase National Bank, και ο Charles E. Mitchell, πρόεδρος της National City Bank. Επέλεξαν τον Richard Whitney, αντιπρόεδρο του χρηματιστηρίου, για να τους εκπροσωπήσει. Έχοντας τη στήριξη των οικονομικών παραγόντων ο Whitney έδωσε εντολή για την αγορά ενός μεγάλου πακέτου μετοχών στην US Steel σε τιμή πολύ πάνω από την τρέχουσα. Μπροστά στους έκπληκτους χρηματιστές ο Whitney έδωσε παρόμοιες εντολές και για άλλες blue chip μετοχές. Η τακτική ήταν παρόμοια με εκείνη που είχε δώσει τέλος στον πανικό του 1907. Το 1929 όμως το κόλπο έπιασε μόνο προσωρινά. Το Σαββατοκύριακο τα γεγονότα δραματοποιήθηκαν ιδιαίτερα από τις εφημερίδες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου ακόμη περισσότεροι επενδυτές αποφάσισαν να βγουν από την αγορά και ο πανικός συνεχίστηκε με πτώση 13% του Dow Jones εκείνη την ημέρα. Την επόμενη ημέρα, τη Μαύρη Τρίτη 29 Οκτωβρίου, 16.400.000 μετοχές άλλαξαν χέρια, αριθμός που έσπασε το ρεκόρ που είχε σημειωθεί πριν από πέντε ημέρες και καταρρίφθηκε μόλις το 1969.
Μέλη της οικογένειας Ρόκφελερ και άλλοι οικονομικοί παράγοντες άρχισαν να αγοράζουν μεγάλα πακέτα μετοχών, για να δείξουν στο επενδυτικό κοινό ότι είχαν πίστη στην αγορά, όμως οι προσπάθειές τους δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την πτώση. Ο Dow Jones έχασε 12% εκείνη την ημέρα και η αγορά 14 δισ. δολ. από την αξία της, φέρνοντας τις απώλειες της εβδομάδας σε 30 δισ. δολ., δέκα φορές τον ετήσιο προϋπολογισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και πολλές φορές περισσότερα από όσα είχαν ξοδέψει οι ΗΠΑ στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ
Εκτός από τους μικροεπενδυτές και οι τράπεζες είχαν εκτεθεί σημαντικά στο χρηματιστήριο. Όταν οι μετοχές ήταν άχρηστα χαρτιά, τα χρήματα των καταθετών τους είχαν γίνει καπνός. Μαζικές αναλήψεις καταθέσεων έφεραν πανικό, τράπεζες κατέρρευσαν, χρηματιστηριακοί οίκοι πτώχευσαν, άνθρωποι άρχισαν να πέφτουν από τα κτίρια. Εκτιμάται ότι περίπου 140 δισ. δολ. καταθέσεων εξατμίστηκαν και 10.000 τράπεζες έβαλαν λουκέτο.
Πάντως όσοι εμφανίστηκαν προνοητικοί κατάφεραν να κερδίσουν. Μία από τις ιστορίες αυτού του τύπου ήταν εκείνη του πατέρα του John F. Kennedy, Joseph Kennedy, ο οποίος πούλησε πριν από το κραχ και έβγαλε εκατομμύρια, καθώς άκουσε τυχαία νεαρούς λούστρους στο δρόμο να σχεδιάζουν πώς θα κερδοσκοπήσουν στην αγορά, εικόνα ενδεικτική της ελαφρότητας που περικύκλωνε το χρηματιστήριο.
Μετά το κραχ ο Dow Jones ανέκαμψε για λίγο στις αρχές του 1930, ξανακυλώντας στη συνέχεια στα χαμηλά του 1932. Η αγορά δεν επέστρεψε στα προ του 1929 επίπεδα πριν από τα τέλη του 1954 και στις 8 Ιουλίου 1932 βρισκόταν σε χαμηλότερο επίπεδο από το 1800.
Στη μεγάλη ύφεση που ακολούθησε το κραχ η φτώχεια έγινε καθημερινότητα. Πρώην εκατομμυριούχοι επιχειρηματίες κατέληξαν να πουλάνε μήλα και μολύβια στις γωνίες των δρόμων και το ένα τρίτο των Αμερικανών βρέθηκε κάτω από το όριο της φτώχειας.
Το κραχ της Wall Street είχε τεράστιο αντίκτυπο στην αμερικανική οικονομία και παραμένει μέχρι σήμερα πηγή έντονης ακαδημαϊκής συζήτησης για τις συνέπειές του. Το βασικό ερώτημα είναι αν το κραχ προκάλεσε την ύφεση που ακολούθησε ή αν ήταν απλώς ένα σύμπτωμα της οικονομικής φούσκας που είχε δημιουργηθεί από την πιστωτική μανία.
Κρίσεις
Αλλα κραχ
που άφησαν εποχή
1. Η "φούσκα" των μετοχών υψηλής τεχνολογίας
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 οι μετοχές των εταιρειών του Ίντερνετ γίνονταν ανάρπαστες και ας μην ήταν καν κερδοφόρες οι περισσότερες από αυτές. Το αποκορύφωμα ήταν η εξαγορά μαμούθ, ύψους 200 δισ. δολ., του ομίλου Time Warner τον Ιανουάριο του 2000 από την America On Line. Το όνειρο δεν άργησε να μετατραπεί σε εφιάλτη: Μέχρι τον Οκτώβριο του 2002 ο δείκτης μετοχών υψηλής τεχνολογίας Nasdaq είχε χάσει το 78% της αξίας του. Οι παράπλευρες απώλειες ήταν τεράστιες, καθώς η αμερικανική οικονομία πέρασε σε ύφεση και οι επενδύσεις πάγωσαν. Η χαριστική βολή ήρθε με τα χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
2. Η Μαύρη Δευτέρα του 1987
Το αμερικανικό χρηματιστήριο υπέστη τη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση της ιστορίας του εν καιρώ ειρήνης στις 19 Οκτωβρίου 1987, ημέρα Δευτέρα. Ο δείκτης Dow Jones έχασε το 22% της αξίας του μέσα σε λίγες ώρες, δίνοντας το έναυσμα για μαζικό ξεπούλημα μετοχών στην Ευρώπη και την Ιαπωνία. Τα αίτια της κρίσης πολλά. Οι φήμες για συνεχή κρούσματα εσωτερικής πληροφόρησης, οι ριψοκίνδυνες εξαγορές, η επιβράδυνση της οικονομίας των ΗΠΑ και η καταβαράθρωση του δολαρίου ήταν τα κυριότερα. Οι φόβοι πολλαπλασιάστηκαν μετά την απόφαση της Γερμανίας να αυξήσει τα επιτόκια, η οποία συνοδεύτηκε από την περαιτέρω ενίσχυση του μάρκου έναντι του δολαρίου. Ο κίνδυνος χρεοκοπίας μεγάλων αμερικανικών τραπεζών ήταν πλέον ορατός, με αποτέλεσμα η Fed και άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες να ρίξουν δραστικά τα επιτόκια. Παρότι το κραχ είχε μικρή διάρκεια, η κρίση εκείνη απέδειξε ότι οι παγκόσμιες αγορές αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία και ότι οι αποφάσεις των κεντρικών τραπεζών έχουν επιπτώσεις για τις οικονομίες όλων των χωρών. Παράλληλα έδωσε το έναυσμα για τη θέσπιση αυστηρότερων κανόνων στον τρόπο λειτουργίας των αγορών τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Βρετανία.
Οκτ 27, 2007
http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=8081
Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008
Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008
Να χαρώ ή να κλάψω που θα πληρώσουν τα χρέη των πλουσίων οι φορολογούμενοι της Αμερικής;;;;; update 1
Ο... «σοσιαλισμός» των πλουσίων!
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Τραπεζική κόλαση από χθες και στην Ευρώπη. Διάφορες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σαν σύγχρονοι... «Ρομπέν των πλουσίων», αρπάζουν από τους κρατικούς προϋπολογισμούς τα ευρώ κατά δεκάδες δισεκατομμύρια και τα δίνουν για να σώσουν... τράπεζες.
Παίρνουν δηλαδή τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών, κατά τεκμήριο πρωτίστως των μισθωτών, και τα δίνουν στα... «λαμόγια» των χρηματιστηρίων, στους γιάπηδες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που τζογάριζαν σε άκρως ριψοκίνδυνα χρηματιστηριακά προϊόντα και έχασαν!
Παίρνουν τα χρήματα από τη φορολόγηση των εργαζομένων και τα δίνουν στα παράσιτα, τα οποία όσο κέρδιζαν τσέπωναν τα αμύθητα κέρδη και τώρα που το σύστημα καταρρέει εξαιτίας της απληστίας τους φωνάζουν ότι πρέπει να... κοινωνικοποιηθούν οι ζημιές τους και να τις πληρώσουμε όλοι οι υπόλοιποι!
Οσο για τις άθλιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες εκποιούν αδίστακτα κάθε κερδοφόρο επιχείρηση του δημόσιου τομέα στο όνομα του ιερού δόγματος των ιδιωτικοποιήσεων, εξίσου αδίστακτα σπεύδουν να... κρατικοποιήσουν (!) κάθε τράπεζα που χρεοκοπεί, να φορτώσουν δηλαδή στο κράτος τα ασύλληπτα χρέη της.
Πρόκειται για τις ίδιες κυβερνήσεις οι οποίες στριγκλίζουν και βροντούν εναντίον κάθε εργαζόμενου ή συνταξιούχου που ζητάει 50 ευρώ αύξηση και κατακεραυνώνουν την «επαίσχυντη συντεχνιακή νοοτροπία», που θα οδηγήσει σε «κατάρρευση την εθνική οικονομία» αν δοθεί το πενηντάρικο, αλλά που με απίστευτη ευκολία και εν ριπή οφθαλμού εκταμιεύουν 50 δισεκατομμύρια ευρώ για χάρη των απατεώνων τραπεζιτών!
Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Βρετανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, του Λουξεμβούργου μπήκαν από χθες στον χορό είτε των κρατικοποιήσεων χρεοκοπημένων τραπεζών είτε της χορήγησης απεριόριστων δανείων με προνομιακούς όρους για να επιβιώσουν οι χρεοκοπημένες τράπεζες. Προφανώς θα ακολουθήσουν κι άλλες, καθώς θα αποκαλύπτεται καθημερινά η έκταση της «τραπεζικής φούσκας».
Από την άλλη πλευρά, η πολιτική ασυδοσίας του χρηματιστικού κεφαλαίου που ακολουθείται τις τελευταίες δεκαετίες έχει καταστήσει τις κυβερνήσεις ομήρους των κολοσσιαίων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και του τυχοδιωκτισμού τους.
Τι να κάνει π.χ. πλέον η βελγική κυβέρνηση με την τράπεζα Φόρτις, που την άφησε να γιγαντωθεί πέρα από κάθε όριο; Αφού τρεις στους τέσσερις Βέλγους εξαρτώνται κατά κάποιο τρόπο από αυτήν (καταθέσεις, δάνεια, ασφάλειες κ.λπ.), μπορεί να την αφήσει να καταρρεύσει; Οι καταθέσεις στην τράπεζα αυτή ανέρχονται σε 215 δισεκατομμύρια ευρώ! Μπορεί να αφήσει να χαθούν; Θα γίνει επανάσταση!
«Εκπολιτίστε τον καπιταλισμό!» καλούσε προ δεκαημέρου η γερμανική εφημερίδα «Ντι Τσάιτ» με τον οκτάστηλο πρωτοσέλιδο τίτλο της. «Η απληστία και η μεγαλομανία έχουν οδηγήσει στο χειρότερο τραπεζικό κραχ εδώ και γενιές. Διακυβεύεται το οικονομικό μας σύστημα, αν δεν το ξανασκεφτούμε ριζικά» προειδοποιούσε με τους υπότιτλους.
Εδώ ακριβώς όμως βρίσκεται και το πρόβλημα. «Εκπολιτίζεται» άραγε ο σύγχρονος καπιταλισμός ή αυτές οι ακραία παρασιτικές εκδηλώσεις του δεν αποτελούν πλέον εκτροπές, αλλά την ίδια την ουσία του συστήματος στις σημερινές συνθήκες;
Μπορεί οι υποχρεωτικές κρατικοποιήσεις χρεοκοπημένων τραπεζών ή οι αναγκαστικές συγχωνεύσεις και απορροφήσεις στους κλάδους αυτούς να δίνουν μια μαύρη εικόνα αδυναμίας του σύγχρονου καπιταλισμού, αλλά, αν το δει κανείς ψυχρά, στις μαθηματικές του διαστάσεις, αδιαφορώντας για το αν μια τράπεζα μίκρυνε ή εξαφανίστηκε και μια άλλη γιγαντώθηκε, η ουσία είναι μία: τεράστια ποσά του κρατικού προϋπολογισμού μεταφέρονται στα ταμεία των τραπεζών!
Αυτό σημαίνει αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου για μια ακόμη φορά σε τεράστια κλίμακα, αφού μιλάμε για συνολικό ποσό που υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Αναδιανομή υπέρ των... πλουσίων!
Αυτό το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, όσο και αν σε κάποιο τμήμα του καλυφθεί με την έκδοση πληθωρικού χρήματος σε ΗΠΑ και ΕΕ, σηματοδοτεί τη δραστική περικοπή δαπανών για την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια, σηματοδοτεί τη χορήγηση λιγότερων, μικρότερων και ακριβότερων δανείων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στους ιδιώτες από τις εμπορικές τράπεζες - και όλα αυτά για να καλυφθούν οι ζημιές των τυχοδιωκτών τραπεζιτών απατεώνων...
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Ιδεολογικό θράσος των ηγετών της ΕΕ
Βράζουν από αγανάκτηση οι πολίτες, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά ακόμη και των ΗΠΑ, καθώς βλέπουν τις κυβερνήσεις να σπεύδουν να αρπάζουν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια από τα χρήματα των φορολογουμένων, για να τα δώσουν στους «τζογαδόρους» τραπεζίτες. Αυτό φοβίζει τους ηγέτες.
Η Μέρκελ έχει δηλώσει ότι ανησυχεί πως «οι προσπάθειες απαξίωσης του νεοφιλελευθερισμού της ελεύθερης αγοράς ίσως γίνουν όπλο στα χέρια της Αριστεράς». Ο Σαρκοζί χαρακτήρισε «ιστορικό λάθος» οποιαδήποτε «επιστροφή στην κοινοκτημοσύνη του παρελθόντος».
Αντί να προσπαθούν να κατευνάσουν τη δίκαιη οργή των λαών και να δουν πώς θα αποτρέψουν τη συνέχιση τέτοιων φαινομένων, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανησυχούν μήπως κληθούν να καταβάλουν το πολιτικό κόστος της κρίσης, στην οποία οδήγησαν οι επιλογές και η γραμμή των κυβερνήσεων.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&tag=8953&pubid=1660611
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Τραπεζική κόλαση από χθες και στην Ευρώπη. Διάφορες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σαν σύγχρονοι... «Ρομπέν των πλουσίων», αρπάζουν από τους κρατικούς προϋπολογισμούς τα ευρώ κατά δεκάδες δισεκατομμύρια και τα δίνουν για να σώσουν... τράπεζες.
Παίρνουν δηλαδή τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών, κατά τεκμήριο πρωτίστως των μισθωτών, και τα δίνουν στα... «λαμόγια» των χρηματιστηρίων, στους γιάπηδες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που τζογάριζαν σε άκρως ριψοκίνδυνα χρηματιστηριακά προϊόντα και έχασαν!
Παίρνουν τα χρήματα από τη φορολόγηση των εργαζομένων και τα δίνουν στα παράσιτα, τα οποία όσο κέρδιζαν τσέπωναν τα αμύθητα κέρδη και τώρα που το σύστημα καταρρέει εξαιτίας της απληστίας τους φωνάζουν ότι πρέπει να... κοινωνικοποιηθούν οι ζημιές τους και να τις πληρώσουμε όλοι οι υπόλοιποι!
Οσο για τις άθλιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες εκποιούν αδίστακτα κάθε κερδοφόρο επιχείρηση του δημόσιου τομέα στο όνομα του ιερού δόγματος των ιδιωτικοποιήσεων, εξίσου αδίστακτα σπεύδουν να... κρατικοποιήσουν (!) κάθε τράπεζα που χρεοκοπεί, να φορτώσουν δηλαδή στο κράτος τα ασύλληπτα χρέη της.
Πρόκειται για τις ίδιες κυβερνήσεις οι οποίες στριγκλίζουν και βροντούν εναντίον κάθε εργαζόμενου ή συνταξιούχου που ζητάει 50 ευρώ αύξηση και κατακεραυνώνουν την «επαίσχυντη συντεχνιακή νοοτροπία», που θα οδηγήσει σε «κατάρρευση την εθνική οικονομία» αν δοθεί το πενηντάρικο, αλλά που με απίστευτη ευκολία και εν ριπή οφθαλμού εκταμιεύουν 50 δισεκατομμύρια ευρώ για χάρη των απατεώνων τραπεζιτών!
Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Βρετανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, του Λουξεμβούργου μπήκαν από χθες στον χορό είτε των κρατικοποιήσεων χρεοκοπημένων τραπεζών είτε της χορήγησης απεριόριστων δανείων με προνομιακούς όρους για να επιβιώσουν οι χρεοκοπημένες τράπεζες. Προφανώς θα ακολουθήσουν κι άλλες, καθώς θα αποκαλύπτεται καθημερινά η έκταση της «τραπεζικής φούσκας».
Από την άλλη πλευρά, η πολιτική ασυδοσίας του χρηματιστικού κεφαλαίου που ακολουθείται τις τελευταίες δεκαετίες έχει καταστήσει τις κυβερνήσεις ομήρους των κολοσσιαίων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και του τυχοδιωκτισμού τους.
Τι να κάνει π.χ. πλέον η βελγική κυβέρνηση με την τράπεζα Φόρτις, που την άφησε να γιγαντωθεί πέρα από κάθε όριο; Αφού τρεις στους τέσσερις Βέλγους εξαρτώνται κατά κάποιο τρόπο από αυτήν (καταθέσεις, δάνεια, ασφάλειες κ.λπ.), μπορεί να την αφήσει να καταρρεύσει; Οι καταθέσεις στην τράπεζα αυτή ανέρχονται σε 215 δισεκατομμύρια ευρώ! Μπορεί να αφήσει να χαθούν; Θα γίνει επανάσταση!
«Εκπολιτίστε τον καπιταλισμό!» καλούσε προ δεκαημέρου η γερμανική εφημερίδα «Ντι Τσάιτ» με τον οκτάστηλο πρωτοσέλιδο τίτλο της. «Η απληστία και η μεγαλομανία έχουν οδηγήσει στο χειρότερο τραπεζικό κραχ εδώ και γενιές. Διακυβεύεται το οικονομικό μας σύστημα, αν δεν το ξανασκεφτούμε ριζικά» προειδοποιούσε με τους υπότιτλους.
Εδώ ακριβώς όμως βρίσκεται και το πρόβλημα. «Εκπολιτίζεται» άραγε ο σύγχρονος καπιταλισμός ή αυτές οι ακραία παρασιτικές εκδηλώσεις του δεν αποτελούν πλέον εκτροπές, αλλά την ίδια την ουσία του συστήματος στις σημερινές συνθήκες;
Μπορεί οι υποχρεωτικές κρατικοποιήσεις χρεοκοπημένων τραπεζών ή οι αναγκαστικές συγχωνεύσεις και απορροφήσεις στους κλάδους αυτούς να δίνουν μια μαύρη εικόνα αδυναμίας του σύγχρονου καπιταλισμού, αλλά, αν το δει κανείς ψυχρά, στις μαθηματικές του διαστάσεις, αδιαφορώντας για το αν μια τράπεζα μίκρυνε ή εξαφανίστηκε και μια άλλη γιγαντώθηκε, η ουσία είναι μία: τεράστια ποσά του κρατικού προϋπολογισμού μεταφέρονται στα ταμεία των τραπεζών!
Αυτό σημαίνει αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου για μια ακόμη φορά σε τεράστια κλίμακα, αφού μιλάμε για συνολικό ποσό που υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Αναδιανομή υπέρ των... πλουσίων!
Αυτό το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, όσο και αν σε κάποιο τμήμα του καλυφθεί με την έκδοση πληθωρικού χρήματος σε ΗΠΑ και ΕΕ, σηματοδοτεί τη δραστική περικοπή δαπανών για την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια, σηματοδοτεί τη χορήγηση λιγότερων, μικρότερων και ακριβότερων δανείων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στους ιδιώτες από τις εμπορικές τράπεζες - και όλα αυτά για να καλυφθούν οι ζημιές των τυχοδιωκτών τραπεζιτών απατεώνων...
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Ιδεολογικό θράσος των ηγετών της ΕΕ
Βράζουν από αγανάκτηση οι πολίτες, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά ακόμη και των ΗΠΑ, καθώς βλέπουν τις κυβερνήσεις να σπεύδουν να αρπάζουν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια από τα χρήματα των φορολογουμένων, για να τα δώσουν στους «τζογαδόρους» τραπεζίτες. Αυτό φοβίζει τους ηγέτες.
Η Μέρκελ έχει δηλώσει ότι ανησυχεί πως «οι προσπάθειες απαξίωσης του νεοφιλελευθερισμού της ελεύθερης αγοράς ίσως γίνουν όπλο στα χέρια της Αριστεράς». Ο Σαρκοζί χαρακτήρισε «ιστορικό λάθος» οποιαδήποτε «επιστροφή στην κοινοκτημοσύνη του παρελθόντος».
Αντί να προσπαθούν να κατευνάσουν τη δίκαιη οργή των λαών και να δουν πώς θα αποτρέψουν τη συνέχιση τέτοιων φαινομένων, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανησυχούν μήπως κληθούν να καταβάλουν το πολιτικό κόστος της κρίσης, στην οποία οδήγησαν οι επιλογές και η γραμμή των κυβερνήσεων.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&tag=8953&pubid=1660611
Να χαρώ ή να κλάψω που θα πληρώσουν τα χρέη των πλουσίων οι φορολογούμενοι της Αμερικής;;;;;
Γράφει o Ανδρέας Ανδριανόπουλος
www.andrianopoulos.gr
Είναι αδύνατον πια να μετρήσω τους ισχυρισμούς που κατά καιρούς έχω ακούσει για την κατάρρευση του νεοφιλελευθερισμού, της παγκοσμιοποίησης και τελευταία ολόκληρου πλέον του καπιταλισμού. Επιχαίροντες πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καθηγητάδες και λογής αναλυτές είναι πια πεπεισμένοι πως ο εχθρός έχει εξοντωθεί. Και πως ήρθε η ώρα της αλήθειας. Του παγκόσμιου δηλ. θριάμβου του σοσιαλισμού και της εργατικής - κοινωνικής επανάστασης. Το ότι θα διαψευσθούν για μια ακόμη φορά δεν με χαροποιεί. Γιατί καταντάει μονότονο και βαρετό να συνθλίβονται οι ίδιες πάντα ιδεοληψίες και φαντασιώσεις. Η μοναδική διαφορά είναι πως από διάψευση σε διάψευση είμαστε ηλικιακά μεγαλύτεροι. Κατά τα άλλα τίποτε σχεδόν δεν αλλάζει. Το κακό είναι πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει η αντίθετη άποψη. Η λεγόμενη λαϊκή δεξιά διαφέρει από την αριστερά μοναχά στην αγάπη της για την βασιλεία, στην πεποίθησή της πως ο εμφύλιος του ‘44 - ‘46 ήταν συμμοριτοπόλεμος και πως η δικτατορία του ‘67 δεν ήταν και τόσο κακό πράγμα.
Σε όλα τα υπόλοιπα, ιδιαίτερα στην οικονομία, στις απλόχερες κι αδούλευτες βέβαια παροχές και στον κρατισμό, οι διαφορές είναι ασήμαντες. Ολοι λοιπόν συγκλονίζονται αρνητικά όταν η ελεύθερη οικονομία της αγοράς επιβιώνει και κυριαρχεί. Και ο τόπος βέβαια παρακμάζει. Πού βρίσκεται λοιπόν η σημερινή οικονομική «κρίση»; Αυξάνονται θεαματικά τα επιτόκια; Θυμίζω πως στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 είχαν ακουμπήσει το 20%. Και δεν είχε κινδυνεύσει ο κόσμος.
Σήμερα, φθάνουν δεν φθάνουν στο 6%. Μήπως μεγαλώνει απειλητικά η ανεργία; Oχι βέβαια. Τότε πως βρισκόμαστε σε κρίση, και καταρρέει, υποτίθεται, ο καπιταλισμός; Το μόνο που καταρρέει είναι η πρόσφατη εφεύρεση των «επενδυτικών τραπεζών» και οι οργανισμοί που χορηγούσαν δίχως ουσιαστικές εγγυήσεις στεγαστικά, στην κυριολεξία, θαλασσοδάνεια. Η κλασική καπιταλιστική συνταγή των αυτορυθμιζόμενων αγορών δηλώνει: Να τις αφήσετε να καταρρεύσουν. Εχει πρόβλημα καμία από τις γνωστές και μεγάλες τράπεζες; Κινδύνευσε ποτέ στην Αμερική η Bank of America, η Wells Fargo, η PNC Bank, η American Express; Η στη Βρετανία η Midlands, η Barclays, η Lloyds, η Westminster;
Ποιος είχε ακούσει ποτέ του τη Northern Rock, την Bradford and Brinkley, την Freddy Mac ή την Fenny Mae; Mοναχά οι καρχαρίες των παραγώγων και οι αποδέκτες των αεριτζήδικων οικιστικών δανείων. Οταν όμως παίζεις με την φωτιά οφείλεις να είσαι έτοιμος να δεχθείς και τα εγκαύματα. Δυσκολεύομαι να κατανοήσω γιατί ο μέσος φορολογούμενος θα πρέπει να επιβαρυνθεί για να γλιτώσουν οι μέτοχοι και οι επενδυτές των απίστευτα ριψοκίνδυνων προϊόντων στα οποία είχαν ποντάρει αγοράζοντάς τα από τις τράπεζες αυτές.
Και οι αγοραστές σπιτιών που συνομολογούσαν δάνεια με μοναδική εγγύηση την μελλοντικά εκτιμούμενη αυξημένη τιμή τους, πώς είναι δυνατόν να απαιτούν τώρα κρατική χρηματοδότηση;
Εξ άλλου όλοι γνωρίζουν πως τέτοια φαινόμενα είναι σχεδόν φυσιολογικά σε περιόδους μεγάλης ευημερίας. Ο καθηγητής Hyman Minsky (Stabilizing Unstable Economies) έχει με λεπτομέρεια περιγράψει πως κάτι τέτοιο συμβαίνει.
Πως «εκπλήσσονται» λοιπόν ακόμη και καθηγητές - αναλυτές στην Ελλάδα;
Γιατί, όμως, ευθύνεται ο καπιταλισμός για το σημερινό χάλι; Ομολογημένα το πρόβλημα ξεκίνησε από τη χρεοκοπία των δύο αμερικανικών πυλώνων έκδοσης στεγαστικών δανείων για τα χαμηλότερα εισοδήματα, των Freddy Mac και Fenny Mae.
Δύο οργανισμών δημιουργημένων από το Κογκρέσο για κοινωνικούς λόγους, που δούλευαν έξω από κάθε λογική ελεύθερης αγοράς. Και που βρίσκονταν κάτω από στενότατο κρατικό έλεγχο. Το Office of Federal Housing Enterprise Oversight είχε σαν αποκλειστική αποστολή τον έλεγχο της οικονομικής συμπεριφοράς αυτών των δύο «ειδικών» τραπεζών.
Η επίβλεψη όμως απέτυχε. Οπως συνήθως συμβαίνει σε κάθε κρατική λειτουργία. Και η χρεοκοπία ήλθε.
Το αμερικανικό Κογκρέσο είχε απόλυτο δίκιο που αρνήθηκε, κάτω από την γνήσια πίεση των απλών πολιτών, να εγκρίνει το αρχικό σχέδιο Πόλσον. Που στόχευε απλά στη διάσωση των παλιών του συντρόφων της Wall Street. Οσο για τη χρηματιστηριακή φρενίτιδα δεν κατανοώ γιατί υποδηλώνει κατάρρευση της καπιταλιστικής οικονομίας. Δεν έχει ακούσει κανείς για πανικούς και χρηματιστηριακές φοβίες;
Το βιβλίο του Charles P. Kindleberger, (Manias, Panics and Crashes: A History of Financial Crises) είναι best seller εδώ και οκτώ τουλάχιστον χρόνια. Τι είναι καινούργιο σε όλα αυτά; Πού ακριβώς βρίσκεται λοιπόν η κρίση; Κάποιοι κυνικά ισχυρίζονται πως οι αγορές δεν είναι σε θέση να αυτορυθμισθούν. Αρα, οι νεοφιλελεύθεροι αερολογούν.
Αλλά ποιος τις αφήνει να αυτορυθμισθούν, εφ’ όσον το κράτος σε πρώτη ευκαιρία αμέσως παρεμβαίνει;
Εφ’ όσον η κρατική παρέμβαση τελικά εγκριθεί τότε οι κίνδυνοι κατάρρευσης θα γίνουν ορατοί. Αν αφεθεί να λειτουργήσει η αγορά, τότε το σύστημα θα αυτό-ανανεωθεί. Το «κραχ» θα έλθει αν εγκριθούν από το αμερικανικό Κογκρέσο τα 800 τόσα δισ. δολάρια. Οπως και στη δεκαετία του ‘30, η οικονομική κατάρρευση προήλθε από την παρέμβαση του κράτους. Το ίδιο κινδυνεύει να γίνει και τώρα. Τα κονδύλια αυτά θα πλημμυρίσουν την αγορά, θα αυξήσουν τον πληθωρισμό, θα οδηγήσουν τα επιτόκια στα ύψη, θα πέσει η παραγωγή και θα αυξηθεί η ανεργία.
Η αμερικανική τότε κάμψη θα μεταφερθεί σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο (μείωση αμερικανικών εισαγωγών θα διαλύσει τις οικονομίες της Ασίας, ενώ η Ευρώπη θα δει τις εξαγωγές να συρρικνώνονται και την ανεργία να αυξάνει). Δεν θα φταίει τότε για την καταστροφή ο καπιταλισμός, αλλά η παρέμβαση του κράτους. Οπως το κέρδος λοιπόν είναι αποδεκτό στον καπιταλισμό, εξ ίσου δεκτές, ίσως και απαραίτητες, είναι και οι χρεοκοπίες. Μέσα από τις στάχτες της αποτυχίας αναδύεται το καινούργιο και μεταρρυθμιστικό. Η Αμερική αναδείχθηκε σε υπερδύναμη γιατί η οικονομική της φιλοσοφία οδηγούσε τις αποτυχημένες μεγάλες επιχειρήσεις του παρελθόντος στο νεκροταφείο. Η Ευρώπη παρέμεινε μικρή γιατί διατήρησε με διάφορα παρεμβατικά μέτρα στο προσκήνιο τις ίδιες οικονομικές δυναστείες από τον Μεσαίωνα σχεδόν μέχρι σήμερα. Ο,τι δεν αφήνεται να πεθάνει, δολοφονεί την ανανέωση.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&tag=9418&pubid=3379135
www.andrianopoulos.gr
Είναι αδύνατον πια να μετρήσω τους ισχυρισμούς που κατά καιρούς έχω ακούσει για την κατάρρευση του νεοφιλελευθερισμού, της παγκοσμιοποίησης και τελευταία ολόκληρου πλέον του καπιταλισμού. Επιχαίροντες πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καθηγητάδες και λογής αναλυτές είναι πια πεπεισμένοι πως ο εχθρός έχει εξοντωθεί. Και πως ήρθε η ώρα της αλήθειας. Του παγκόσμιου δηλ. θριάμβου του σοσιαλισμού και της εργατικής - κοινωνικής επανάστασης. Το ότι θα διαψευσθούν για μια ακόμη φορά δεν με χαροποιεί. Γιατί καταντάει μονότονο και βαρετό να συνθλίβονται οι ίδιες πάντα ιδεοληψίες και φαντασιώσεις. Η μοναδική διαφορά είναι πως από διάψευση σε διάψευση είμαστε ηλικιακά μεγαλύτεροι. Κατά τα άλλα τίποτε σχεδόν δεν αλλάζει. Το κακό είναι πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει η αντίθετη άποψη. Η λεγόμενη λαϊκή δεξιά διαφέρει από την αριστερά μοναχά στην αγάπη της για την βασιλεία, στην πεποίθησή της πως ο εμφύλιος του ‘44 - ‘46 ήταν συμμοριτοπόλεμος και πως η δικτατορία του ‘67 δεν ήταν και τόσο κακό πράγμα.
Σε όλα τα υπόλοιπα, ιδιαίτερα στην οικονομία, στις απλόχερες κι αδούλευτες βέβαια παροχές και στον κρατισμό, οι διαφορές είναι ασήμαντες. Ολοι λοιπόν συγκλονίζονται αρνητικά όταν η ελεύθερη οικονομία της αγοράς επιβιώνει και κυριαρχεί. Και ο τόπος βέβαια παρακμάζει. Πού βρίσκεται λοιπόν η σημερινή οικονομική «κρίση»; Αυξάνονται θεαματικά τα επιτόκια; Θυμίζω πως στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 είχαν ακουμπήσει το 20%. Και δεν είχε κινδυνεύσει ο κόσμος.
Σήμερα, φθάνουν δεν φθάνουν στο 6%. Μήπως μεγαλώνει απειλητικά η ανεργία; Oχι βέβαια. Τότε πως βρισκόμαστε σε κρίση, και καταρρέει, υποτίθεται, ο καπιταλισμός; Το μόνο που καταρρέει είναι η πρόσφατη εφεύρεση των «επενδυτικών τραπεζών» και οι οργανισμοί που χορηγούσαν δίχως ουσιαστικές εγγυήσεις στεγαστικά, στην κυριολεξία, θαλασσοδάνεια. Η κλασική καπιταλιστική συνταγή των αυτορυθμιζόμενων αγορών δηλώνει: Να τις αφήσετε να καταρρεύσουν. Εχει πρόβλημα καμία από τις γνωστές και μεγάλες τράπεζες; Κινδύνευσε ποτέ στην Αμερική η Bank of America, η Wells Fargo, η PNC Bank, η American Express; Η στη Βρετανία η Midlands, η Barclays, η Lloyds, η Westminster;
Ποιος είχε ακούσει ποτέ του τη Northern Rock, την Bradford and Brinkley, την Freddy Mac ή την Fenny Mae; Mοναχά οι καρχαρίες των παραγώγων και οι αποδέκτες των αεριτζήδικων οικιστικών δανείων. Οταν όμως παίζεις με την φωτιά οφείλεις να είσαι έτοιμος να δεχθείς και τα εγκαύματα. Δυσκολεύομαι να κατανοήσω γιατί ο μέσος φορολογούμενος θα πρέπει να επιβαρυνθεί για να γλιτώσουν οι μέτοχοι και οι επενδυτές των απίστευτα ριψοκίνδυνων προϊόντων στα οποία είχαν ποντάρει αγοράζοντάς τα από τις τράπεζες αυτές.
Και οι αγοραστές σπιτιών που συνομολογούσαν δάνεια με μοναδική εγγύηση την μελλοντικά εκτιμούμενη αυξημένη τιμή τους, πώς είναι δυνατόν να απαιτούν τώρα κρατική χρηματοδότηση;
Εξ άλλου όλοι γνωρίζουν πως τέτοια φαινόμενα είναι σχεδόν φυσιολογικά σε περιόδους μεγάλης ευημερίας. Ο καθηγητής Hyman Minsky (Stabilizing Unstable Economies) έχει με λεπτομέρεια περιγράψει πως κάτι τέτοιο συμβαίνει.
Πως «εκπλήσσονται» λοιπόν ακόμη και καθηγητές - αναλυτές στην Ελλάδα;
Γιατί, όμως, ευθύνεται ο καπιταλισμός για το σημερινό χάλι; Ομολογημένα το πρόβλημα ξεκίνησε από τη χρεοκοπία των δύο αμερικανικών πυλώνων έκδοσης στεγαστικών δανείων για τα χαμηλότερα εισοδήματα, των Freddy Mac και Fenny Mae.
Δύο οργανισμών δημιουργημένων από το Κογκρέσο για κοινωνικούς λόγους, που δούλευαν έξω από κάθε λογική ελεύθερης αγοράς. Και που βρίσκονταν κάτω από στενότατο κρατικό έλεγχο. Το Office of Federal Housing Enterprise Oversight είχε σαν αποκλειστική αποστολή τον έλεγχο της οικονομικής συμπεριφοράς αυτών των δύο «ειδικών» τραπεζών.
Η επίβλεψη όμως απέτυχε. Οπως συνήθως συμβαίνει σε κάθε κρατική λειτουργία. Και η χρεοκοπία ήλθε.
Το αμερικανικό Κογκρέσο είχε απόλυτο δίκιο που αρνήθηκε, κάτω από την γνήσια πίεση των απλών πολιτών, να εγκρίνει το αρχικό σχέδιο Πόλσον. Που στόχευε απλά στη διάσωση των παλιών του συντρόφων της Wall Street. Οσο για τη χρηματιστηριακή φρενίτιδα δεν κατανοώ γιατί υποδηλώνει κατάρρευση της καπιταλιστικής οικονομίας. Δεν έχει ακούσει κανείς για πανικούς και χρηματιστηριακές φοβίες;
Το βιβλίο του Charles P. Kindleberger, (Manias, Panics and Crashes: A History of Financial Crises) είναι best seller εδώ και οκτώ τουλάχιστον χρόνια. Τι είναι καινούργιο σε όλα αυτά; Πού ακριβώς βρίσκεται λοιπόν η κρίση; Κάποιοι κυνικά ισχυρίζονται πως οι αγορές δεν είναι σε θέση να αυτορυθμισθούν. Αρα, οι νεοφιλελεύθεροι αερολογούν.
Αλλά ποιος τις αφήνει να αυτορυθμισθούν, εφ’ όσον το κράτος σε πρώτη ευκαιρία αμέσως παρεμβαίνει;
Εφ’ όσον η κρατική παρέμβαση τελικά εγκριθεί τότε οι κίνδυνοι κατάρρευσης θα γίνουν ορατοί. Αν αφεθεί να λειτουργήσει η αγορά, τότε το σύστημα θα αυτό-ανανεωθεί. Το «κραχ» θα έλθει αν εγκριθούν από το αμερικανικό Κογκρέσο τα 800 τόσα δισ. δολάρια. Οπως και στη δεκαετία του ‘30, η οικονομική κατάρρευση προήλθε από την παρέμβαση του κράτους. Το ίδιο κινδυνεύει να γίνει και τώρα. Τα κονδύλια αυτά θα πλημμυρίσουν την αγορά, θα αυξήσουν τον πληθωρισμό, θα οδηγήσουν τα επιτόκια στα ύψη, θα πέσει η παραγωγή και θα αυξηθεί η ανεργία.
Η αμερικανική τότε κάμψη θα μεταφερθεί σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο (μείωση αμερικανικών εισαγωγών θα διαλύσει τις οικονομίες της Ασίας, ενώ η Ευρώπη θα δει τις εξαγωγές να συρρικνώνονται και την ανεργία να αυξάνει). Δεν θα φταίει τότε για την καταστροφή ο καπιταλισμός, αλλά η παρέμβαση του κράτους. Οπως το κέρδος λοιπόν είναι αποδεκτό στον καπιταλισμό, εξ ίσου δεκτές, ίσως και απαραίτητες, είναι και οι χρεοκοπίες. Μέσα από τις στάχτες της αποτυχίας αναδύεται το καινούργιο και μεταρρυθμιστικό. Η Αμερική αναδείχθηκε σε υπερδύναμη γιατί η οικονομική της φιλοσοφία οδηγούσε τις αποτυχημένες μεγάλες επιχειρήσεις του παρελθόντος στο νεκροταφείο. Η Ευρώπη παρέμεινε μικρή γιατί διατήρησε με διάφορα παρεμβατικά μέτρα στο προσκήνιο τις ίδιες οικονομικές δυναστείες από τον Μεσαίωνα σχεδόν μέχρι σήμερα. Ο,τι δεν αφήνεται να πεθάνει, δολοφονεί την ανανέωση.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&tag=9418&pubid=3379135
Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008
Έκανε το γύρο του κόσμου και σκοτώθηκε στη Βαρυμπόμπη5 Σεπτεμβρίου 2008
Έκανε το γύρο του κόσμου και σκοτώθηκε στη Βαρυμπόμπη5 Σεπτεμβρίου 2008, 11:17
Σχεδόν είκοσι μέρες μετά τον τραγικό θάνατο 70χρονου Βρετανού ποδηλάτη στην εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, στο ύψος της Βαρυμπόμπης, από τροχαίο που προκάλεσε ασυνείδητος οδηγός, η βρετανική εφημερίδα Daily Mail αποκαλύπτει ότι επρόκειτο για ένα σύγχρονο «Μάρκο Πόλο».
Ο Ίαν Χίμπελ, όπως ήταν το όνομά του, 40 ολόκληρα χρόνια γύριζε όλο τον κόσμο, με μοναδικό του «σύντροφο» το ποδήλατό του. Στη διάρκεια της ατελείωτης περιπλάνησής του στον κόσμο από την Ανταρκτική μέχρι τον Αμαζόνιο και από την Αλάσκα έως την Ινδονησία, πυροβολήθηκε από ληστές, κινδύνεψε να τον φάνε ζωντανό τροπικά μυρμήγκια, έπεσε σε βάλτους, κυνηγήθηκε από ελέφαντες και μία φορά του επιτέθηκε ένα πεινασμένο λιοντάρι. Ωστόσο, κατάφερε να παραμείνει ζωντανός. Μέχρι που ήρθε στην Ελλάδα και έπεσε θύμα ενός ασυνείδητου οδηγού, που, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, έκανε κόντρες με ένα άλλο αυτοκίνητο. Ο 70χρονος διέσχιζε με το ποδήλατό του την εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, όταν ένα αυτοκίνητο τον χτύπησε θανάσιμα και τον παράτησε. Ο κοσμογυρισμένος άντρας, άφησε την τελευταία του πνοή λίγη ώρα μετά την μεταφορά του στο νοσοκομείο, ενώ ο 32χρονος δράστης συνελήφθη την επόμενη μέρα στην Κηφισιά.
Σχεδόν είκοσι μέρες μετά τον τραγικό θάνατο 70χρονου Βρετανού ποδηλάτη στην εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, στο ύψος της Βαρυμπόμπης, από τροχαίο που προκάλεσε ασυνείδητος οδηγός, η βρετανική εφημερίδα Daily Mail αποκαλύπτει ότι επρόκειτο για ένα σύγχρονο «Μάρκο Πόλο».
Ο Ίαν Χίμπελ, όπως ήταν το όνομά του, 40 ολόκληρα χρόνια γύριζε όλο τον κόσμο, με μοναδικό του «σύντροφο» το ποδήλατό του. Στη διάρκεια της ατελείωτης περιπλάνησής του στον κόσμο από την Ανταρκτική μέχρι τον Αμαζόνιο και από την Αλάσκα έως την Ινδονησία, πυροβολήθηκε από ληστές, κινδύνεψε να τον φάνε ζωντανό τροπικά μυρμήγκια, έπεσε σε βάλτους, κυνηγήθηκε από ελέφαντες και μία φορά του επιτέθηκε ένα πεινασμένο λιοντάρι. Ωστόσο, κατάφερε να παραμείνει ζωντανός. Μέχρι που ήρθε στην Ελλάδα και έπεσε θύμα ενός ασυνείδητου οδηγού, που, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, έκανε κόντρες με ένα άλλο αυτοκίνητο. Ο 70χρονος διέσχιζε με το ποδήλατό του την εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, όταν ένα αυτοκίνητο τον χτύπησε θανάσιμα και τον παράτησε. Ο κοσμογυρισμένος άντρας, άφησε την τελευταία του πνοή λίγη ώρα μετά την μεταφορά του στο νοσοκομείο, ενώ ο 32χρονος δράστης συνελήφθη την επόμενη μέρα στην Κηφισιά.
Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008
Τσάμπα τουρισμός στο Πεκίνο πληρωμένος από τον έλληνα φορολογούμενο.
Πικρή η γεύση από το Πεκίνο για τον ελληνικό αθλητισμό
08:18 - 22 Αύγουστος 2008Φυσικά, τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, η συνεχής εμπλοκή κυβερνητικών στελεχών σε «σκάνδαλα» και «σκανδαλάκια», η ανυπαρξία της αντιπολίτευσης, η ακραία ποδηγέτηση της δικαιοσύνης και άλλα πολλά είναι πολύ σοβαρότερα θέματα για την ελληνική κοινωνία, αλλά μια και βρισκόμαστε ακόμη στον Αύγουστο, έχουμε το δικαίωμα να ασχοληθούμε μία φορά και με την εμφάνιση των ελλήνων αθλητών στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου.
Η αλήθεια είναι ότι σ΄ αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες ξαναήλθαμε κατά κάποιο τρόπο στα…κυβικά μας. Αποδείχθηκε περίτρανα ότι η διαφθορά που χαρακτηρίζει απ΄ άκρου εις άκρον την καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας και η εικόνα του ανεξήγητου πλουτισμού μεγάλους ποσοστού της, στον αθλητισμό εκφράζεται με την εκτεταμένη «ντόπα», που φαίνεται ότι προσφέρεται από κάποιο συγκεκριμένο κέντρο. Αυτό λένε τα στοιχεία και η κοινή λογική. Η βασική αιτία είναι βέβαια τα λεφτά και τα προνόμια, αλλά και η κυρίαρχη νοοτροπία της ανόδου με κάθε τρόπο -πέραν της προσπάθειας-, καθώς και η κατάρρευση κάθε έννοια αξιοκρατίας.
Παράλληλα με την εκτεταμένη χρήση «ντόπας», το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα επιδεικνύει και στον αθλητισμό μία τάση μεγαλομανίας, χωρίς αντίκρυσμα. Η ελληνική αντιπροσωπεία στο Πεκίνο ήταν τεράστια για τα μέτρα και τις δυνατότητες της χώρας και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι όλοι αυτοί οι αθλητές που στείλαμε , μαζί με τους συνοδούς τους, άξιζαν να πάνε. Καλή η συμμετοχή, αλλά ακόμη καλύτερη είναι η περιστολή αχρείαστων δαπανών –και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς-, αν κρίνουμε από τις εμφανίσεις των ελλήνων αθλητών στον υγρό στίβο, στην πάλη και την πυγμαχία, σε διάφορα αθλήματα ελάχιστης εμβέλειας. Όταν μάλιστα σε πολλά εκπροσωπούμαστε από αθλητές οι οποίοι «ελληνοποιήθηκαν» για να δοξάσουν, υποτίθεται, τα ελληνικά χρώματα, αλλά κυρίως για να προσφέρουν υπόσταση στις ομοσπονδίες των αθλημάτων τους. Δηλαδή στους παράγοντες.
Παρατηρήθηκε επίσης το φαινόμενο αθλητών που πήγαν στην Κίνα καθαρά για τουρισμό. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα ελληνίδας αθλήτριας που «έπεσε» κάτω από το ρεκόρ της ένα ολόκληρο λεπτό στα 3.000 μέτρα στήπλ, γιατί δεν προσπάθησε καθόλου. Αφήστε βέβαια την άλλη που εστάλη στο Πεκίνο ενώ ήταν «ύποπτη» ότι είχε τρέξει «ντοπαρισμένη» στην Αθήνα, δεν έκανε καμία αξιόλογη εμφάνιση από τότε, δεν είχε χρόνο στα πόδια της και στο τέλος πιάστηκε και «ντοπέ». Πρόκειται για τον θρίαμβο της ελληνικής μικρονοϊκής μπαγαμποντιάς.
Από την άλλη πλευρά υπήρξαν αρκετοί αθλητές που τίμησαν τους εαυτούς τους και τα ελληνικά χρώματα, είτε με την προσπάθειά τους, είτε με την επιτυχία τους. Σε αυτούς που προσπάθησαν ανήκουν αναμφισβήτητα τα μέλη και τα στελέχη της εθνικής ομάδας μπάσκετ. Προσπάθησαν, αλλά δεν πέτυχαν, κακά τα ψέματα, αν και συνεχίζουν να ανήκουν στην ελίτ των 5-6 εθνικών ομάδων μπάσκετ στον κόσμο. Νίκησαν σε όλα τα παιχνίδια που μπορούσαν να νικήσουν και έχασαν σε όλα τα παιχνίδια που μπορούσαν να χάσουν. Δεν έκαναν δηλαδή την υπέρβαση και ειδικά το παιχνίδι με την Αργεντινή το έχασαν σε συνεργασία ο πάγκος και η περιφέρεια, στην οποία βασίζεται η δύναμη της ομάδας.
Τόσο ο κ. Γιαννάκης, όσο και το τρίο των Παπαλουκά, Διαμαντίδη και Σπανούλη εμφανίστηκαν εξαιρετικά μουδιασμένοι και φοβισμένοι στο πιο κρίσιμο ματς. Παρασύρθηκαν πλήρως από τον ρυθμό των αργεντινών, επέτρεψαν σε έναν και μοναδικό play maker, τον Πρικιόνι να βγάλει σχεδόν ατσαλάκωτος όλο το παιχνίδι, απέτυχαν στην περιφερειακή άμυνα, έκαναν πολλά και απανωτά λάθη και άφησαν το παιχνίδι να κριθεί στο τελευταίο δευτερόλεπτο σε ένα σουτ. Ε, δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν σε όλα τα σουτ του τελευταίου δευτερολέπτου. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο κ. Γιαννάκης δεν έδειξε καμία αρετή και φαντασία, ούτε στο κοουτσάρισμα, αλλά ούτε και στις αλλαγές των παικτών. Καλές οι αμπελοφιλοσοφίες, αλλά ακόμη καλύτερη η σωστή καθοδήγηση στα κρίσιμα ματς...
Λογικά πάντως, η εθνική ομάδα του μπάσκετ έχει δρόμο και μέλλον μπροστά της, αν μάλιστα μπει κάποιο φρένο στη χρησιμοποίηση ξένων παικτών από ελληνικές ομάδες και καλλιεργηθεί συστηματικά το άθλημα στα σχολεία και τα μικρά σωματεία. Τα πρότυπα άλλωστε υπάρχουν και είναι ισχυρά. Για τα περισσότερα όμως από τα υπόλοιπα αθλήματα ίσως τα πράγματα να μην είναι και τόσο ελπιδοφόρα, όσο η συνήθεια της άσκησης και τον σπορ δεν επιβληθεί στην ελληνική νοοτροπία, δίχως την βοήθεια της «ντόπας».
Αγγελος Στάγκος
Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008
Εσείς που πρώτο γαμήσατε;;;
Και οι πόρνες έχουν τα δίκια τους...
08:48 - 11 Ιούλιος 2008Μέσα στη μιζέρια μας έχουμε και την πλάκα μας, ειδικά τώρα το καλοκαίρι, εποχή ζέστης και παραδοσιακής χαλάρωσης. Όχι ότι αλλοιώνεται ο χαρακτήρας των ελλήνων κάθε καλοκαίρι και επανέρχεται στα ίσα του το Φθινόπωρο, αλλά όπως και να το κάνουμε, η εποχή βοηθάει στο να βλέπουμε με άλλο μάτι τα όσα συμβαίνουν, αν και μας αφορούν.
Κατά κάποιο τρόπο μετατρεπόμαστε σε παρατηρητές, καθώς από τη μία πλευρά οι διακοπές, από την άλλη πλευρά το μπαϊλντισμαλόγω ζέστης και από την τρίτη πλευρά το γεγονός ότι οι ανάγκες είναι μειωμένες, μας δίνουν τη δυνατότητα να μη ταυτιζόμαστε και να κρατούμε κάποιες αποστάσεις από τα γεγονότα.
Με αυτή την έννοια λοιπόν τραβάει την προσοχή η εκδήλωση διαμαρτυρίας που έκαναν χθες οι ιερόδουλες στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα έξω από το υπουργείο Εσωτερικών, στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Πρόκειται για τις κυρίες που ασκούν νόμιμα το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο και που διαμαρτύρονται γιατί είναι αναγκασμένες να λειτουργούν στο πλαίσιο ενός εξαιρετικά υποκριτικού νόμου του 1999 που στην πραγματικότητα τις ταλαιπωρεί σχεδόν καθημερινά. Από τη μία πλευρά επιτρέπει στις επαγγελματίες του έρωτα να έχουν στέγη για να ασκούν το επάγγελμά τους και από την άλλη πλευρά απαιτεί η στέγη αυτή να βρίσκεται τουλάχιστον 200 μέτρα από εκκλησίες, σχολεία, νηπιαγωγεία, φτωχοκομεία, νοσοκομεία και διάφορα άλλα ιδρύματα.
Φυσικά, τέτοια σημεία στις ελληνικές μεγάλες πόλεις δεν υπάρχουν, οπότε οι ιερόδουλες βρίσκονται συνεχώς στο έλεος του όποιου αστυνομικού οργάνου να τις συλλάβει, να τις πάει στο αυτόφωρο, να τις ταλαιπωρήσει, να τις υποβάλει σε έξοδα, ή αν θέλετε, σε απώλεια εσόδων, ακόμη και να τις εκβιάσει, μια και όλοι γνωρίζουμε σε τι κόσμο ζούμε. Η μόνη λύση για αυτές είναι να μένουν σε χωράφια και ερημιές, αλλά πάλι όλοι γνωρίζουμε ότι οι πιάτσες της πορνείας βρίσκονται στις πόλεις. Αφήστε που θα ήταν δαχτυλοδεικτούμενοι οι επισκέπτες, αν οι ιερόδουλες στεγάζοντας σε... ερημικά εξοχικά.
Το ρεπορτάζ λέει ότι ο κ. Παυλόπουλος δεν δέχτηκε την αντιπροσωπεία των ιερόδουλων, αλλά δεν περιμέναμε και κάτι καλλίτερο από έναν κύριο άμεμπτηςηθικής όπως ο υπουργός Εσωτερικών. Τις παρέπεμψε σε κάποια βοηθό του, η οποία βεβαίως δεν υποσχέθηκε λύση. Και όμως απαιτείται λύση. Όχι μόνο γιατί και αυτές οι γυναίκες έχουν δικαιώματα, από τη στιγμή που λειτουργούν με άδεια και έλεγχο, αλλά και γιατί πραγματικά επιτελούν και κοινωνικό έργο σε μεγάλο βαθμό, όπως ακριβώς ισχυρίζονται. Οι μισοί έλληνες πρωτογ…. στα μπουρδέλα, όπου τους πήγε κάποιος φίλος, κάποιος αδελφός, ακόμη και πατέρας και οι άλλοι μισοί πρωτογ... στη Θεσσαλονίκη ως φοιτητές. Η όχι; Αφήστε ότι είναι σωστό και το άλλο επιχείρημα ότι αυτές πολύ συχνά διακονεύουν και άτομα με αναπηρίες ή άλλα προβλήματα!
Το πρόβλημα δεν είναι της πλάκας και χρειάζεται άμεσα λύση γιατί με τη λύση θα υπάρξει και κάθαρση. Αφήστε που αν είναι τόσο μαύρα όσο τα βλέπει στην οικονομία ο κ. Αλογοσκούφης, οι γραμμές των ιερόδουλων μπορεί και να πυκνώσουν...
Αγγελος Στάγκος
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=158684
08:48 - 11 Ιούλιος 2008Μέσα στη μιζέρια μας έχουμε και την πλάκα μας, ειδικά τώρα το καλοκαίρι, εποχή ζέστης και παραδοσιακής χαλάρωσης. Όχι ότι αλλοιώνεται ο χαρακτήρας των ελλήνων κάθε καλοκαίρι και επανέρχεται στα ίσα του το Φθινόπωρο, αλλά όπως και να το κάνουμε, η εποχή βοηθάει στο να βλέπουμε με άλλο μάτι τα όσα συμβαίνουν, αν και μας αφορούν.
Κατά κάποιο τρόπο μετατρεπόμαστε σε παρατηρητές, καθώς από τη μία πλευρά οι διακοπές, από την άλλη πλευρά το μπαϊλντισμαλόγω ζέστης και από την τρίτη πλευρά το γεγονός ότι οι ανάγκες είναι μειωμένες, μας δίνουν τη δυνατότητα να μη ταυτιζόμαστε και να κρατούμε κάποιες αποστάσεις από τα γεγονότα.
Με αυτή την έννοια λοιπόν τραβάει την προσοχή η εκδήλωση διαμαρτυρίας που έκαναν χθες οι ιερόδουλες στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα έξω από το υπουργείο Εσωτερικών, στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Πρόκειται για τις κυρίες που ασκούν νόμιμα το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο και που διαμαρτύρονται γιατί είναι αναγκασμένες να λειτουργούν στο πλαίσιο ενός εξαιρετικά υποκριτικού νόμου του 1999 που στην πραγματικότητα τις ταλαιπωρεί σχεδόν καθημερινά. Από τη μία πλευρά επιτρέπει στις επαγγελματίες του έρωτα να έχουν στέγη για να ασκούν το επάγγελμά τους και από την άλλη πλευρά απαιτεί η στέγη αυτή να βρίσκεται τουλάχιστον 200 μέτρα από εκκλησίες, σχολεία, νηπιαγωγεία, φτωχοκομεία, νοσοκομεία και διάφορα άλλα ιδρύματα.
Φυσικά, τέτοια σημεία στις ελληνικές μεγάλες πόλεις δεν υπάρχουν, οπότε οι ιερόδουλες βρίσκονται συνεχώς στο έλεος του όποιου αστυνομικού οργάνου να τις συλλάβει, να τις πάει στο αυτόφωρο, να τις ταλαιπωρήσει, να τις υποβάλει σε έξοδα, ή αν θέλετε, σε απώλεια εσόδων, ακόμη και να τις εκβιάσει, μια και όλοι γνωρίζουμε σε τι κόσμο ζούμε. Η μόνη λύση για αυτές είναι να μένουν σε χωράφια και ερημιές, αλλά πάλι όλοι γνωρίζουμε ότι οι πιάτσες της πορνείας βρίσκονται στις πόλεις. Αφήστε που θα ήταν δαχτυλοδεικτούμενοι οι επισκέπτες, αν οι ιερόδουλες στεγάζοντας σε... ερημικά εξοχικά.
Το ρεπορτάζ λέει ότι ο κ. Παυλόπουλος δεν δέχτηκε την αντιπροσωπεία των ιερόδουλων, αλλά δεν περιμέναμε και κάτι καλλίτερο από έναν κύριο άμεμπτηςηθικής όπως ο υπουργός Εσωτερικών. Τις παρέπεμψε σε κάποια βοηθό του, η οποία βεβαίως δεν υποσχέθηκε λύση. Και όμως απαιτείται λύση. Όχι μόνο γιατί και αυτές οι γυναίκες έχουν δικαιώματα, από τη στιγμή που λειτουργούν με άδεια και έλεγχο, αλλά και γιατί πραγματικά επιτελούν και κοινωνικό έργο σε μεγάλο βαθμό, όπως ακριβώς ισχυρίζονται. Οι μισοί έλληνες πρωτογ…. στα μπουρδέλα, όπου τους πήγε κάποιος φίλος, κάποιος αδελφός, ακόμη και πατέρας και οι άλλοι μισοί πρωτογ... στη Θεσσαλονίκη ως φοιτητές. Η όχι; Αφήστε ότι είναι σωστό και το άλλο επιχείρημα ότι αυτές πολύ συχνά διακονεύουν και άτομα με αναπηρίες ή άλλα προβλήματα!
Το πρόβλημα δεν είναι της πλάκας και χρειάζεται άμεσα λύση γιατί με τη λύση θα υπάρξει και κάθαρση. Αφήστε που αν είναι τόσο μαύρα όσο τα βλέπει στην οικονομία ο κ. Αλογοσκούφης, οι γραμμές των ιερόδουλων μπορεί και να πυκνώσουν...
Αγγελος Στάγκος
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=158684
Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008
Υπάρχει τελικά τηλέφωνο "χωρίς πάγιο ΟΤΕ";
/6/200808:25
Υπάρχει τελικά τηλέφωνο "χωρίς πάγιο ΟΤΕ";Μήπως πρόκειται για «αστικό μύθο» ή μήπως κάποιοι κάνουν «μυθικά» κόλπα;Χωρίς πάγιοΟ Βρασίδας, έπαιρνε έναν μισθό ανειδίκευτου εργάτη και η γυναίκα του πληρωνόταν ως ωρομίσθια. Θύματα της γενιάς των 700 ευρώ και του flexicurity, τα έβγαζαν δύσκολα πέρα. Όταν παντρεύτηκαν και μετακόμισαν σ’ ένα προικώο δυάρι της γυναίκας του της Κατίνας, αποφάσισαν να βάλουν τηλέφωνο. Νέοι άνθρωποι και οι δύο είχαν ακούσει για τις προσφορές των εταιρειών «χωρίς πάγιο ΟΤΕ». Πήγαν λοιπόν και ζήτησαν να τους βάλουν ένα νέο τηλέφωνο, «χωρίς πάγιο ΟΤΕ».Στις περισσότερες εταιρείες τούς απογοήτευσαν, λέγοντάς τους ότι την υπηρεσία αριθμοδότησης, προσφέρει μόνο ο ΟΤΕ, αρά πρέπει να κάνουν τη σύνδεση με τον ΟΤΕ και μετά αίτηση για την υπηρεσία «χωρίς πάγιο ΟΤΕ». Βρέθηκαν όμως και κανα-δύο εταιρείες που δέχθηκαν το αίτημά τους. Στη μία έκαναν αίτηση. Ο νόμος άλλωστε έδινε ρητά το δικαίωμα στους εναλλακτικούς να παρέχουν αριθμούς. Η Κατίνα μάλιστα πείσμωσε που έπρεπε να υποστεί όλη τη διαδικασία και να μπλέξει με τον ΟΤΕ. Έτσι έψαξε το θέμα σ’ ένα internet café και βρήκε τις σχετικές αποφάσεις. Οι μέρες περνούσαν και η σύνδεση δεν γινόταν. Μια-δύο εβδομάδες, οι άνθρωποι αγανάκτησαν και πήραν τηλέφωνο (απ’ το κινητό). «Ξέρετε, ο ΟΤΕ μας απάντησε ότι δεν έχει διαθέσιμο ανενεργό βρόχο στην περιοχή σας».
VsΧωρίς τηλέφωνοΓια τον Βρασίδα αυτά ήταν ακαταλαβίστικα. Αλλά κατάλαβε ότι η εταιρεία δεν μπορεί να του βάλει τηλέφωνο και κατηγορεί τον ΟΤΕ. Αποφασίζει λοιπόν να ξεχάσει προς το παρόν το όνειρο «χωρίς πάγιο ΟΤΕ» και να απευθυνθεί στον... ΟΤΕ της περιοχής του. Τρεις ημέρες αργότερα, το τηλέφωνο δούλευε. Ο Βρασίδας ήταν ηλεκτρολογάκι απ’ τα καλά και δεν ήταν κορόιδο. Σκέφτηκε λοιπόν «πώς ο μπαγάσας ο ΟΤΕ είχε γραμμή να μου δώσει και οι άλλοι που παίρνουν το δίκτυο απ’ τον ΟΤΕ δεν είχαν»; Ξαναπηγαίνει λοιπόν στους άλλους και ξανακάνει αίτηση δήθεν για άλλο τηλέφωνο. Η απάντηση ίδια «ο ΟΤΕ δεν έχει γραμμές να μας δώσει». Μετά ξαναπαίρνει τον ΟΤΕ: «βεβαίως και μπορούμε να σας βάλουμε τηλέφωνο. Σε τρεις εργάσιμες θα λειτουργεί, φτάνει να περάσετε απ’ εδώ και να κάνετε αίτηση». Ο Βρασίδας κατάλαβε ότι γίνεται κάποια βρωμοδουλειά. Πηγαίνει λοιπόν στους άλλους και ζητάει φορητότητα για να γλιτώσει και το χαράτσι του παγίου. Μιας και η γυναίκα του έμπαινε στο internet είπε να βάλει κι απ’ αυτό μήπως βλέπει και τα αποτελέσματα για το στοίχημα. «Double play» του λένε οι άλλοι. «τι είναι τούτο;» ρωτάει ο Βρασίδας. Του εξηγούν, συμφωνεί και περιμένει. Περιμένει. Περιμένει και ξανά-περιμένει. Δύο μήνες πέρασαν και ακόμη το internet. Ρωτάει και του απαντούν ότι ο ΟΤΕ δεν τους δίνει «πόρτες» δηλαδή internet. Αποφασίζει λοιπόν να ρωτήσει στον ΟΤΕ. "Βεβαίως και υπάρχει διαθέσιμο στην περιοχή σας. πρέπει όμως να γίνετε πελάτης του ΟΤΕ, καθώς βλέπουμε ότι έχετε κάνει φορητότητα. Μόλις κάνετε αίτηση θα ικανοποιήσουμε αμέσως το αίτημά σας". Ο Βρασίδας έκλεισε το τηλέφωνο βρίζοντας. Έμεινε με το τηλεφωνάκι του και το όνειρο της φθηνής ευρυζωνικής σύνδεσης «χωρίς πάγιο ΟΤΕ». Όσο για τη γυναίκα του βολεύεται προς το παρόν με το internet café...Σταμάτης Ζαχαρός
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=515836&expand=1
Υπάρχει τελικά τηλέφωνο "χωρίς πάγιο ΟΤΕ";Μήπως πρόκειται για «αστικό μύθο» ή μήπως κάποιοι κάνουν «μυθικά» κόλπα;Χωρίς πάγιοΟ Βρασίδας, έπαιρνε έναν μισθό ανειδίκευτου εργάτη και η γυναίκα του πληρωνόταν ως ωρομίσθια. Θύματα της γενιάς των 700 ευρώ και του flexicurity, τα έβγαζαν δύσκολα πέρα. Όταν παντρεύτηκαν και μετακόμισαν σ’ ένα προικώο δυάρι της γυναίκας του της Κατίνας, αποφάσισαν να βάλουν τηλέφωνο. Νέοι άνθρωποι και οι δύο είχαν ακούσει για τις προσφορές των εταιρειών «χωρίς πάγιο ΟΤΕ». Πήγαν λοιπόν και ζήτησαν να τους βάλουν ένα νέο τηλέφωνο, «χωρίς πάγιο ΟΤΕ».Στις περισσότερες εταιρείες τούς απογοήτευσαν, λέγοντάς τους ότι την υπηρεσία αριθμοδότησης, προσφέρει μόνο ο ΟΤΕ, αρά πρέπει να κάνουν τη σύνδεση με τον ΟΤΕ και μετά αίτηση για την υπηρεσία «χωρίς πάγιο ΟΤΕ». Βρέθηκαν όμως και κανα-δύο εταιρείες που δέχθηκαν το αίτημά τους. Στη μία έκαναν αίτηση. Ο νόμος άλλωστε έδινε ρητά το δικαίωμα στους εναλλακτικούς να παρέχουν αριθμούς. Η Κατίνα μάλιστα πείσμωσε που έπρεπε να υποστεί όλη τη διαδικασία και να μπλέξει με τον ΟΤΕ. Έτσι έψαξε το θέμα σ’ ένα internet café και βρήκε τις σχετικές αποφάσεις. Οι μέρες περνούσαν και η σύνδεση δεν γινόταν. Μια-δύο εβδομάδες, οι άνθρωποι αγανάκτησαν και πήραν τηλέφωνο (απ’ το κινητό). «Ξέρετε, ο ΟΤΕ μας απάντησε ότι δεν έχει διαθέσιμο ανενεργό βρόχο στην περιοχή σας».
VsΧωρίς τηλέφωνοΓια τον Βρασίδα αυτά ήταν ακαταλαβίστικα. Αλλά κατάλαβε ότι η εταιρεία δεν μπορεί να του βάλει τηλέφωνο και κατηγορεί τον ΟΤΕ. Αποφασίζει λοιπόν να ξεχάσει προς το παρόν το όνειρο «χωρίς πάγιο ΟΤΕ» και να απευθυνθεί στον... ΟΤΕ της περιοχής του. Τρεις ημέρες αργότερα, το τηλέφωνο δούλευε. Ο Βρασίδας ήταν ηλεκτρολογάκι απ’ τα καλά και δεν ήταν κορόιδο. Σκέφτηκε λοιπόν «πώς ο μπαγάσας ο ΟΤΕ είχε γραμμή να μου δώσει και οι άλλοι που παίρνουν το δίκτυο απ’ τον ΟΤΕ δεν είχαν»; Ξαναπηγαίνει λοιπόν στους άλλους και ξανακάνει αίτηση δήθεν για άλλο τηλέφωνο. Η απάντηση ίδια «ο ΟΤΕ δεν έχει γραμμές να μας δώσει». Μετά ξαναπαίρνει τον ΟΤΕ: «βεβαίως και μπορούμε να σας βάλουμε τηλέφωνο. Σε τρεις εργάσιμες θα λειτουργεί, φτάνει να περάσετε απ’ εδώ και να κάνετε αίτηση». Ο Βρασίδας κατάλαβε ότι γίνεται κάποια βρωμοδουλειά. Πηγαίνει λοιπόν στους άλλους και ζητάει φορητότητα για να γλιτώσει και το χαράτσι του παγίου. Μιας και η γυναίκα του έμπαινε στο internet είπε να βάλει κι απ’ αυτό μήπως βλέπει και τα αποτελέσματα για το στοίχημα. «Double play» του λένε οι άλλοι. «τι είναι τούτο;» ρωτάει ο Βρασίδας. Του εξηγούν, συμφωνεί και περιμένει. Περιμένει. Περιμένει και ξανά-περιμένει. Δύο μήνες πέρασαν και ακόμη το internet. Ρωτάει και του απαντούν ότι ο ΟΤΕ δεν τους δίνει «πόρτες» δηλαδή internet. Αποφασίζει λοιπόν να ρωτήσει στον ΟΤΕ. "Βεβαίως και υπάρχει διαθέσιμο στην περιοχή σας. πρέπει όμως να γίνετε πελάτης του ΟΤΕ, καθώς βλέπουμε ότι έχετε κάνει φορητότητα. Μόλις κάνετε αίτηση θα ικανοποιήσουμε αμέσως το αίτημά σας". Ο Βρασίδας έκλεισε το τηλέφωνο βρίζοντας. Έμεινε με το τηλεφωνάκι του και το όνειρο της φθηνής ευρυζωνικής σύνδεσης «χωρίς πάγιο ΟΤΕ». Όσο για τη γυναίκα του βολεύεται προς το παρόν με το internet café...Σταμάτης Ζαχαρός
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=515836&expand=1
Δευτέρα 21 Απριλίου 2008
" Όταν δεν έχεις να φας χέστηκες για το περιβάλλον".
Τρέφουμε ανθρώπους ή αυτοκίνητα;
08:18 - 21 Απρίλιος 2008Γιατί καλλιεργούμε; Για να τρέφουμε ανθρώπους ή για να κινούμε αυτοκίνητα; To ερώτημα αυτό είναι πλέον αδυσώπητο δεδομένης της κρίσης των τροφίμων που έχει οδηγήσει πληθυσμούς ολόκληρους σε απόγνωση και εξέγερση. Ενέργεια εναντίον τροφίμων εν ολίγοις. Καθ όλου παράξενο αν σκεφτεί κανείς ότι η ποσότητα σιτηρών που αναλογεί στην δημιουργία καυσίμου για ένα και μόνο γέμισμα ενός SUV, μπορεί να θρέψει ένα άτομο για ένα χρόνο.
Περισσότεροι από 73 εκ. κάτοικοι 36 χωρών θα λάβουν λιγότερη επισιτιστική βοήθεια απ΄ ότι πέρσι σύμφωνα με την Αρμοστεία Τροφίμων του ΟΗΕ. Οι πληθυσμοί αυτοί κινδυνεύουν με λιμοκτονία προειδοποιούν όλοι σχεδόν οι παγκόσμιοι οργανισμοί. Την ίδια ώρα οι τιμές των τροφίμων ανέβηκαν στα ύψη. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν αποκλείεται εξάπλωση των ταραχών. Τρόφιμα υπάρχουν, επισημαίνουν αναλυτές. Απλά ο κόσμος δεν μπορεί να τα αγοράσει. Αυτό είναι και το νέο profile της πείνας. Η έλλειψη τροφίμων για πρώτη φορά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, γίνεται κυρίαρχο θέμα. Ίσως είναι το θέμα του 21ου αιώνα, τονίζουν διάφοροι αξιωματούχοι.
Το πρόβλημα είναι αρκετά πιο περίπλοκο απ΄ ότι φαντάζεται κανείς, αφού διαχέεται όχι μόνο στις αναπτυσσόμενες αλλά και στις ανεπτυγμένες χώρες έστω κι από άλλη οπτική γωνία.
Δεν είναι μόνο οι πεινασμένοι που διαμαρτύρονται. Εξεγείρονται και οι καλλιεργητές, καθώς σε εξ ίσου υψηλά επίπεδα ανέβηκαν τα κόστη τους, αφού λόγω πετρελαίου ανέβηκαν οι τιμές των καυσίμων, τα λιπάσματα κλπ. Φαύλος κύκλος δηλαδή. Το τελευταίo διάστημα βλέπουμε πιο συχνά διαμαρτυρίες Γάλλων, Αγγλων αγροτών και κτηνοτρόφων. Σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλες κατηγορίες πολιτών στις ανεπτυγμένες χώρες.
Τα ακριβά τρόφιμα πιέζουν εξοντωτικά και τους προϋπολογισμούς των απλών νοικοκυριών στις ανεπτυγμένες χώρες. Οι χαμηλόμισθοι που είναι η συντριπτική πλειοψηφία αδυνατούν να καλύψουν με επάρκεια τις ανάγκες τους.Εάν οι τιμές συνεχίζουν να αυξάνουν τότε θα δούμε σύντομα έντονες διαμαρτυρίες και στις δυτικές πρωτεύουσες.
Οι διαδηλώσεις για την κατσαρόλα και την ακρίβεια θα διαδεχθούν τις διαδηλώσεις για το ασφαλιστικό ή άλλα προβλήματα. Η καθημερινή διατροφή είναι κάτι πολύ πιο χειροπιαστό και άμεσο.
Εν τω μεταξύ όλοι θέτουν ένα ερώτημα. Μπορεί να σπαταλιέται χρήσιμη και καλλιεργήσιμη γη για να βιοκαύσιμα;
Πρόκειται για τραγικό λάθος τονίζουν πλέον οι ειδικοί. Όταν ο κόσμος πεινάει και η έλλειψη τροφίμων διογκώνεται καθημερινά, είναι εγκληματικό, όσο συμφέρον κι αν είναι για τους παραγωγούς, να πουλάνε τη σοδειά τους για βιοκαύσιμα. Στις ΗΠΑ που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός κριθαριού στον κόσμο, το ένα τέταρτο της παραγωγής πηγαίνει για βιοκαύσιμα, ενώ 20 αναπτυγμένες χώρες έχουν προγραμματίσει να αυξήσουν την παραγωγή τους σε βιοκαύσιμα τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο αυξάνουν οι φωνές εναντίον των βιοκαυσίμων. Ολοένα και περισσότεροι έγκριτοι επιστήμονες επισημαίνουν πως μέχρι τώρα τα βιοκαύσιμα δεν έχουν αποδώσει σύμφωνα με τις προβλέψεις. Ούτε είναι πανάκεια για το περιβάλλον. Οι εκχερσώσεις για να δημιουργηθούν καλλιέργειες για βιοκαύσιμα σε πολλές περιπτώσεις έχουν αποδειχτεί καταστροφικές.
Ο κόσμος μπορεί να τραφεί. Αλλά αν συνεχίσει να καλλιεργεί για να τρέφει αυτοκίνητα αντί για ανθρώπους τότε σύντομα θα υπάρξουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Σε πιο απλά ελληνικά. " Όταν δεν έχεις να φας χέστηκες για το περιβάλλον". Αλλωστε "hunger and poverty is the worst pollution", για να θυμηθούμε ένα παλιό σύνθημα
Τάκης Λαϊνάς
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=140295
08:18 - 21 Απρίλιος 2008Γιατί καλλιεργούμε; Για να τρέφουμε ανθρώπους ή για να κινούμε αυτοκίνητα; To ερώτημα αυτό είναι πλέον αδυσώπητο δεδομένης της κρίσης των τροφίμων που έχει οδηγήσει πληθυσμούς ολόκληρους σε απόγνωση και εξέγερση. Ενέργεια εναντίον τροφίμων εν ολίγοις. Καθ όλου παράξενο αν σκεφτεί κανείς ότι η ποσότητα σιτηρών που αναλογεί στην δημιουργία καυσίμου για ένα και μόνο γέμισμα ενός SUV, μπορεί να θρέψει ένα άτομο για ένα χρόνο.
Περισσότεροι από 73 εκ. κάτοικοι 36 χωρών θα λάβουν λιγότερη επισιτιστική βοήθεια απ΄ ότι πέρσι σύμφωνα με την Αρμοστεία Τροφίμων του ΟΗΕ. Οι πληθυσμοί αυτοί κινδυνεύουν με λιμοκτονία προειδοποιούν όλοι σχεδόν οι παγκόσμιοι οργανισμοί. Την ίδια ώρα οι τιμές των τροφίμων ανέβηκαν στα ύψη. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν αποκλείεται εξάπλωση των ταραχών. Τρόφιμα υπάρχουν, επισημαίνουν αναλυτές. Απλά ο κόσμος δεν μπορεί να τα αγοράσει. Αυτό είναι και το νέο profile της πείνας. Η έλλειψη τροφίμων για πρώτη φορά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, γίνεται κυρίαρχο θέμα. Ίσως είναι το θέμα του 21ου αιώνα, τονίζουν διάφοροι αξιωματούχοι.
Το πρόβλημα είναι αρκετά πιο περίπλοκο απ΄ ότι φαντάζεται κανείς, αφού διαχέεται όχι μόνο στις αναπτυσσόμενες αλλά και στις ανεπτυγμένες χώρες έστω κι από άλλη οπτική γωνία.
Δεν είναι μόνο οι πεινασμένοι που διαμαρτύρονται. Εξεγείρονται και οι καλλιεργητές, καθώς σε εξ ίσου υψηλά επίπεδα ανέβηκαν τα κόστη τους, αφού λόγω πετρελαίου ανέβηκαν οι τιμές των καυσίμων, τα λιπάσματα κλπ. Φαύλος κύκλος δηλαδή. Το τελευταίo διάστημα βλέπουμε πιο συχνά διαμαρτυρίες Γάλλων, Αγγλων αγροτών και κτηνοτρόφων. Σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλες κατηγορίες πολιτών στις ανεπτυγμένες χώρες.
Τα ακριβά τρόφιμα πιέζουν εξοντωτικά και τους προϋπολογισμούς των απλών νοικοκυριών στις ανεπτυγμένες χώρες. Οι χαμηλόμισθοι που είναι η συντριπτική πλειοψηφία αδυνατούν να καλύψουν με επάρκεια τις ανάγκες τους.Εάν οι τιμές συνεχίζουν να αυξάνουν τότε θα δούμε σύντομα έντονες διαμαρτυρίες και στις δυτικές πρωτεύουσες.
Οι διαδηλώσεις για την κατσαρόλα και την ακρίβεια θα διαδεχθούν τις διαδηλώσεις για το ασφαλιστικό ή άλλα προβλήματα. Η καθημερινή διατροφή είναι κάτι πολύ πιο χειροπιαστό και άμεσο.
Εν τω μεταξύ όλοι θέτουν ένα ερώτημα. Μπορεί να σπαταλιέται χρήσιμη και καλλιεργήσιμη γη για να βιοκαύσιμα;
Πρόκειται για τραγικό λάθος τονίζουν πλέον οι ειδικοί. Όταν ο κόσμος πεινάει και η έλλειψη τροφίμων διογκώνεται καθημερινά, είναι εγκληματικό, όσο συμφέρον κι αν είναι για τους παραγωγούς, να πουλάνε τη σοδειά τους για βιοκαύσιμα. Στις ΗΠΑ που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός κριθαριού στον κόσμο, το ένα τέταρτο της παραγωγής πηγαίνει για βιοκαύσιμα, ενώ 20 αναπτυγμένες χώρες έχουν προγραμματίσει να αυξήσουν την παραγωγή τους σε βιοκαύσιμα τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο αυξάνουν οι φωνές εναντίον των βιοκαυσίμων. Ολοένα και περισσότεροι έγκριτοι επιστήμονες επισημαίνουν πως μέχρι τώρα τα βιοκαύσιμα δεν έχουν αποδώσει σύμφωνα με τις προβλέψεις. Ούτε είναι πανάκεια για το περιβάλλον. Οι εκχερσώσεις για να δημιουργηθούν καλλιέργειες για βιοκαύσιμα σε πολλές περιπτώσεις έχουν αποδειχτεί καταστροφικές.
Ο κόσμος μπορεί να τραφεί. Αλλά αν συνεχίσει να καλλιεργεί για να τρέφει αυτοκίνητα αντί για ανθρώπους τότε σύντομα θα υπάρξουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Σε πιο απλά ελληνικά. " Όταν δεν έχεις να φας χέστηκες για το περιβάλλον". Αλλωστε "hunger and poverty is the worst pollution", για να θυμηθούμε ένα παλιό σύνθημα
Τάκης Λαϊνάς
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=140295
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008
Να μας πουν σε πια τιμή θα πουλούσαν και σε πια τιμή θα αγόραζαν οι εξυπνάκηδες!!!
O OTE, το "ξεπούλημα" και άλλες αστειότητες...
26/3/200800:04
Η αξιωματική αντιπολίτευση διαμαρτύρεται εντόνως επειδή ο ΟΤΕ «ξεπουλιέται» στη δήθεν απαράδεκτη τιμή των 26 ευρώ η μετοχή. Αν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν μεγαλύτερη επαφή με την πραγματικότητα, θα είχαν προσέξει ότι πρόκειται για την υψηλότερη τιμή που έχει καταγράψει η τιμή της μετοχής του ΟΤΕ. Κατά συνέπεια, είναι αδύνατον να έχουν οι ίδιοι πουλήσει με υψηλότερο τίμημα. Με τέτοιου επιπέδου αντιπολίτευση, δεν μας κάνουν εντύπωση τα ποσοστά αποδοχής τους...Αν έκαναν επίσης τον κόπο να ρίξουν μία ματιά στο ταμπλό, θα έβλεπαν ότι η τιμή της μετοχής του ΟΤΕ απέχει σημαντικά από την τιμή του... «ξεπουλήματος». Κι εφόσον έχουν τόσο απόλυτη άποψη για το θέμα και με δεδομένο ότι στο παρελθόν έχουν επιδείξει ικανότητες στη διαχείριση του χρηματιστηριακού πλούτου, δεν έχουν παρά να αγοράσουν άφοβα μετοχές του ΟΤΕ.
Το άλλο ευφυές εύρημα των ημερών ήταν ότι Αλογοσκούφης και Βγενόπουλος έστησαν ένα ψεύτικο σκηνικό αντιπαράθεσης για να διευκολυνθεί η είσοδος των Γερμανών στον ΟΤΕ. Κι ότι γι΄ αυτή του την «υπηρεσία» ο κ. Βγενόπουλος έλαβε την αμοιβή των 200 εκατομμυρίων ευρώ. Προφανώς αναφέρονται στην μικρή υπεραξία που αποκόμισε η MIG από τη μεταπώληση των μετοχών του ΟΤΕ. Έχουν δίκιο! Θα ήταν ίσως καλύτερα για τη δημόσια εικόνα της MIG να χαρίσει το ποσοστό της στο συνδικάτο των εργαζομένων ή ακόμη καλύτερα απευθείας στον ελληνικό λαό! Ακούς εκεί να αγοράσουν οι άτιμοι μετοχές και να θέλουν να βγάλουν και κέρδος...
Οι αστειότητες κυριαρχούν, κάνοντας το σκηνικό θλιβερό. Οι υπέρμαχοι της άποψης να παραμείνει ο ΟΤΕ υπό κρατικό έλεγχο δεν έχουν να προσφέρουν πειστικά επιχειρήματα για την αναγκαιότητα αυτής της εμμονής τους.Οι αστειότητες κυριαρχούν, κάνοντας το σκηνικό θλιβερό. Οι υπέρμαχοι της άποψης να παραμείνει ο ΟΤΕ υπό κρατικό έλεγχο δεν έχουν να προσφέρουν πειστικά επιχειρήματα για την αναγκαιότητα αυτής της εμμονής τους. Ας μη ξεχνάμε ότι μέχρι σήμερα ο ΟΤΕ είναι κρατικός. Και τα οικονομικά αποτελέσματα του Οργανισμού είναι γνωστά, όπως και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Αν ο δρόμος αυτός ήταν ο σωστός, τότε θα είχαμε κάποιες αχτίδες φωτός που θα μας υποδείκνυαν ότι βρισκόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση.
Το θέμα του ΟΤΕ θα βρει αναγκαστικά λύση με το διαχωρισμό της εταιρείας στο εμπορικό κομμάτι και στο κομμάτι του δικτύου. Είναι μία θέση που κερδίζει συνεχώς έδαφος και βοηθάει στην υπερπήδηση όλων των πιθανών προβλημάτων. Όλοι οι εμπλεκόμενοι θα πρέπει να συζητήσουν σοβαρά γι΄ αυτή την προοπτική, την οποία προωθεί και η Κομισιόν. Τι άποψη έχουν γι΄ αυτό οι πολιτικές δυνάμεις; Έχουν άποψη, γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει;
Και κάτι τελευταίο. Είναι ώρα να αποσυρθεί η απαράδεκτη διάταξη για το 20%. Για να διασωθεί ό,τι μπορεί να διασωθεί, έστω και την ύστατη ώρα. Αν θέλουμε να έχουμε ελπίδες να προσελκύσει αυτή η χώρα κάποια στιγμή σημαντικές επενδύσεις...Θανάσης Μαυρίδης
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=6&id=473276&expand=1
26/3/200800:04
Η αξιωματική αντιπολίτευση διαμαρτύρεται εντόνως επειδή ο ΟΤΕ «ξεπουλιέται» στη δήθεν απαράδεκτη τιμή των 26 ευρώ η μετοχή. Αν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν μεγαλύτερη επαφή με την πραγματικότητα, θα είχαν προσέξει ότι πρόκειται για την υψηλότερη τιμή που έχει καταγράψει η τιμή της μετοχής του ΟΤΕ. Κατά συνέπεια, είναι αδύνατον να έχουν οι ίδιοι πουλήσει με υψηλότερο τίμημα. Με τέτοιου επιπέδου αντιπολίτευση, δεν μας κάνουν εντύπωση τα ποσοστά αποδοχής τους...Αν έκαναν επίσης τον κόπο να ρίξουν μία ματιά στο ταμπλό, θα έβλεπαν ότι η τιμή της μετοχής του ΟΤΕ απέχει σημαντικά από την τιμή του... «ξεπουλήματος». Κι εφόσον έχουν τόσο απόλυτη άποψη για το θέμα και με δεδομένο ότι στο παρελθόν έχουν επιδείξει ικανότητες στη διαχείριση του χρηματιστηριακού πλούτου, δεν έχουν παρά να αγοράσουν άφοβα μετοχές του ΟΤΕ.
Το άλλο ευφυές εύρημα των ημερών ήταν ότι Αλογοσκούφης και Βγενόπουλος έστησαν ένα ψεύτικο σκηνικό αντιπαράθεσης για να διευκολυνθεί η είσοδος των Γερμανών στον ΟΤΕ. Κι ότι γι΄ αυτή του την «υπηρεσία» ο κ. Βγενόπουλος έλαβε την αμοιβή των 200 εκατομμυρίων ευρώ. Προφανώς αναφέρονται στην μικρή υπεραξία που αποκόμισε η MIG από τη μεταπώληση των μετοχών του ΟΤΕ. Έχουν δίκιο! Θα ήταν ίσως καλύτερα για τη δημόσια εικόνα της MIG να χαρίσει το ποσοστό της στο συνδικάτο των εργαζομένων ή ακόμη καλύτερα απευθείας στον ελληνικό λαό! Ακούς εκεί να αγοράσουν οι άτιμοι μετοχές και να θέλουν να βγάλουν και κέρδος...
Οι αστειότητες κυριαρχούν, κάνοντας το σκηνικό θλιβερό. Οι υπέρμαχοι της άποψης να παραμείνει ο ΟΤΕ υπό κρατικό έλεγχο δεν έχουν να προσφέρουν πειστικά επιχειρήματα για την αναγκαιότητα αυτής της εμμονής τους.Οι αστειότητες κυριαρχούν, κάνοντας το σκηνικό θλιβερό. Οι υπέρμαχοι της άποψης να παραμείνει ο ΟΤΕ υπό κρατικό έλεγχο δεν έχουν να προσφέρουν πειστικά επιχειρήματα για την αναγκαιότητα αυτής της εμμονής τους. Ας μη ξεχνάμε ότι μέχρι σήμερα ο ΟΤΕ είναι κρατικός. Και τα οικονομικά αποτελέσματα του Οργανισμού είναι γνωστά, όπως και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Αν ο δρόμος αυτός ήταν ο σωστός, τότε θα είχαμε κάποιες αχτίδες φωτός που θα μας υποδείκνυαν ότι βρισκόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση.
Το θέμα του ΟΤΕ θα βρει αναγκαστικά λύση με το διαχωρισμό της εταιρείας στο εμπορικό κομμάτι και στο κομμάτι του δικτύου. Είναι μία θέση που κερδίζει συνεχώς έδαφος και βοηθάει στην υπερπήδηση όλων των πιθανών προβλημάτων. Όλοι οι εμπλεκόμενοι θα πρέπει να συζητήσουν σοβαρά γι΄ αυτή την προοπτική, την οποία προωθεί και η Κομισιόν. Τι άποψη έχουν γι΄ αυτό οι πολιτικές δυνάμεις; Έχουν άποψη, γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει;
Και κάτι τελευταίο. Είναι ώρα να αποσυρθεί η απαράδεκτη διάταξη για το 20%. Για να διασωθεί ό,τι μπορεί να διασωθεί, έστω και την ύστατη ώρα. Αν θέλουμε να έχουμε ελπίδες να προσελκύσει αυτή η χώρα κάποια στιγμή σημαντικές επενδύσεις...Θανάσης Μαυρίδης
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=6&id=473276&expand=1
Τρίτη 11 Μαρτίου 2008
Συνδικαλάκια τις πλάκας Λαμόγια τις κοινωνίας! Βγάζετε τα μάτια σας μόνοι σας και εκθέτετε την ΔΕΗ και πάνω από όλα τους πραγματικούς εργαζόμενους της
Ανατριχίλα!
11/3/200800:14
«Κόψτε το ρεύμα στις βιομηχανίες»! Αυτή είναι η λύση, σύμφωνα με τους συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ, για να γλιτώσουμε οι οικιακοί καταναλωτές από τις πολύωρες διακοπές ρεύματος. Δεν βαριέσαι αδελφέ! Το πολύ – πολύ να χάσουν μερικά εκατομμύρια οι βιομήχανοι και οι βιοτέχνες. Δικά μας είναι; Άντε να χαθούν και μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας. Ε, και τι έγινε; Δεν μπορούν οι βιομηχανικοί εργάτες να δείξουν αλληλεγγύη στους σκληρά μαχόμενους υπαλλήλους της ΔΕΗ; Τα «κόκκινα μεροκάματα» επιστρέφουν...
Λένε οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ ότι τους «έκλεψαν» μερικά δισεκατομμύρια ευρώ. Αν διαιρέσουμε αυτά τα χρήματα που λένε ότι τους «πήραν» μέσα από την τσέπη με το συνολικό αριθμό των εργαζομένων στη Δημόσια Επιχείρηση, τότε οι άνθρωποι έχουν δίκιο και απεργούν. Θα ήταν αρκετό να πάρουν αυτά τα χρήματα, να τα μοιραστούν μεταξύ τους και να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στις Κανάριους Νήσους.
Εσείς τι θα κάνατε στη θέση τους; Το ίδιο που κάνουν και αυτοί! Θα απεργούσατε, θα κατεβάζατε τους διακόπτες και θα ζητούσατε από όλους τους φίλους σας ενισχύσεις. Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένες! Ας επιστρέψουμε στην ουσία της πρότασης! Τι λένε; Ή θα πρέπει τα αιτήματά τους να γίνουν δεκτά ή να χρεοκοπήσει και η τελευταία επιχείρηση σε αυτή τη χώρα. Έχουν κάθε δικαίωμα να σκέφτονται με αυτό τον τρόπο. Τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις τούς χαϊδεύουν τα αυτιά. Ποιος έχει πληρώσει τις ζημιές που έχουν υποστεί μέχρι σήμερα χιλιάδες μικρές ελληνικές επιχειρήσεις από την ασυδοσία που έχει γίνει καθεστώς;
Βλέπετε, η ΕΒΓΑ της γειτονιάς είναι μία ιδιωτική επιχείρηση που μπορεί να μην έχει το μέγεθος της Χαλυβουργικής, αλλά ζουν κι από αυτήν άνθρωποι. Άνθρωποι που έχουν κι αυτοί με τη σειρά τους υποχρεώσεις, έχουν δάνεια να πληρώσουν, παιδιά να σπουδάσουν, ενοίκια να πληρώσουν. Ο ιδιοκτήτης της μικρής αυτής επιχείρησης θα κληθεί να πληρώσει από την τσέπη του τα προϊόντα που θα χαλάσουν στο ψυγείο του και δεν θα περιμένει να φτάσει το τέλος του μηνός για να πάρει το μισθό του από τα δημόσια ταμεία.
Δηλαδή, οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ απαγορεύεται να απεργήσουν; Γι΄ αυτό υπάρχει το προσωπικό ασφαλείας! Για να μην δημιουργούνται προβλήματα από τις απεργίες στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Τι λέμε τώρα! Τα ίδια θα λέμε και στην επόμενη απεργία. Να είστε σίγουροι γι΄ αυτό. Όσο οι κυβερνήσεις εμπιστεύονται την ενεργειακή πολιτική σε μαθητευόμενους μάγους και αποφεύγουν το πικρό ποτήριο της ιδιωτικοποίησης, θα συζητάμε τα ίδια και τα ίδια και μετά από είκοσι χρόνια, όπως κάναμε και πριν από είκοσι χρόνια.
Στο μεταξύ, δεν ξέρουμε αν θα έχει μείνει κάτι άλλο όρθιο σε αυτή τη χώρα. Οι συνδικαλιστές, όμως, της ΔΕΗ θα υπάρχουν! Ίσως και να έχουν βγει μερικοί από δαύτους και εκπρόσωποι στο κοινοβούλιο. Τελικώς, το μόνο πράγμα που επιβιώνει σε αυτή τη χώρα είναι οι κρατικές επιχειρήσεις. Όλα τα υπόλοιπα είναι αναλώσιμα...
Θανάσης Μαυρίδηςmailto:Μαυρίδηςthanasis.mavridis@capital.gr
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=6&id=465267&expand=1
11/3/200800:14
«Κόψτε το ρεύμα στις βιομηχανίες»! Αυτή είναι η λύση, σύμφωνα με τους συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ, για να γλιτώσουμε οι οικιακοί καταναλωτές από τις πολύωρες διακοπές ρεύματος. Δεν βαριέσαι αδελφέ! Το πολύ – πολύ να χάσουν μερικά εκατομμύρια οι βιομήχανοι και οι βιοτέχνες. Δικά μας είναι; Άντε να χαθούν και μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας. Ε, και τι έγινε; Δεν μπορούν οι βιομηχανικοί εργάτες να δείξουν αλληλεγγύη στους σκληρά μαχόμενους υπαλλήλους της ΔΕΗ; Τα «κόκκινα μεροκάματα» επιστρέφουν...
Λένε οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ ότι τους «έκλεψαν» μερικά δισεκατομμύρια ευρώ. Αν διαιρέσουμε αυτά τα χρήματα που λένε ότι τους «πήραν» μέσα από την τσέπη με το συνολικό αριθμό των εργαζομένων στη Δημόσια Επιχείρηση, τότε οι άνθρωποι έχουν δίκιο και απεργούν. Θα ήταν αρκετό να πάρουν αυτά τα χρήματα, να τα μοιραστούν μεταξύ τους και να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στις Κανάριους Νήσους.
Εσείς τι θα κάνατε στη θέση τους; Το ίδιο που κάνουν και αυτοί! Θα απεργούσατε, θα κατεβάζατε τους διακόπτες και θα ζητούσατε από όλους τους φίλους σας ενισχύσεις. Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένες! Ας επιστρέψουμε στην ουσία της πρότασης! Τι λένε; Ή θα πρέπει τα αιτήματά τους να γίνουν δεκτά ή να χρεοκοπήσει και η τελευταία επιχείρηση σε αυτή τη χώρα. Έχουν κάθε δικαίωμα να σκέφτονται με αυτό τον τρόπο. Τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις τούς χαϊδεύουν τα αυτιά. Ποιος έχει πληρώσει τις ζημιές που έχουν υποστεί μέχρι σήμερα χιλιάδες μικρές ελληνικές επιχειρήσεις από την ασυδοσία που έχει γίνει καθεστώς;
Βλέπετε, η ΕΒΓΑ της γειτονιάς είναι μία ιδιωτική επιχείρηση που μπορεί να μην έχει το μέγεθος της Χαλυβουργικής, αλλά ζουν κι από αυτήν άνθρωποι. Άνθρωποι που έχουν κι αυτοί με τη σειρά τους υποχρεώσεις, έχουν δάνεια να πληρώσουν, παιδιά να σπουδάσουν, ενοίκια να πληρώσουν. Ο ιδιοκτήτης της μικρής αυτής επιχείρησης θα κληθεί να πληρώσει από την τσέπη του τα προϊόντα που θα χαλάσουν στο ψυγείο του και δεν θα περιμένει να φτάσει το τέλος του μηνός για να πάρει το μισθό του από τα δημόσια ταμεία.
Δηλαδή, οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ απαγορεύεται να απεργήσουν; Γι΄ αυτό υπάρχει το προσωπικό ασφαλείας! Για να μην δημιουργούνται προβλήματα από τις απεργίες στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Τι λέμε τώρα! Τα ίδια θα λέμε και στην επόμενη απεργία. Να είστε σίγουροι γι΄ αυτό. Όσο οι κυβερνήσεις εμπιστεύονται την ενεργειακή πολιτική σε μαθητευόμενους μάγους και αποφεύγουν το πικρό ποτήριο της ιδιωτικοποίησης, θα συζητάμε τα ίδια και τα ίδια και μετά από είκοσι χρόνια, όπως κάναμε και πριν από είκοσι χρόνια.
Στο μεταξύ, δεν ξέρουμε αν θα έχει μείνει κάτι άλλο όρθιο σε αυτή τη χώρα. Οι συνδικαλιστές, όμως, της ΔΕΗ θα υπάρχουν! Ίσως και να έχουν βγει μερικοί από δαύτους και εκπρόσωποι στο κοινοβούλιο. Τελικώς, το μόνο πράγμα που επιβιώνει σε αυτή τη χώρα είναι οι κρατικές επιχειρήσεις. Όλα τα υπόλοιπα είναι αναλώσιμα...
Θανάσης Μαυρίδηςmailto:Μαυρίδηςthanasis.mavridis@capital.gr
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=6&id=465267&expand=1
Τα φουλ των εργαζομένων στο «ίδρυμα τις τράπεζας Ελλάδος»???
Τρία "φάουλ" από τον κ. Ν. Γκαργκάνα
11/3/2008 08:11
Της Έφης ΚαραγεώργουΤριάντα τρία ολόκληρα χρόνια είναι μέλος του προσωπικού της Τράπεζας Ελλάδος ο κ. Νικ. Γκαργκάνας -τα τελευταία 6 κρατάει και το τιμόνι της- μόνο που τις τελευταίες μέρες πέταξε το... καράβι στα βράχια.
Όχι μόνο πιάστηκε εν υπνώσει η κεντρική τράπεζα της χώρας, από την αιφνιδιαστική απεργία των υπαλλήλων της, αλλά και ο επικεφαλής της, δεν διέθετε εκείνα τα αντανακλαστικά και την ευελιξία που η θέση εγγυάται, για την απρόσκοπτη λειτουργία του συστήματος πληρωμών και της κεφαλαιαγοράς. Ο κ. Γκαργκάνας το πρωί της περασμένης Δευτέρας ήταν άρρωστος με ίωση, και το καράβι που διοικεί έπεσε σε... ξέρα. Τα στελέχη της ΕΚΤ, που ήταν σε ανοικτή γραμμή με τους επικεφαλής των τμημάτων της ΤτΕ (συστήματα πληρωμών, διαχείριση διαθεσίμων, χρηματοοικονομικό, μηχανοργάνωση κ.λπ.) δεν πίστευαν σε όσα άκουγαν. Μία τράπεζα μέλος του ευρωσυστήματος κατέβασε ρολά, τα συστήματα της νέκρωσαν, όχι γιατί δέχτηκαν κάποια... τρομοκρατική επίθεση, αλλά γιατί οι απεργοί αποδείχτηκαν περισσότερο ευέλικτοι από τη διοίκηση της. Και η... ξεφτίλα πήρε ευρωπαϊκές διαστάσεις.Οι ξένοι θεσμικοί που ήθελαν οι συναλλαγές του Χρηματιστηρίου Αθηνών να μπουν κάτω από την ομπρέλα της κεντρικής τράπεζας για μεγαλύτερη σιγουριά, τώρα αναθεωρούν και δεν αποκλείεται να αναζητήσουν τη ασφάλεια άλλων αγορών, λιγότερο ώριμων, αλλά περισσότερο ευέλικτων. Σύσσωμη η αγορά, όταν δεν έκλαιγε για τα διαφυγόντα κέρδη, γέλαγε με τους χειρισμούς Γκαργκάνα.Τώρα ο κ. Γκαργκάνας αποχαιρετά το ενδεχόμενο να ανανεωθεί η θητεία του, αφού στο όνομα του η αγορά αντιδρά, όπως ο ταύρος όταν ο τορέρο του σηκώνει το κόκκινο πανί.Τρία είναι τα μεγάλα φάουλ του διοικητή της ΤτΕ, για τα οποία η ελληνική κοινωνία του έχει δείξει προ πολλού κόκκινη κάρτα. Το πρώτο το αναλύσαμε ήδη και μάλιστα προσέδωσε στη χώρα και τον χαρακτηρισμό της... μπανανίας. Το άλλο φάουλ είναι ότι η ΤτΕ έχασε στην κυριολεξία το παιχνίδι που αφορούσε την ομαλή μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ. Το ενιαίο νόμισμα δεν επικοινωνήθηκε όπως θα έπρεπε στους καταναλωτές με αποτέλεσμα οι κερδοσκόποι να βρουν πρόσφορο έδαφος και να κάνουν το δικό τους παιχνίδι. Μάλιστα άφησε εποχή η ατάκα του κ. Γκαργκάνα, πριν από 2 χρόνια σε ομιλία του στο Ελληνοβρετανικό Επιμελητήριο λέγοντας ότι: «Η συμμετοχή μας στη ζώνη του ευρώ μας δίνει ισχυρό πλεονέκτημα να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης και εμείς ασχολούμαστε τι έγινε με τα ραπανάκια και αν θα γίνει χαρτονόμισμα το κέρμα του 1 ευρώ. Πως το ευρώ έφερε ακρίβεια στην Ελλάδα δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω. Επειδή κάποιοι μανάβηδες αύξησαν τις τιμές στα ραπανάκια;».Βέβαια, κάποιος που εισπράττει κοντά 300.000 ευρώ το χρόνο, πάνω κάτω εκεί βρίσκεται ο μισθός του Διοικητή της ΤτΕ, δεν έχει κανένα λόγο να αντιλαμβάνεται αν η αγορά μαστίζεται από τους κερδοσκόπους. Ούτε η ακρίβεια τον απασχολεί. Βέβαια, αν λέμε τώρα, υποχρεωνόταν ο κ. Γκαργκάνας να ζήσει με τα 800 ευρώ το μήνα που είναι ο βασικός μισθός, ή με τα 600 ευρώ μιας μέσης σύνταξης, προφανώς και θα τον ένοιαζε. Το τρίτο φάουλ του κ. Γκαργκάνα είναι ότι από τη θέση του Διοικητή της ΤτΕ, είχε βάλει στο σημάδι τους εργαζόμενους. Σε κάθε έκθεση της ΤτΕ για τη νομισματική πολιτική η επωδός ήταν: Όχι αυξήσεις στους μισθούς, μείωση των εισφορών προς τα ταμεία, αυξήστε τα όρια ηλικίας.Προφανώς ο κεντρικός τραπεζίτης αγνοεί ότι ο μέσος μισθός δεν επαρκεί για τα απολύτως απαραίτητα και ότι τα νοικοκυριά βομβαρδίζονται καθημερινά από ανατιμήσεις στις τιμές βασικών ειδών διατροφής. Στο 25% υπολογίζονται οι αυξήσεις μόνο από την αρχή του χρόνου σε βασικά είδη διατροφής, όπως είναι το λάδι, το τυρί, το γάλα, το ψωμί.Ο κ. Γκαργκάνας, βλέπει τα μακροπρόθεσμα οφέλη από την ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος. Ουδείς, όμως, αμφισβητεί τα οφέλη αυτά. Ακόμα και οι ταλαίπωροι μισθωτοί, που δεν τους περισσεύει ούτε μονόλεπτο, αντιμετωπίζουν θετικά την ένταξη στο ευρώ. Η Τράπεζα της Ελλάδος, γνωρίζει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά, διότι και από την έρευνα που διεξήγαγε για λογαριασμό της η εταιρεία ICAP, προκύπτει πως ακροβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, 370.000 νοικοκυριά, τα οποία βρίσκονται στα όρια του κραχ και είναι δέσμια του υπερδανεισμού. Το βιογραφικό του κ. Γκαργκάνα
Ο κ. Νικόλαος Χ. Γκαργκάνας ορίστηκε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος στις 14 Ιουνίου 2002. Προηγουμένως ήταν Υποδιοικητής της Τράπεζας -διορίστηκε στη θέση αυτή στις 5 Σεπτεμβρίου 1996 και εκ νέου στις 26 Φεβρουαρίου 1998, οπότε έγινε και μέλος του Συμβουλίου Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς και Διοικητής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα.Εντάχθηκε στο προσωπικό της Τράπεζας της Ελλάδος ως ανώτερο στέλεχος το 1975. Το 1984 έγινε Διευθυντής-Σύμβουλος στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών και από το 1993 έως το 1996 κατείχε τη θέση του Οικονομικού Συμβούλου στην Τράπεζα. Διετέλεσε Οικονομικός Σύμβουλος του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων από το 1985 έως το 1987. Υπήρξε επίσης μέλος της Ειδικής Επιτροπής παρά τω Πρωθυπουργώ για την εξέταση της Μακροπρόθεσμης Οικονομικής Πολιτικής το 1996 και το 1997. Προτού ενταχθεί στην Τράπεζα, ο Ν. Γκαργκάνας εργάστηκε ως οικονομολόγος-ερευνητής στο Βρετανικό Εθνικό Ινστιτούτο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών στο Λονδίνο από το 1968 μέχρι το 1975. Προηγουμένως είχε χρηματίσει επικεφαλής Ομάδας Ερευνητών στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος (1964-1966). Διετέλεσε Πρόεδρος του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων στην Ελλάδα και Αναπληρωτής Διοικητής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα (1996-2002). Υπήρξε μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1998-2002), της Νομισματικής Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1985-1987 και 1994-1998) της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής του ΟΟΣΑ (1975-1988) και της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1982-1985), καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Οικονομικού Προγραμματισμού και Ερευνών (ΚΕΠΕ) από το 1985 έως το 1987. Επίσης συμμετείχε στη διεθνή ομάδα οικονομικών προβλέψεων και ερευνών Project LINK.Ο κ. Γκαργκάνας έλαβε το πρώτο του πτυχίο στα οικονομικά από την Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στα οικονομικά (MSc-Econ.) από τη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (London School of Economics and Political Science) και διδακτορικό δίπλωμα (PhD) στα οικονομικά από το University College του Λονδίνου. Είναι Επίτιμος Εταίρος (Honorary Fellow) του London School of Economics and Political Science. Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα κυρίως σε μακροοικονομικά θέματα, καθώς και σε θέματα οικονομετρικών υποδειγμάτων, ευρωπαϊκής οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης και νομισματικής πολιτικής.
http://www.capital.gr/news.asp?Details=465345
11/3/2008 08:11
Της Έφης ΚαραγεώργουΤριάντα τρία ολόκληρα χρόνια είναι μέλος του προσωπικού της Τράπεζας Ελλάδος ο κ. Νικ. Γκαργκάνας -τα τελευταία 6 κρατάει και το τιμόνι της- μόνο που τις τελευταίες μέρες πέταξε το... καράβι στα βράχια.
Όχι μόνο πιάστηκε εν υπνώσει η κεντρική τράπεζα της χώρας, από την αιφνιδιαστική απεργία των υπαλλήλων της, αλλά και ο επικεφαλής της, δεν διέθετε εκείνα τα αντανακλαστικά και την ευελιξία που η θέση εγγυάται, για την απρόσκοπτη λειτουργία του συστήματος πληρωμών και της κεφαλαιαγοράς. Ο κ. Γκαργκάνας το πρωί της περασμένης Δευτέρας ήταν άρρωστος με ίωση, και το καράβι που διοικεί έπεσε σε... ξέρα. Τα στελέχη της ΕΚΤ, που ήταν σε ανοικτή γραμμή με τους επικεφαλής των τμημάτων της ΤτΕ (συστήματα πληρωμών, διαχείριση διαθεσίμων, χρηματοοικονομικό, μηχανοργάνωση κ.λπ.) δεν πίστευαν σε όσα άκουγαν. Μία τράπεζα μέλος του ευρωσυστήματος κατέβασε ρολά, τα συστήματα της νέκρωσαν, όχι γιατί δέχτηκαν κάποια... τρομοκρατική επίθεση, αλλά γιατί οι απεργοί αποδείχτηκαν περισσότερο ευέλικτοι από τη διοίκηση της. Και η... ξεφτίλα πήρε ευρωπαϊκές διαστάσεις.Οι ξένοι θεσμικοί που ήθελαν οι συναλλαγές του Χρηματιστηρίου Αθηνών να μπουν κάτω από την ομπρέλα της κεντρικής τράπεζας για μεγαλύτερη σιγουριά, τώρα αναθεωρούν και δεν αποκλείεται να αναζητήσουν τη ασφάλεια άλλων αγορών, λιγότερο ώριμων, αλλά περισσότερο ευέλικτων. Σύσσωμη η αγορά, όταν δεν έκλαιγε για τα διαφυγόντα κέρδη, γέλαγε με τους χειρισμούς Γκαργκάνα.Τώρα ο κ. Γκαργκάνας αποχαιρετά το ενδεχόμενο να ανανεωθεί η θητεία του, αφού στο όνομα του η αγορά αντιδρά, όπως ο ταύρος όταν ο τορέρο του σηκώνει το κόκκινο πανί.Τρία είναι τα μεγάλα φάουλ του διοικητή της ΤτΕ, για τα οποία η ελληνική κοινωνία του έχει δείξει προ πολλού κόκκινη κάρτα. Το πρώτο το αναλύσαμε ήδη και μάλιστα προσέδωσε στη χώρα και τον χαρακτηρισμό της... μπανανίας. Το άλλο φάουλ είναι ότι η ΤτΕ έχασε στην κυριολεξία το παιχνίδι που αφορούσε την ομαλή μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ. Το ενιαίο νόμισμα δεν επικοινωνήθηκε όπως θα έπρεπε στους καταναλωτές με αποτέλεσμα οι κερδοσκόποι να βρουν πρόσφορο έδαφος και να κάνουν το δικό τους παιχνίδι. Μάλιστα άφησε εποχή η ατάκα του κ. Γκαργκάνα, πριν από 2 χρόνια σε ομιλία του στο Ελληνοβρετανικό Επιμελητήριο λέγοντας ότι: «Η συμμετοχή μας στη ζώνη του ευρώ μας δίνει ισχυρό πλεονέκτημα να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης και εμείς ασχολούμαστε τι έγινε με τα ραπανάκια και αν θα γίνει χαρτονόμισμα το κέρμα του 1 ευρώ. Πως το ευρώ έφερε ακρίβεια στην Ελλάδα δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω. Επειδή κάποιοι μανάβηδες αύξησαν τις τιμές στα ραπανάκια;».Βέβαια, κάποιος που εισπράττει κοντά 300.000 ευρώ το χρόνο, πάνω κάτω εκεί βρίσκεται ο μισθός του Διοικητή της ΤτΕ, δεν έχει κανένα λόγο να αντιλαμβάνεται αν η αγορά μαστίζεται από τους κερδοσκόπους. Ούτε η ακρίβεια τον απασχολεί. Βέβαια, αν λέμε τώρα, υποχρεωνόταν ο κ. Γκαργκάνας να ζήσει με τα 800 ευρώ το μήνα που είναι ο βασικός μισθός, ή με τα 600 ευρώ μιας μέσης σύνταξης, προφανώς και θα τον ένοιαζε. Το τρίτο φάουλ του κ. Γκαργκάνα είναι ότι από τη θέση του Διοικητή της ΤτΕ, είχε βάλει στο σημάδι τους εργαζόμενους. Σε κάθε έκθεση της ΤτΕ για τη νομισματική πολιτική η επωδός ήταν: Όχι αυξήσεις στους μισθούς, μείωση των εισφορών προς τα ταμεία, αυξήστε τα όρια ηλικίας.Προφανώς ο κεντρικός τραπεζίτης αγνοεί ότι ο μέσος μισθός δεν επαρκεί για τα απολύτως απαραίτητα και ότι τα νοικοκυριά βομβαρδίζονται καθημερινά από ανατιμήσεις στις τιμές βασικών ειδών διατροφής. Στο 25% υπολογίζονται οι αυξήσεις μόνο από την αρχή του χρόνου σε βασικά είδη διατροφής, όπως είναι το λάδι, το τυρί, το γάλα, το ψωμί.Ο κ. Γκαργκάνας, βλέπει τα μακροπρόθεσμα οφέλη από την ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος. Ουδείς, όμως, αμφισβητεί τα οφέλη αυτά. Ακόμα και οι ταλαίπωροι μισθωτοί, που δεν τους περισσεύει ούτε μονόλεπτο, αντιμετωπίζουν θετικά την ένταξη στο ευρώ. Η Τράπεζα της Ελλάδος, γνωρίζει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά, διότι και από την έρευνα που διεξήγαγε για λογαριασμό της η εταιρεία ICAP, προκύπτει πως ακροβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, 370.000 νοικοκυριά, τα οποία βρίσκονται στα όρια του κραχ και είναι δέσμια του υπερδανεισμού. Το βιογραφικό του κ. Γκαργκάνα
Ο κ. Νικόλαος Χ. Γκαργκάνας ορίστηκε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος στις 14 Ιουνίου 2002. Προηγουμένως ήταν Υποδιοικητής της Τράπεζας -διορίστηκε στη θέση αυτή στις 5 Σεπτεμβρίου 1996 και εκ νέου στις 26 Φεβρουαρίου 1998, οπότε έγινε και μέλος του Συμβουλίου Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς και Διοικητής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα.Εντάχθηκε στο προσωπικό της Τράπεζας της Ελλάδος ως ανώτερο στέλεχος το 1975. Το 1984 έγινε Διευθυντής-Σύμβουλος στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών και από το 1993 έως το 1996 κατείχε τη θέση του Οικονομικού Συμβούλου στην Τράπεζα. Διετέλεσε Οικονομικός Σύμβουλος του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων από το 1985 έως το 1987. Υπήρξε επίσης μέλος της Ειδικής Επιτροπής παρά τω Πρωθυπουργώ για την εξέταση της Μακροπρόθεσμης Οικονομικής Πολιτικής το 1996 και το 1997. Προτού ενταχθεί στην Τράπεζα, ο Ν. Γκαργκάνας εργάστηκε ως οικονομολόγος-ερευνητής στο Βρετανικό Εθνικό Ινστιτούτο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών στο Λονδίνο από το 1968 μέχρι το 1975. Προηγουμένως είχε χρηματίσει επικεφαλής Ομάδας Ερευνητών στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος (1964-1966). Διετέλεσε Πρόεδρος του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων στην Ελλάδα και Αναπληρωτής Διοικητής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα (1996-2002). Υπήρξε μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1998-2002), της Νομισματικής Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1985-1987 και 1994-1998) της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής του ΟΟΣΑ (1975-1988) και της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1982-1985), καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Οικονομικού Προγραμματισμού και Ερευνών (ΚΕΠΕ) από το 1985 έως το 1987. Επίσης συμμετείχε στη διεθνή ομάδα οικονομικών προβλέψεων και ερευνών Project LINK.Ο κ. Γκαργκάνας έλαβε το πρώτο του πτυχίο στα οικονομικά από την Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στα οικονομικά (MSc-Econ.) από τη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (London School of Economics and Political Science) και διδακτορικό δίπλωμα (PhD) στα οικονομικά από το University College του Λονδίνου. Είναι Επίτιμος Εταίρος (Honorary Fellow) του London School of Economics and Political Science. Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα κυρίως σε μακροοικονομικά θέματα, καθώς και σε θέματα οικονομετρικών υποδειγμάτων, ευρωπαϊκής οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης και νομισματικής πολιτικής.
http://www.capital.gr/news.asp?Details=465345
Τρίτη 4 Μαρτίου 2008
Ο καύσωνας του 2003 θα μοιάζει με... δροσιά το 2060!
12:55 - 04 Μάρτιος 2008Δυσοίωνες προβλέψεις για τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, αλλά και προτάσεις αντιμετώπισης του φαινομένου του θερμοκηπίου με την υιοθέτηση ολοκληρωμένων πολιτικών δράσης σε διεθνές και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κατατέθηκαν στις εργασίες της εσπερίδας του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Μεταφορών του ΑΠΘ.
Η εσπερίδα με θέμα “Μεταφορές, περιβαλλοντικές επιπτώσεις και κλιματική αλλαγή” που οργάνωσε το Διατμηματικό Μεταπτυχιακό πρόγραμμα Μεταφορών του ΑΠΘ, πραγματοποιήθηκε χθες σε κεντρικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης.
Αποκαλυπτικός ήταν στην εισήγηση του ο Ακαδημαϊκός Καθηγητής και Πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, κ. Χρήστος Ζερεφός, που επισήμανε ότι ο πρωτοφανής καύσωνας του θέρους του 2003, ο οποίος κόστισε τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες άτομα στην Ευρώπη, θα ισοδυναμεί με δροσιά το έτος 2060 και ψύχος το 2100.
Οι εκπομπές ρύπων της βιομηχανίας, κατά τον ίδιο, έχουν αυξηθεί 40 φορές και η χρήση ενέργειας 16 φορές τον τελευταίο αιώνα, ενώ η θερμοκρασία του πλανήτη έχει καταγράψει μεγαλύτερη άνοδο την παρελθούσα τριακονταετία απ΄ ότι τα προηγούμενα 1.000 χρόνια.
Μάλιστα η ανθρώπινη δραστηριότητα και οι επακόλουθες κλιματικές επιπτώσεις κατάφεραν να καταστρέψουν τα τελευταία 40 χρόνια όσο όζον δημιούργησε η φύση σε 1,5 δις χρόνια.
Αναλύοντας τις πηγές των εκπομπών, που αποτελούν γενεσιουργούς αιτίες του φαινομένου του θερμοκηπίου, ο κ. Ζερεφός ανέφερε ότι ο ρόλος των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τιςμεταφορές και η επίδρασή τους στην κλιματική αλλαγή, μένει να μελετηθεί και αναλυθεί πλήρως. Πάντως γενικά οσον αφορά τον όγκο των εκπομπών μόνο στις οδικές μεταφορές τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά είναι υπεύθυνα για το 12% των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα ενώ συνολικά οι μεταφορές με κάθε είδους μέσο εκτιμάται ότι συμβάλλουν περίπου το 30% των ρύπων του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Ο κ. Ζερεφός πάντως υπογράμμισε ότι οι επιστημονικές έρευνες έχουν καταδείξει πως σε αντίθεση με τις επιφανειακές και τις εναέριες μεταφορές, οι θαλάσσιες δεν παίζουν ρόλο στην παγκόσμια θέρμανση και αντίθετα μπορεί και να βοηθούν στην ψύξη του περιβάλλοντος.
Από την πλευρά της η Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και Μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κα. Ευαγγελία Τζαμπάζη, τόνισε πως η Ε.Ε. εκπέμπει σήμερα το 14% των αερίων του θερμοκηπίου.
Το 20% του συνόλου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην Ε.Ε. είναι απόρροια των μεταφορών, ενώτο 90% από αυτές προέρχεται από τις οδικές μεταφορές.
Την ίδια στιγμή όμως οι μεταφορές παράγουν το 10% του πλούτου της Ε.Ε., ήτοι ένα τρις Ευρώ ετησίως και έχουν δημιουργήσει πάνω από 10 εκατ. θέσεις εργασίας.
Το περιβαλλοντικό κόστος των μεταφορών στην Ένωση υπολογίζεται στο 1,1% του κοινοτικού Α.Ε.Π., ενώ κατά την κα. Τζαμπάζη, μείζων στόχος είναι να περιοριστούν έως το 2012 οι εκπομπές των οχημάτων στα 120 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο.
Στη στρατηγική της Ε.Ε. “Καθαρός Αέρας για την Ευρώπη” αναφέρθηκε ο Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. και μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών, κ. Νικόλαος Μουσιόπουλος.
Στις προτεινόμενες λύσεις για τη μείωση των εκπομπών ρύπων από τις μεταφορές, σύμφωνα και με τις Προτεραιότητες της Ε.Ε. (Πρόγραμμα-Πλαίσιο για την Έρευνα 2007-2013), στάθηκε ο οικοδεσπότης διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος ΑΠΘ στις Μεταφορές και του Ελληνικού Ινστιτούτου Μεταφορών στο ΕΚΕΤΑ, κ. Γιώργος Γιαννόπουλος.
Ο κ. Γιαννόπουλος υπογράμμισε ότι απαιτείται η εφαρμογή μίας ολοκληρωμένης προσέγγισης και «Στρατηγικής» που να περιλαμβάνει όχι μόνο τις μεταφορές αλλά και τους άλλους «ρυπογόνους» κλάδους. Πάντως οσον αφορά τα μέτρα που αφορούν τον τομέα των Μεταφορών υπογράμμισε ότι οι προτεραιότητες που έχουν τεθεί από την ΕΕ δείχνουν και που πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας. Ο κατά προτεραιότητα δράσεις που προωθούνται είναι:
- Καθαρά καύσιμα
Αύξηση ενεργειακής απόδοσης μηχανών και συστημάτων μετάδοσης κίνησης
- Τεχνολογίες πρόωσης με εναλλακτικές μορφές ενέργειας
- Αποδοτικά συστήματα αστικών εμπορευματικών μεταφορών
- Υβριδικά οχήματα επόμενης γενιάς
- Νέα συστήματα «Κινητικότητας» ολοκληρωμένα σε επίπεδο οχήματος-οδηγού- υποδομής για περιβαλλοντικά φιλικές μεταφορές
- Προηγμένα συστήματα κατασκευής και παρακολούθησης της υποδομή
- Βελτίωση οδηγικής συμπεριφοράς
- Βελτιωμένη αλληλεπίδραση ελαστικού / οδοστρώματος.
Στο 2ο σκέλος της εσπερίδας επιστήμονες ανέλυσαν διεξοδικά τις επιπτώσεις των μεταφορών και της κίνησης των οχημάτων στο περιβάλλον, ενώ ανέδειξαν και τις τεχνολογικές καινοτομίες, που έχουν βρει εφαρμογή κυρίως στο επίπεδο των κινητήρων εσωτερικής καύσης.
Στο πλαίσιο αυτό ο δρ. Χημικός Περιβαλλοντολόγος του Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης και Αντιπρόεδρος ΕΕΧ-ΠΤΚΔΜ, κ. Κώστας Νικολάου παρουσίασε αποτελέσματα ερευνών με μετρήσεις ρύπων στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης.
Έτσι τόνισε πως ειδικά όσον αφορά στο βενζόλιο, που αποτελεί μία επικίνδυνη καρκινογόνα ένωση, οι μετρήσεις σε δρόμους της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι δεν αερίζονται επαρκώς με αποτέλεσμα να δημιουργείται το φαινόμενο των οδικών χαραδρών, κατάδειξαν συγκεντρώσεις πάνω από τα όρια ασφαλείας.
Στους δρόμους αυτούς περιλαμβάνονται η Τσιμισκή, η Παπαναστασίου κ.α., ενώ αντίθετα όπου υφίσταται αερισμός της περιοχής, όπως στην πλατεία Αριστοτέλους με το μεγάλο άνοιγμα στη θάλασσα, οι συγκεντρώσεις του βενζολίου είναι μειωμένες κατά 50%.
Πολύ χειρότερη είναι η κατάσταση στο εσωτερικό Ι.Χ. στη Θεσσαλονίκη, όπου μετρήθηκαν υψηλότατες συγκεντρώσεις βενζολίου από 2-4 φορές πάνω από τα επίπεδα του εξωτερικού αέρα. Ο κ. Νικολάου τόνισε ότι αυτή η κατάσταση στο εσωτερικό των Ι.Χ. είναι απόρροια του ανεπαρκούς αερισμού του χώρου.
Στο πεδίο των τεχνολογικών εξελίξεων στα Ι.Χ. και στους άξονες πολιτικής για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στα επιβατηγά οχήματα αναφέρθηκε ο Καθηγητής του Α.Π.Θ. και Διευθυντής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής κ. Ζήσης Σαμαράς.
Ο κ. Σαμαράς υπογράμμισε πως οι στρατηγικές για τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα στα επιβατηγά οχήματα συμπυκνώνονται στην εθελοντική δέσμευση της αυτοκινητοβιομηχανίας να αυξήσει την ενεργειακή απόδοση των οχημάτων, στην ετικέτα κατανάλωσης καυσίμου για την πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση του καταναλωτή και στην προώθηση της ενεργειακής απόδοσης μέσω φορολογικών μέτρων.
Στα τεχνικά μέτρα, που αξιολογούνται με στόχο πάντα τη μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων από τα Ι.Χ. περιλαμβάνονται η μείωση βάρους – αεροδυναμικών απωλειών, η εφαρμογή ενεργειακά αποδοτικών κλιματιστικών, οι επιλογές μείωσης τριβών οχήματος και κινητήρα (ελαστικά, λιπαντικά κ.α.), τα εναλλακτικά ορυκτά καύσιμα και η εφαρμογή βιοκαυσίμων.
Στους κινητήρες diesel και στα πλεονεκτήματα τους, σε σχέση με τους βενζινοκινητήρες, αναφέρθηκε ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Α.Π.Θ. και Διευθυντής του Εργαστηρίου Τεχνολογίας Σωματιδίων και Αερολυμάτων ΙΤΧΗΔ/ΕΚΕΤΑ κ. Αθανάσιος Κωνσταντόπουλος.
Ο κ. Κωνσταντόπουλος επισήμανε ότι οι κινητήρες diesel αποτελούν την πλειοψηφία στην Ευρώπη, αλλά στη χώρα μας χωρίς να είναι κατανοητά τα αίτια δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία Ι.Χ. με diesel στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=130552
Η εσπερίδα με θέμα “Μεταφορές, περιβαλλοντικές επιπτώσεις και κλιματική αλλαγή” που οργάνωσε το Διατμηματικό Μεταπτυχιακό πρόγραμμα Μεταφορών του ΑΠΘ, πραγματοποιήθηκε χθες σε κεντρικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης.
Αποκαλυπτικός ήταν στην εισήγηση του ο Ακαδημαϊκός Καθηγητής και Πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, κ. Χρήστος Ζερεφός, που επισήμανε ότι ο πρωτοφανής καύσωνας του θέρους του 2003, ο οποίος κόστισε τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες άτομα στην Ευρώπη, θα ισοδυναμεί με δροσιά το έτος 2060 και ψύχος το 2100.
Οι εκπομπές ρύπων της βιομηχανίας, κατά τον ίδιο, έχουν αυξηθεί 40 φορές και η χρήση ενέργειας 16 φορές τον τελευταίο αιώνα, ενώ η θερμοκρασία του πλανήτη έχει καταγράψει μεγαλύτερη άνοδο την παρελθούσα τριακονταετία απ΄ ότι τα προηγούμενα 1.000 χρόνια.
Μάλιστα η ανθρώπινη δραστηριότητα και οι επακόλουθες κλιματικές επιπτώσεις κατάφεραν να καταστρέψουν τα τελευταία 40 χρόνια όσο όζον δημιούργησε η φύση σε 1,5 δις χρόνια.
Αναλύοντας τις πηγές των εκπομπών, που αποτελούν γενεσιουργούς αιτίες του φαινομένου του θερμοκηπίου, ο κ. Ζερεφός ανέφερε ότι ο ρόλος των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τιςμεταφορές και η επίδρασή τους στην κλιματική αλλαγή, μένει να μελετηθεί και αναλυθεί πλήρως. Πάντως γενικά οσον αφορά τον όγκο των εκπομπών μόνο στις οδικές μεταφορές τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά είναι υπεύθυνα για το 12% των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα ενώ συνολικά οι μεταφορές με κάθε είδους μέσο εκτιμάται ότι συμβάλλουν περίπου το 30% των ρύπων του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Ο κ. Ζερεφός πάντως υπογράμμισε ότι οι επιστημονικές έρευνες έχουν καταδείξει πως σε αντίθεση με τις επιφανειακές και τις εναέριες μεταφορές, οι θαλάσσιες δεν παίζουν ρόλο στην παγκόσμια θέρμανση και αντίθετα μπορεί και να βοηθούν στην ψύξη του περιβάλλοντος.
Από την πλευρά της η Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και Μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κα. Ευαγγελία Τζαμπάζη, τόνισε πως η Ε.Ε. εκπέμπει σήμερα το 14% των αερίων του θερμοκηπίου.
Το 20% του συνόλου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην Ε.Ε. είναι απόρροια των μεταφορών, ενώτο 90% από αυτές προέρχεται από τις οδικές μεταφορές.
Την ίδια στιγμή όμως οι μεταφορές παράγουν το 10% του πλούτου της Ε.Ε., ήτοι ένα τρις Ευρώ ετησίως και έχουν δημιουργήσει πάνω από 10 εκατ. θέσεις εργασίας.
Το περιβαλλοντικό κόστος των μεταφορών στην Ένωση υπολογίζεται στο 1,1% του κοινοτικού Α.Ε.Π., ενώ κατά την κα. Τζαμπάζη, μείζων στόχος είναι να περιοριστούν έως το 2012 οι εκπομπές των οχημάτων στα 120 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο.
Στη στρατηγική της Ε.Ε. “Καθαρός Αέρας για την Ευρώπη” αναφέρθηκε ο Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. και μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών, κ. Νικόλαος Μουσιόπουλος.
Στις προτεινόμενες λύσεις για τη μείωση των εκπομπών ρύπων από τις μεταφορές, σύμφωνα και με τις Προτεραιότητες της Ε.Ε. (Πρόγραμμα-Πλαίσιο για την Έρευνα 2007-2013), στάθηκε ο οικοδεσπότης διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος ΑΠΘ στις Μεταφορές και του Ελληνικού Ινστιτούτου Μεταφορών στο ΕΚΕΤΑ, κ. Γιώργος Γιαννόπουλος.
Ο κ. Γιαννόπουλος υπογράμμισε ότι απαιτείται η εφαρμογή μίας ολοκληρωμένης προσέγγισης και «Στρατηγικής» που να περιλαμβάνει όχι μόνο τις μεταφορές αλλά και τους άλλους «ρυπογόνους» κλάδους. Πάντως οσον αφορά τα μέτρα που αφορούν τον τομέα των Μεταφορών υπογράμμισε ότι οι προτεραιότητες που έχουν τεθεί από την ΕΕ δείχνουν και που πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας. Ο κατά προτεραιότητα δράσεις που προωθούνται είναι:
- Καθαρά καύσιμα
Αύξηση ενεργειακής απόδοσης μηχανών και συστημάτων μετάδοσης κίνησης
- Τεχνολογίες πρόωσης με εναλλακτικές μορφές ενέργειας
- Αποδοτικά συστήματα αστικών εμπορευματικών μεταφορών
- Υβριδικά οχήματα επόμενης γενιάς
- Νέα συστήματα «Κινητικότητας» ολοκληρωμένα σε επίπεδο οχήματος-οδηγού- υποδομής για περιβαλλοντικά φιλικές μεταφορές
- Προηγμένα συστήματα κατασκευής και παρακολούθησης της υποδομή
- Βελτίωση οδηγικής συμπεριφοράς
- Βελτιωμένη αλληλεπίδραση ελαστικού / οδοστρώματος.
Στο 2ο σκέλος της εσπερίδας επιστήμονες ανέλυσαν διεξοδικά τις επιπτώσεις των μεταφορών και της κίνησης των οχημάτων στο περιβάλλον, ενώ ανέδειξαν και τις τεχνολογικές καινοτομίες, που έχουν βρει εφαρμογή κυρίως στο επίπεδο των κινητήρων εσωτερικής καύσης.
Στο πλαίσιο αυτό ο δρ. Χημικός Περιβαλλοντολόγος του Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης και Αντιπρόεδρος ΕΕΧ-ΠΤΚΔΜ, κ. Κώστας Νικολάου παρουσίασε αποτελέσματα ερευνών με μετρήσεις ρύπων στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης.
Έτσι τόνισε πως ειδικά όσον αφορά στο βενζόλιο, που αποτελεί μία επικίνδυνη καρκινογόνα ένωση, οι μετρήσεις σε δρόμους της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι δεν αερίζονται επαρκώς με αποτέλεσμα να δημιουργείται το φαινόμενο των οδικών χαραδρών, κατάδειξαν συγκεντρώσεις πάνω από τα όρια ασφαλείας.
Στους δρόμους αυτούς περιλαμβάνονται η Τσιμισκή, η Παπαναστασίου κ.α., ενώ αντίθετα όπου υφίσταται αερισμός της περιοχής, όπως στην πλατεία Αριστοτέλους με το μεγάλο άνοιγμα στη θάλασσα, οι συγκεντρώσεις του βενζολίου είναι μειωμένες κατά 50%.
Πολύ χειρότερη είναι η κατάσταση στο εσωτερικό Ι.Χ. στη Θεσσαλονίκη, όπου μετρήθηκαν υψηλότατες συγκεντρώσεις βενζολίου από 2-4 φορές πάνω από τα επίπεδα του εξωτερικού αέρα. Ο κ. Νικολάου τόνισε ότι αυτή η κατάσταση στο εσωτερικό των Ι.Χ. είναι απόρροια του ανεπαρκούς αερισμού του χώρου.
Στο πεδίο των τεχνολογικών εξελίξεων στα Ι.Χ. και στους άξονες πολιτικής για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στα επιβατηγά οχήματα αναφέρθηκε ο Καθηγητής του Α.Π.Θ. και Διευθυντής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής κ. Ζήσης Σαμαράς.
Ο κ. Σαμαράς υπογράμμισε πως οι στρατηγικές για τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα στα επιβατηγά οχήματα συμπυκνώνονται στην εθελοντική δέσμευση της αυτοκινητοβιομηχανίας να αυξήσει την ενεργειακή απόδοση των οχημάτων, στην ετικέτα κατανάλωσης καυσίμου για την πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση του καταναλωτή και στην προώθηση της ενεργειακής απόδοσης μέσω φορολογικών μέτρων.
Στα τεχνικά μέτρα, που αξιολογούνται με στόχο πάντα τη μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων από τα Ι.Χ. περιλαμβάνονται η μείωση βάρους – αεροδυναμικών απωλειών, η εφαρμογή ενεργειακά αποδοτικών κλιματιστικών, οι επιλογές μείωσης τριβών οχήματος και κινητήρα (ελαστικά, λιπαντικά κ.α.), τα εναλλακτικά ορυκτά καύσιμα και η εφαρμογή βιοκαυσίμων.
Στους κινητήρες diesel και στα πλεονεκτήματα τους, σε σχέση με τους βενζινοκινητήρες, αναφέρθηκε ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Α.Π.Θ. και Διευθυντής του Εργαστηρίου Τεχνολογίας Σωματιδίων και Αερολυμάτων ΙΤΧΗΔ/ΕΚΕΤΑ κ. Αθανάσιος Κωνσταντόπουλος.
Ο κ. Κωνσταντόπουλος επισήμανε ότι οι κινητήρες diesel αποτελούν την πλειοψηφία στην Ευρώπη, αλλά στη χώρα μας χωρίς να είναι κατανοητά τα αίτια δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία Ι.Χ. με diesel στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=130552
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008
Οι χειρότεροι δημόσιοι υπάλληλοι είναι πια τα μεγαλοστελέχη…
Σταματήστε το meeting να κατέβω...
27/2/200808:19
Σταματήστε το meeting να κατέβω...Εδώ και δεκαετίες ο πελάτης παραμένει πάντα στο επίκεντρο και η δημιουργικότητα των στελεχών στο ναδίρ. Déjà vuΤην πρώτη φορά που μπήκα σε meeting/presentation room μεγάλης εταιρείας ένιωσα δέος. Σε σύγκριση με τους γνώριμους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων ή των δημόσιων υπηρεσιών, ο χώρος σε προδιέθετε για μια παρουσίαση άλλου επιπέδου. Για συνάντηση με ανθρώπους που είναι σημαντικοί, με trendy κοστούμια και laptops τελευταίας -για την εποχή- τεχνολογίας. Ακόμη θυμάμαι πόση εντύπωση μου είχε κάνει η παρουσίαση των στελεχών που μιλούσαν μια τεχνοκρατική γλώσσα και με πολύ προχωρημένες για την εποχή multimedia εφαρμογές εξηγούσαν τη στρατηγική της επιχείρησής τους.Σχεδόν 15 χρόνια μετά, κάθε φορά που βρίσκομαι στο κατώφλι κάποιας ανάλογης αίθουσας νιώθω ένα πραγματικό déjà vu. Η παρουσίαση που είδα την πρώτη φορά επαναλαμβάνεται. Το μόνο που αλλάζει είναι η αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου, τα κοστούμια που ράβονται ανάλογα με τη μόδα και αποκτούν περισσότερα ή λιγότερα κουμπιά, τα laptops που γίνονται ελαφρύτερα και τα χτενίσματα των κυριών που παρευρίσκονται στην αίθουσα. Κατά τα αλλά; Ο πελάτης παραμένει πάντα στο επίκεντρο, η ανάπτυξη σχεδιάζεται πάντα με σταθερά βήματα και οι ιδέες πάνω στις οποίες βασίζεται η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται τα στελέχη είναι όλες, μα όλες καινοτόμες.
VsΔημιουργικότητα Σπάνια κάποιοι ξεφεύγουν από τη μετριότητα. Λένε κάτι διαφορετικό, κάτι πραγματικά σημαντικό και καταφέρνουν να σταματήσουν τους παρευρισκομένους από το να παίζουν αμήχανα με το κινητό τους τηλέφωνο ή νευρικά με το ακριβό στυλό τους. Οι φορές που κάποιος είπε ή παρουσίασε κάτι ριζοσπαστικό και ήμουν παρών, ήταν μετρημένες στα δάχτυλα. Αυτοί οι άνθρωποι εκτόξευσαν τις εταιρείες τους σε άλλο επίπεδο. Θυμάμαι ακόμη έναν νεαρό στις ΗΠΑ που παίρνοντας το λόγο είπε σε γενικές γραμμές: «κύριοι θα κάνουμε τη συγκεκριμένη κίνηση που σας φαίνεται τρελή, αλλά εμείς θα τους πάρουμε τα σώβρακα».Πράγματι και τηρουμένων των αναλογιών τους τα πήρε. Όσες φορές κάποιος κατάφερε να ξεφύγει από τη γκρίζα μονοτονία των εταιρικών παρουσιάσεων έκανε θαύματα. Άσχετα από το αν τελικά ο στόχος του υλοποιήθηκε ή όχι, κέντρισε το ενδιαφέρον των ακροατών του και με τον ίδιο τρόπο, κέντρισε στη συνέχεια το ενδιαφέρον των επενδυτών και των πελατών του. Είναι ένα αλάνθαστο κριτήριο για να διαπιστώσει κανείς το πάθος των στελεχών για τη δουλειά τους. Όταν κατ’ επέκταση κάποιος έχει πάθος, θα υποστηρίξει την ιδέα του μέχρι τέλους, με όλες του τις δυνάμεις και έχει φυσικά πολύ περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Οι υπόλοιποι, χάνονται στον κυκεώνα των meetings για να σχεδιάσουν μια στρατηγική που σε τίποτα δεν διαφέρει από όσα είδα εγώ πριν 15 χρόνια και πολλοί από εσάς ακόμη παλαιότερα...
Σταμάτης Ζαχαρός
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=457672&expand=1
27/2/200808:19
Σταματήστε το meeting να κατέβω...Εδώ και δεκαετίες ο πελάτης παραμένει πάντα στο επίκεντρο και η δημιουργικότητα των στελεχών στο ναδίρ. Déjà vuΤην πρώτη φορά που μπήκα σε meeting/presentation room μεγάλης εταιρείας ένιωσα δέος. Σε σύγκριση με τους γνώριμους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων ή των δημόσιων υπηρεσιών, ο χώρος σε προδιέθετε για μια παρουσίαση άλλου επιπέδου. Για συνάντηση με ανθρώπους που είναι σημαντικοί, με trendy κοστούμια και laptops τελευταίας -για την εποχή- τεχνολογίας. Ακόμη θυμάμαι πόση εντύπωση μου είχε κάνει η παρουσίαση των στελεχών που μιλούσαν μια τεχνοκρατική γλώσσα και με πολύ προχωρημένες για την εποχή multimedia εφαρμογές εξηγούσαν τη στρατηγική της επιχείρησής τους.Σχεδόν 15 χρόνια μετά, κάθε φορά που βρίσκομαι στο κατώφλι κάποιας ανάλογης αίθουσας νιώθω ένα πραγματικό déjà vu. Η παρουσίαση που είδα την πρώτη φορά επαναλαμβάνεται. Το μόνο που αλλάζει είναι η αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου, τα κοστούμια που ράβονται ανάλογα με τη μόδα και αποκτούν περισσότερα ή λιγότερα κουμπιά, τα laptops που γίνονται ελαφρύτερα και τα χτενίσματα των κυριών που παρευρίσκονται στην αίθουσα. Κατά τα αλλά; Ο πελάτης παραμένει πάντα στο επίκεντρο, η ανάπτυξη σχεδιάζεται πάντα με σταθερά βήματα και οι ιδέες πάνω στις οποίες βασίζεται η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται τα στελέχη είναι όλες, μα όλες καινοτόμες.
VsΔημιουργικότητα Σπάνια κάποιοι ξεφεύγουν από τη μετριότητα. Λένε κάτι διαφορετικό, κάτι πραγματικά σημαντικό και καταφέρνουν να σταματήσουν τους παρευρισκομένους από το να παίζουν αμήχανα με το κινητό τους τηλέφωνο ή νευρικά με το ακριβό στυλό τους. Οι φορές που κάποιος είπε ή παρουσίασε κάτι ριζοσπαστικό και ήμουν παρών, ήταν μετρημένες στα δάχτυλα. Αυτοί οι άνθρωποι εκτόξευσαν τις εταιρείες τους σε άλλο επίπεδο. Θυμάμαι ακόμη έναν νεαρό στις ΗΠΑ που παίρνοντας το λόγο είπε σε γενικές γραμμές: «κύριοι θα κάνουμε τη συγκεκριμένη κίνηση που σας φαίνεται τρελή, αλλά εμείς θα τους πάρουμε τα σώβρακα».Πράγματι και τηρουμένων των αναλογιών τους τα πήρε. Όσες φορές κάποιος κατάφερε να ξεφύγει από τη γκρίζα μονοτονία των εταιρικών παρουσιάσεων έκανε θαύματα. Άσχετα από το αν τελικά ο στόχος του υλοποιήθηκε ή όχι, κέντρισε το ενδιαφέρον των ακροατών του και με τον ίδιο τρόπο, κέντρισε στη συνέχεια το ενδιαφέρον των επενδυτών και των πελατών του. Είναι ένα αλάνθαστο κριτήριο για να διαπιστώσει κανείς το πάθος των στελεχών για τη δουλειά τους. Όταν κατ’ επέκταση κάποιος έχει πάθος, θα υποστηρίξει την ιδέα του μέχρι τέλους, με όλες του τις δυνάμεις και έχει φυσικά πολύ περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Οι υπόλοιποι, χάνονται στον κυκεώνα των meetings για να σχεδιάσουν μια στρατηγική που σε τίποτα δεν διαφέρει από όσα είδα εγώ πριν 15 χρόνια και πολλοί από εσάς ακόμη παλαιότερα...
Σταμάτης Ζαχαρός
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=457672&expand=1
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008
ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝ ΟΙ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑΚΙΔΕΣ ΤΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ….
Φωτοβολταϊκά: Ας πρόσεχαν...
25/2/200800:05
Του Γιώργου Κράλογλου «Εάν οι υποψήφιοι επενδυτές παρακολουθούσαν προσεκτικά την ιστοσελίδα της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας θα έβλεπαν τον κορεσμό σε αιτήσεις και επενδύσεις και θα πρόσεχαν περισσότερο τα σχέδια τους και τους στόχους τους» απαντάει τώρα η ΡΑΕ τόσο στους επενδυτές, όσο και τους ευκαιριακούς αετονύχηδες που βρήκαν στην πολιτική για την ανάπτυξη των ΑΠΕ ευκαιρίες «να τα πάρουν». Και κάνουν πολύ καλά στη ΡΑΕ και απαντούν με τον τρόπο αυτό. Τεχνοκράτες είναι οι άνθρωποι και όχι πολιτικοί να κρατάνε ισορροπίες και να «πονάνε» την αδυναμία του ευκαιριακού ψηφοφόρου «επενδυτή» να χωθεί μέσα στο «τούνελ» των παροχών στους πραγματικούς επιχειρηματίες των ΑΠΕ και να βγει από την άλλη τσεπώνοντας τα παραδάκια του δημόσιου κορβανά αλλά και των Ελλήνων καταναλωτών που επιδοτούν τις ΑΠΕ μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Πολύ σωστά ακόμη στη ΡΑΕ λένε ότι « εμείς θα συνεχίσουμε να ελέγχουμε τις αιτήσεις και τις εξαιρέσεις και θα πετάμε στα σκουπίδια όλες εκείνες τις αιτήσεις που δεν μπορούν να περπατήσουν. Αλλά και εκείνες που μπορούν να περπατήσουν ας τα βρουν με την ελληνική πολιτεία αν μπλοκάρεται η επένδυση στη γραφειοκρατία και στα κενά της νομοθεσίας. Εμείς έχουμε ένα συγκεκριμένο μπούσουλα τεχνοκρατικής μορφής και έτσι προχωράμε και θα συνεχίσουμε να προχωράμε. Το τι θα συμβεί με τους μυριάδες των ΄τζογαδόρων επενδυτών΄ δεν είναι δικό μας πρόβλημα». Διευκρινίζω ότι τα λόγια που χρησιμοποιώ για να αποδώσω τις θέσεις της ΡΑΕ είναι δικά μου. Αλλά το πνεύμα των θέσεων της ΡΑΕ στο θέμα αυτό το αποδίδω με απόλυτη ακρίβεια και με εγκυρότητα. Που εστιάζεται λοιπόν το πρόβλημα με τα φωτοβολταικά αν δεν φταίει η ΡΑΕ; Κατά την άποψή μου σε δύο λόγους. Πρώτον, στη γνωστή, ελληνικού τύπου, πολιτική ανευθυνότητα που περνάει την οικονομία μέσα από τις πολιτικές σκοπιμότητες. Και δεύτερον στο ότι τα συναρμόδια υπουργεία και η κρατική μηχανή στο σύνολό της «άδειασαν» την πολιτική του υπουργείου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, με κάθε υπουργείο και κάθε υπηρεσία να ακολουθούν το δικό τους δρόμο χωρίς συντονισμό και χωρίς το ελάχιστο ενδιαφέρον για την τύχη της γενικής ενεργειακής πολιτικής. Έτσι οδηγηθήκαμε στα εξής αποτελέσματα: Πριν δύο χρόνια το υπουργείο Ανάπτυξης καλεί με τον νόμο 3468/2006 ενδιαφερόμενους να μπουν στο πρόγραμμα των ΑΠΕ να υποβάλλουν αιτήσεις και για μονάδες φωτοβολταϊκών η παραγωγή των οποίων θα επιδοτηθεί (;) γενναία. Και ενώ το υπουργείο
Τι έκανε το υπουργείο Ανάπτυξης με τον τρόπο αυτό; Άφησε (προφανώς με μικροπολιτική σκοπιμότητα) την κατάσταση να εξελίσσεται και τους επενδυτές και «επενδυτές» να ελπίζουν ότι «δεν μπορεί κάτι θα γίνει βρε αδερφέ....». Άλλωστε, το 2007 που έγινε και το «μπουμ» των αιτήσεων πηγαίναμε και για εκλογές.
Ανάπτυξης σχεδιάζει να εγκαταστήσει μέχρι το 2010 φωτοβολταϊκά συνολικής ισχύος 790 MW παρακολουθεί χωρίς καμία αντίδραση, χωρίς καμία ανακοίνωση ή έστω δήλωση-ενημέρωση των σχετικών και ασχέτων επενδυτών και «επενδυτών» την υποβολή στη ΡΑΕ 7.800 αιτήσεων για φωτοβολταϊκά συνολικής ισχύος 3430 MW!!!Τι έκανε το υπουργείο Ανάπτυξης με τον τρόπο αυτό; Άφησε (προφανώς με μικροπολιτική σκοπιμότητα) την κατάσταση να εξελίσσεται και τους επενδυτές και «επενδυτές» να ελπίζουν ότι «δεν μπορεί κάτι θα γίνει βρε αδερφέ....». Άλλωστε, το 2007 που έγινε και το «μπουμ» των αιτήσεων πηγαίναμε και για εκλογές. Οι πρόωρες εκλογές έγιναν και βεβαίως το κάτι δεν έγινε... Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι υποψήφιοι επενδυτές και «επενδυτές» πήραν χαμπάρι τελικά ότι όλη η υπόλοιπη κρατική μηχανή και αδιαφόρησε για την πολιτική των ΑΠΕ και φρόντισε να φυλάξει τα νώτα της. Έτσι, αρχίζοντας από το ίδιο το υπουργείο Ανάπτυξης ενώ διαφήμιζε σε κάθε γάμο και σε κάθε πανηγύρι... την πολιτική του για επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά ούτε που φρόντισε να καλύψει την πολιτική αυτή με τα μέτρα εκείνα που θα ολοκλήρωναν το πρόγραμμα για τις ΑΠΕ. Το ΥΠΕΧΩΔΕ ούτε έδειξε ούτε δείχνει καμία διάθεση να διευκολύνει τον θεσμό, επισπεύδοντας την έγκριση των περιβαλλοντικών μελετών που υποβάλλει στις υπηρεσίες του (όχι μόνο για τα φωτοβολταϊκά), αλλά ακόμη και αν πρόκειται να χτίσεις παρεκκλήσι... Επίσης ούτε που χολόσκαει, το ΥΠΕΧΩΔΕ, να χαράξει πολεοδομικό σχεδιασμό για να ενταχθεί η νέα δραστηριότητα και χωροταξικά σε κάθε περιοχή. Το υπουργείο Οικονομίας ούτε που έσκασε για τα κίνητρα υπέρ των ΑΠΕ. Έβγαλε μάλιστα πρόσφατα και μια εγκύκλιο με την οποία λέει ότι ακόμη και αυτός που θα βάλει φωτοβολταϊκή μονάδα στην ταράτσα του θα χαρακτηριστεί ελεύθερος επαγγελματίας και θα πρέπει να βγάλει μπλοκάκι και να ανοίξει βιβλία έστω και αν απαλλάσσεται από την άδεια για τη μονάδα επειδή είναι μικρή και χωράει και στην ταράτσα του. Εν τω μεταξύ οι υποψήφιοι επενδυτές οργανώθηκαν και έκαναν και Σύνδεσμο για να μπορούν να φωνάξουν στην κυβέρνηση ότι αισθάνονται πως το ελληνικό κράτος τους δουλεύει...Όσοι διάβασαν το υπόμνημά τους που δημοσιοποιήθηκε και από το Capital.gr στις 14/2/08 θα καταλάβουν και την αγωνία τους και τον πόνο τους και την απογοήτευσή τους και την θλίψη τους για την κατάντια της πολιτικής ανάπτυξης των ΑΠΕ. Τι λένε τώρα οι άνθρωποι; «Βρε παιδιά ξεκινήστε με τις άδειες, συμπληρώστε τα κενά της νομοθεσίας, εγκρίνετε τις περιβαλλοντικές άδειες, καθορίστε οριστικούς κανόνες τους παιχνιδιού που να μην αλλάζουν από μέρα σε μέρα και αφήστε μας να τρέξουμε... Και όποιος φθάσει στο νήμα να ξεκινήσει την δράση. Οποίος δεν τα καταφέρει θα είναι άξιος της τύχης του... Εσείς, όμως, ξεκαθαρίστε τους κανόνες και την πολιτική σας...».Και ποια είναι η απάντηση; «Ας πρόσεχαν!» george.kraloglou@capital.gr
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=4&id=455986&expand=1
25/2/200800:05
Του Γιώργου Κράλογλου «Εάν οι υποψήφιοι επενδυτές παρακολουθούσαν προσεκτικά την ιστοσελίδα της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας θα έβλεπαν τον κορεσμό σε αιτήσεις και επενδύσεις και θα πρόσεχαν περισσότερο τα σχέδια τους και τους στόχους τους» απαντάει τώρα η ΡΑΕ τόσο στους επενδυτές, όσο και τους ευκαιριακούς αετονύχηδες που βρήκαν στην πολιτική για την ανάπτυξη των ΑΠΕ ευκαιρίες «να τα πάρουν». Και κάνουν πολύ καλά στη ΡΑΕ και απαντούν με τον τρόπο αυτό. Τεχνοκράτες είναι οι άνθρωποι και όχι πολιτικοί να κρατάνε ισορροπίες και να «πονάνε» την αδυναμία του ευκαιριακού ψηφοφόρου «επενδυτή» να χωθεί μέσα στο «τούνελ» των παροχών στους πραγματικούς επιχειρηματίες των ΑΠΕ και να βγει από την άλλη τσεπώνοντας τα παραδάκια του δημόσιου κορβανά αλλά και των Ελλήνων καταναλωτών που επιδοτούν τις ΑΠΕ μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Πολύ σωστά ακόμη στη ΡΑΕ λένε ότι « εμείς θα συνεχίσουμε να ελέγχουμε τις αιτήσεις και τις εξαιρέσεις και θα πετάμε στα σκουπίδια όλες εκείνες τις αιτήσεις που δεν μπορούν να περπατήσουν. Αλλά και εκείνες που μπορούν να περπατήσουν ας τα βρουν με την ελληνική πολιτεία αν μπλοκάρεται η επένδυση στη γραφειοκρατία και στα κενά της νομοθεσίας. Εμείς έχουμε ένα συγκεκριμένο μπούσουλα τεχνοκρατικής μορφής και έτσι προχωράμε και θα συνεχίσουμε να προχωράμε. Το τι θα συμβεί με τους μυριάδες των ΄τζογαδόρων επενδυτών΄ δεν είναι δικό μας πρόβλημα». Διευκρινίζω ότι τα λόγια που χρησιμοποιώ για να αποδώσω τις θέσεις της ΡΑΕ είναι δικά μου. Αλλά το πνεύμα των θέσεων της ΡΑΕ στο θέμα αυτό το αποδίδω με απόλυτη ακρίβεια και με εγκυρότητα. Που εστιάζεται λοιπόν το πρόβλημα με τα φωτοβολταικά αν δεν φταίει η ΡΑΕ; Κατά την άποψή μου σε δύο λόγους. Πρώτον, στη γνωστή, ελληνικού τύπου, πολιτική ανευθυνότητα που περνάει την οικονομία μέσα από τις πολιτικές σκοπιμότητες. Και δεύτερον στο ότι τα συναρμόδια υπουργεία και η κρατική μηχανή στο σύνολό της «άδειασαν» την πολιτική του υπουργείου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, με κάθε υπουργείο και κάθε υπηρεσία να ακολουθούν το δικό τους δρόμο χωρίς συντονισμό και χωρίς το ελάχιστο ενδιαφέρον για την τύχη της γενικής ενεργειακής πολιτικής. Έτσι οδηγηθήκαμε στα εξής αποτελέσματα: Πριν δύο χρόνια το υπουργείο Ανάπτυξης καλεί με τον νόμο 3468/2006 ενδιαφερόμενους να μπουν στο πρόγραμμα των ΑΠΕ να υποβάλλουν αιτήσεις και για μονάδες φωτοβολταϊκών η παραγωγή των οποίων θα επιδοτηθεί (;) γενναία. Και ενώ το υπουργείο
Τι έκανε το υπουργείο Ανάπτυξης με τον τρόπο αυτό; Άφησε (προφανώς με μικροπολιτική σκοπιμότητα) την κατάσταση να εξελίσσεται και τους επενδυτές και «επενδυτές» να ελπίζουν ότι «δεν μπορεί κάτι θα γίνει βρε αδερφέ....». Άλλωστε, το 2007 που έγινε και το «μπουμ» των αιτήσεων πηγαίναμε και για εκλογές.
Ανάπτυξης σχεδιάζει να εγκαταστήσει μέχρι το 2010 φωτοβολταϊκά συνολικής ισχύος 790 MW παρακολουθεί χωρίς καμία αντίδραση, χωρίς καμία ανακοίνωση ή έστω δήλωση-ενημέρωση των σχετικών και ασχέτων επενδυτών και «επενδυτών» την υποβολή στη ΡΑΕ 7.800 αιτήσεων για φωτοβολταϊκά συνολικής ισχύος 3430 MW!!!Τι έκανε το υπουργείο Ανάπτυξης με τον τρόπο αυτό; Άφησε (προφανώς με μικροπολιτική σκοπιμότητα) την κατάσταση να εξελίσσεται και τους επενδυτές και «επενδυτές» να ελπίζουν ότι «δεν μπορεί κάτι θα γίνει βρε αδερφέ....». Άλλωστε, το 2007 που έγινε και το «μπουμ» των αιτήσεων πηγαίναμε και για εκλογές. Οι πρόωρες εκλογές έγιναν και βεβαίως το κάτι δεν έγινε... Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι υποψήφιοι επενδυτές και «επενδυτές» πήραν χαμπάρι τελικά ότι όλη η υπόλοιπη κρατική μηχανή και αδιαφόρησε για την πολιτική των ΑΠΕ και φρόντισε να φυλάξει τα νώτα της. Έτσι, αρχίζοντας από το ίδιο το υπουργείο Ανάπτυξης ενώ διαφήμιζε σε κάθε γάμο και σε κάθε πανηγύρι... την πολιτική του για επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά ούτε που φρόντισε να καλύψει την πολιτική αυτή με τα μέτρα εκείνα που θα ολοκλήρωναν το πρόγραμμα για τις ΑΠΕ. Το ΥΠΕΧΩΔΕ ούτε έδειξε ούτε δείχνει καμία διάθεση να διευκολύνει τον θεσμό, επισπεύδοντας την έγκριση των περιβαλλοντικών μελετών που υποβάλλει στις υπηρεσίες του (όχι μόνο για τα φωτοβολταϊκά), αλλά ακόμη και αν πρόκειται να χτίσεις παρεκκλήσι... Επίσης ούτε που χολόσκαει, το ΥΠΕΧΩΔΕ, να χαράξει πολεοδομικό σχεδιασμό για να ενταχθεί η νέα δραστηριότητα και χωροταξικά σε κάθε περιοχή. Το υπουργείο Οικονομίας ούτε που έσκασε για τα κίνητρα υπέρ των ΑΠΕ. Έβγαλε μάλιστα πρόσφατα και μια εγκύκλιο με την οποία λέει ότι ακόμη και αυτός που θα βάλει φωτοβολταϊκή μονάδα στην ταράτσα του θα χαρακτηριστεί ελεύθερος επαγγελματίας και θα πρέπει να βγάλει μπλοκάκι και να ανοίξει βιβλία έστω και αν απαλλάσσεται από την άδεια για τη μονάδα επειδή είναι μικρή και χωράει και στην ταράτσα του. Εν τω μεταξύ οι υποψήφιοι επενδυτές οργανώθηκαν και έκαναν και Σύνδεσμο για να μπορούν να φωνάξουν στην κυβέρνηση ότι αισθάνονται πως το ελληνικό κράτος τους δουλεύει...Όσοι διάβασαν το υπόμνημά τους που δημοσιοποιήθηκε και από το Capital.gr στις 14/2/08 θα καταλάβουν και την αγωνία τους και τον πόνο τους και την απογοήτευσή τους και την θλίψη τους για την κατάντια της πολιτικής ανάπτυξης των ΑΠΕ. Τι λένε τώρα οι άνθρωποι; «Βρε παιδιά ξεκινήστε με τις άδειες, συμπληρώστε τα κενά της νομοθεσίας, εγκρίνετε τις περιβαλλοντικές άδειες, καθορίστε οριστικούς κανόνες τους παιχνιδιού που να μην αλλάζουν από μέρα σε μέρα και αφήστε μας να τρέξουμε... Και όποιος φθάσει στο νήμα να ξεκινήσει την δράση. Οποίος δεν τα καταφέρει θα είναι άξιος της τύχης του... Εσείς, όμως, ξεκαθαρίστε τους κανόνες και την πολιτική σας...».Και ποια είναι η απάντηση; «Ας πρόσεχαν!» george.kraloglou@capital.gr
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=4&id=455986&expand=1
Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008
«Όταν ένας αστυνομικός κτυπά μπορεί να μην γνωρίζει το γιατί το γνωρίζει όμως το ΛΑΜΟΓΙΟ που τρώει το ξύλο!!!!»
«Όταν κτυπάς μια γυναίκα εσύ μπορεί να μην γνωρίζεις γιατί την κτυπάς εκείνη όμως γνωρίζει το γιατί!» παλιά μουσουλμανική παροιμία.
Σε παράφραση «Όταν ένας αστυνομικός κτυπά, μπορεί να μην γνωρίζει το γιατί το γνωρίζει όμως το ΛΑΜΟΓΙΟ που τρώει το ξύλο!!!!»
Τι είδε ένας αυτόπτης μάρτυρας στο κέντρο της Αθήνας
4/2/200800:17
Τι είδε ένας αυτόπτης μάρτυρας στο κέντρο της Αθήνας
Αντιεξουσιαστές, εθνικιστές, συνδικαλιστές και κυρίως πολλούς που απλώς αποποιούνται τις ευθύνες τους...
Η προετοιμασία των αντιπάλων
Σάββατο πρωί στο κέντρο της Αθήνας και η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Το μίγμα ήταν εκρηκτικό. Η προγραμματισμένη εκδήλωση εθνικιστών, προκάλεσε αντίστοιχες συγκεντρώσεις αντιεξουσιαστών, ενώ η Σαββατιάτικη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΔΕΗ είχε συγκεντρώσει εκατοντάδες συνδικαλιστές της επιχείρησης. Επιπροσθέτως, η καλοκαιρία μεσούντος του χειμώνα ευνοούσε υπαίθριες δραστηριότητες όπως οι οδομαχίες. Το έργο της αστυνομίας (που αποτελούσε τον τέταρτο πόλο) ήταν ομολογουμένως δύσκολο. Μετά όμως από τόσα χρόνια μαχών στο κέντρο της πόλης αλλά και την εκπαίδευση που είχαν λάβει πριν την Ολυμπιάδα, όλοι πιστεύαμε ότι θα τα καταφέρουν.Το κέντρο της πόλης ήταν από νωρίς κλειστό, προκειμένου να μην υπάρξουν «παράπλευρες απώλειες» εκτός από τους ταλαιπωρημένους οδηγούς που δεινοπαθούσαν καθώς και πέριξ του κέντρου, η συμφόρηση ήταν πρωτοφανής. Η αγανάκτηση των κατοίκων μιας πόλης 5 εκατομμυρίων ήταν επίσης προφανής. Μερικές ντουζίνες συμπολιτών μας, είχαν de facto κρατήσει το κέντρο της πόλης για την «πάρτη» τους, αποκλείοντας όλους τους υπόλοιπους από το να το επισκεφθούν και κάνοντας τους μαγαζάτορες να τραβούν τα μαλλιά τους. Είναι σαν να θέλεις ένα πολύ ρεαλιστικό γήπεδο για paintball και να έχεις τη δυνατότητα να χρησιμοποιείς το ιστορικό κέντρο της πόλης σου. Ακόμη και ο Εθνικός Κήπος ήταν σχεδόν αποκλεισμένος ενώ οι δυνάμεις της αστυνομίες έφθαναν μέχρι το Παγκράτι.
Vs
Μερικοί πιάστηκαν (στον ύπνο)
Ενώ τα επεισόδια είχαν ξεκινήσει από νωρίς με τους συνδικαλιστές να επιχειρούν με βίαιο τρόπο τη διακοπή του Δ.Σ. της ΔΕΗ και τους αντιεξουσιαστές να οργανώνουν το σχέδιο συμπλοκής με όσους προετοιμαζόταν (από τις 2μ.μ.;) για τη συγκέντρωση «μνήμης» της υπόθεσης των Ιμίων που ήταν προγραμματισμένη για τις 7 το απόγευμα, όσο περνούσε η ώρα, κατέφθαναν ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις από όλες τις κατευθύνσεις. Η πλατεία Συντάγματος θύμιζε εμπόλεμη ζώνη με στρατό κατοχής. Με τόσους αστυνομικούς σκέφθηκα, ακόμη και αν επιχειρηθούν εκτεταμένα επεισόδια, θα σταματήσουν γρήγορα. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί θα έχουν τη δυνατότητα να συλλάβουν αρκετούς από τους ταραξίες, όλων των πλευρών. Οι λιγοστοί πολίτες όμως που είχαν παραμείνει στο κέντρο, αγανακτούσαν βλέποντας έναν ή δύο ταραξίες να σπάνε ότι βρίσκουν στο διάβα τους υπό το διακριτικό βλέμμα των Αστυνομικών, που προηγουμένως είχαν ξυλοφορτώσει μερικούς συνδικαλιστές.Ώρες αργότερα, και ενώ βλέπαμε στις ειδήσεις ότι η Πανεπιστημίου είχε μετατραπεί σε ρινγκ, μάθαμε ότι προσήχθησαν 100 (και πλέον) άτομα για τα επεισόδια. Ο αριθμός ήταν μεγάλος και προφανώς οι κατηγορίες που περίμενα να τους απαγγελθούν, ήταν σοβαρότατες. Τελικά το πρωί της Κυριακής μάθαμε ότι αφέθησαν ΟΛΟΙ ελεύθεροι, καθώς δεν προέκυψαν λέει στοιχεία εμπλοκής στα επεισόδια. Για κανέναν; Ποιος τα έκανε λαμπόγυαλο στο κέντρο της πόλης και κυρίως πώς διέφυγε σαν κύριος μέσα από τόσους αστυνομικούς; Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε η αστυνομία συνέλαβε λάθος άτομα (όπως π.χ. το λάθος της επίθεσης στους δημοσιογράφους που «κάλυπταν» τα γεγονότα) ή δεν υπήρχε πολιτική βούληση να απαγγελθούν κατηγορίες έναντι αυτών που συνελλήφθησαν. Ουδείς δεν είχε το θάρρος να αναλάβει την ευθύνη για όσα έγιναν για μια ακόμη φορά στο κέντρο της Αθήνας. Αν οι αστυνομικοί συνέλαβαν λάθος άτομα, προφανώς πρέπει να κριθεί η ικανότητά τους να ξεχωρίζουν έναν κουκουλοφόρο με πέτρες στο χέρι από μια γηραιά κυρία που γυρίζει από το μανάβη κρατώντας πατάτες. Αν συνέλαβαν τους σωστούς αλλά τους άφησαν με άνωθεν εντολή, πρέπει να επανεξετάσουμε σε ποιόν έχουμε αναθέσει την οργάνωση της χώρας. Το χειρότερο είναι ότι τις επόμενες ημέρες όλοι θα αφορίζουν όσα συνέβησαν το Σάββατο, προκαλώντας γέλια στους συμμετέχοντες. Η ευθύνη είναι άγνωστη λέξη στον τόπο μας και η δημοκρατία μας ανέχεται την επιβολή του «νόμου» λίγων που για άγνωστους λόγους αρέσκονται σε συμπλοκές και «κλεφτοπόλεμο» σε αστικό τοπίο...
Σταμάτης Ζαχαρός
stamatis.zacharos@capital.gr
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=442966&expand=1
Σε παράφραση «Όταν ένας αστυνομικός κτυπά, μπορεί να μην γνωρίζει το γιατί το γνωρίζει όμως το ΛΑΜΟΓΙΟ που τρώει το ξύλο!!!!»
Τι είδε ένας αυτόπτης μάρτυρας στο κέντρο της Αθήνας
4/2/200800:17
Τι είδε ένας αυτόπτης μάρτυρας στο κέντρο της Αθήνας
Αντιεξουσιαστές, εθνικιστές, συνδικαλιστές και κυρίως πολλούς που απλώς αποποιούνται τις ευθύνες τους...
Η προετοιμασία των αντιπάλων
Σάββατο πρωί στο κέντρο της Αθήνας και η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Το μίγμα ήταν εκρηκτικό. Η προγραμματισμένη εκδήλωση εθνικιστών, προκάλεσε αντίστοιχες συγκεντρώσεις αντιεξουσιαστών, ενώ η Σαββατιάτικη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΔΕΗ είχε συγκεντρώσει εκατοντάδες συνδικαλιστές της επιχείρησης. Επιπροσθέτως, η καλοκαιρία μεσούντος του χειμώνα ευνοούσε υπαίθριες δραστηριότητες όπως οι οδομαχίες. Το έργο της αστυνομίας (που αποτελούσε τον τέταρτο πόλο) ήταν ομολογουμένως δύσκολο. Μετά όμως από τόσα χρόνια μαχών στο κέντρο της πόλης αλλά και την εκπαίδευση που είχαν λάβει πριν την Ολυμπιάδα, όλοι πιστεύαμε ότι θα τα καταφέρουν.Το κέντρο της πόλης ήταν από νωρίς κλειστό, προκειμένου να μην υπάρξουν «παράπλευρες απώλειες» εκτός από τους ταλαιπωρημένους οδηγούς που δεινοπαθούσαν καθώς και πέριξ του κέντρου, η συμφόρηση ήταν πρωτοφανής. Η αγανάκτηση των κατοίκων μιας πόλης 5 εκατομμυρίων ήταν επίσης προφανής. Μερικές ντουζίνες συμπολιτών μας, είχαν de facto κρατήσει το κέντρο της πόλης για την «πάρτη» τους, αποκλείοντας όλους τους υπόλοιπους από το να το επισκεφθούν και κάνοντας τους μαγαζάτορες να τραβούν τα μαλλιά τους. Είναι σαν να θέλεις ένα πολύ ρεαλιστικό γήπεδο για paintball και να έχεις τη δυνατότητα να χρησιμοποιείς το ιστορικό κέντρο της πόλης σου. Ακόμη και ο Εθνικός Κήπος ήταν σχεδόν αποκλεισμένος ενώ οι δυνάμεις της αστυνομίες έφθαναν μέχρι το Παγκράτι.
Vs
Μερικοί πιάστηκαν (στον ύπνο)
Ενώ τα επεισόδια είχαν ξεκινήσει από νωρίς με τους συνδικαλιστές να επιχειρούν με βίαιο τρόπο τη διακοπή του Δ.Σ. της ΔΕΗ και τους αντιεξουσιαστές να οργανώνουν το σχέδιο συμπλοκής με όσους προετοιμαζόταν (από τις 2μ.μ.;) για τη συγκέντρωση «μνήμης» της υπόθεσης των Ιμίων που ήταν προγραμματισμένη για τις 7 το απόγευμα, όσο περνούσε η ώρα, κατέφθαναν ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις από όλες τις κατευθύνσεις. Η πλατεία Συντάγματος θύμιζε εμπόλεμη ζώνη με στρατό κατοχής. Με τόσους αστυνομικούς σκέφθηκα, ακόμη και αν επιχειρηθούν εκτεταμένα επεισόδια, θα σταματήσουν γρήγορα. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί θα έχουν τη δυνατότητα να συλλάβουν αρκετούς από τους ταραξίες, όλων των πλευρών. Οι λιγοστοί πολίτες όμως που είχαν παραμείνει στο κέντρο, αγανακτούσαν βλέποντας έναν ή δύο ταραξίες να σπάνε ότι βρίσκουν στο διάβα τους υπό το διακριτικό βλέμμα των Αστυνομικών, που προηγουμένως είχαν ξυλοφορτώσει μερικούς συνδικαλιστές.Ώρες αργότερα, και ενώ βλέπαμε στις ειδήσεις ότι η Πανεπιστημίου είχε μετατραπεί σε ρινγκ, μάθαμε ότι προσήχθησαν 100 (και πλέον) άτομα για τα επεισόδια. Ο αριθμός ήταν μεγάλος και προφανώς οι κατηγορίες που περίμενα να τους απαγγελθούν, ήταν σοβαρότατες. Τελικά το πρωί της Κυριακής μάθαμε ότι αφέθησαν ΟΛΟΙ ελεύθεροι, καθώς δεν προέκυψαν λέει στοιχεία εμπλοκής στα επεισόδια. Για κανέναν; Ποιος τα έκανε λαμπόγυαλο στο κέντρο της πόλης και κυρίως πώς διέφυγε σαν κύριος μέσα από τόσους αστυνομικούς; Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε η αστυνομία συνέλαβε λάθος άτομα (όπως π.χ. το λάθος της επίθεσης στους δημοσιογράφους που «κάλυπταν» τα γεγονότα) ή δεν υπήρχε πολιτική βούληση να απαγγελθούν κατηγορίες έναντι αυτών που συνελλήφθησαν. Ουδείς δεν είχε το θάρρος να αναλάβει την ευθύνη για όσα έγιναν για μια ακόμη φορά στο κέντρο της Αθήνας. Αν οι αστυνομικοί συνέλαβαν λάθος άτομα, προφανώς πρέπει να κριθεί η ικανότητά τους να ξεχωρίζουν έναν κουκουλοφόρο με πέτρες στο χέρι από μια γηραιά κυρία που γυρίζει από το μανάβη κρατώντας πατάτες. Αν συνέλαβαν τους σωστούς αλλά τους άφησαν με άνωθεν εντολή, πρέπει να επανεξετάσουμε σε ποιόν έχουμε αναθέσει την οργάνωση της χώρας. Το χειρότερο είναι ότι τις επόμενες ημέρες όλοι θα αφορίζουν όσα συνέβησαν το Σάββατο, προκαλώντας γέλια στους συμμετέχοντες. Η ευθύνη είναι άγνωστη λέξη στον τόπο μας και η δημοκρατία μας ανέχεται την επιβολή του «νόμου» λίγων που για άγνωστους λόγους αρέσκονται σε συμπλοκές και «κλεφτοπόλεμο» σε αστικό τοπίο...
Σταμάτης Ζαχαρός
stamatis.zacharos@capital.gr
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=442966&expand=1
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΛΑΜΟΓΙΑ!!! ΒΛΕΠΕ ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ!!
Τρελάθηκαν τελικά στην ΓΕΝΟΠ;
4/2/2008 00:18
Του Γιώργου Κράλογλου Θα συμφωνήσω απόλυτα με την ανακοίνωση του προέδρου της ΔΕΗ κ. Τ. Αθανασόπουλου και των υπολοίπων μελών του Δ.Σ. ότι οι βιαιότητες της ΓΕΝΟΠ οδηγούν σε ανατροπή των σχεδίων της Διοίκησης και απαξίωση της ΔΕΗ και θα διαφωνήσω ευθέως με την τακτική της ΓΕΝΟΠ η οποία φαίνεται δεν ξέρει τι θέλει. Θέλει λοιπόν ή δεν θέλει η ΓΕΝΟΠ να διατηρηθεί το μονοπώλιο της ΔΕΗ και η Επιχείρηση να ανταγωνίζεται ακόμη και άνισα την ιδιωτική πρωτοβουλία στην απελευθερωμένη αγορά ενέργειας όποτε γίνει και αν γίνει; Θέλει ή δεν θέλει να γιγαντωθεί το μονοπώλιο της ΔΕΗ ακόμη και κάτω από τα μάτια των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως αυτές θα ολοκληρωθούν μέσα στον προσεχή Ιούνιο; Θέλει ή δεν θέλει η ΓΕΝΟΠ να αφανισθούν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές στην ενέργεια και να καλύψει τις ανάγκες της χώρας η ΔΕΗ με τον «μοναδικό τρόπο» που ξέρει η σημερινή Διοίκηση της που αποφασίζει πάντα κάτω από τις ευλογίες του υπουργείου Οικονομίας και του πρωθυπουργού; Εάν πράγματι αυτό θέλει η ΓΕΝΟΠ τότε τι είναι αυτά που σκαρφίζεται και κάνει προκαλώντας την αγανάκτηση της Διοίκησης της ΔΕΗ όχι γιατί η χώρα θα ταλαιπωρηθεί το καλοκαίρι που έρχεται όσο δεν έχει ταλαιπωρηθεί μέχρι σήμερα (αυτό πολύ ολίγον την απασχολεί όσο είναι μονοπώλιο) αλλά γιατί δεν την αφήνει να κλείσει όπως εκείνη ξέρει κάθε δίοδο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Είναι τόσο δύσκολο για την ΓΕΝΟΠ και τους συνδικαλιστάδες της να καταλάβουν το ευφυέστατο σχέδιο που προωθεί η Διοίκηση της ΔΕΗ; Είναι πράγματι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι η ΔΕΗ με τη συνεργασία της απολύτως ελεγχόμενης από την κυβέρνηση ΡΑΕ έχουν δήθεν ανοίξει δρόμο για τους ιδιώτες της ενέργειας με τις άδειες που έχουν εκχωρήσει και με τις οποίες λογικά (μόνο λογικά όμως...) θα πρέπει σε μια διετία από σήμερα να έχουν θέσει σε λειτουργία τις δικές τους μονάδες για να σπάσουν τα μούτρα τους όταν σε μια πενταετία από σήμερα, το 2010 ή το 2013 το αργότερο, η ΔΕΗ θα τους περιμένει στη γωνία με τις δικές μονάδες που θα έχει δημιουργήσει με τους: RWE, την Χαλυβουργική, και όποιο άλλο ιδιωτικό συγκρότημα έχει αντιληφθεί το κρυμμένο χαρτί της ΔΕΗ με το οποίο θα κερδίσει το πόκερ που παίζεται αυτή τη στιγμή μεταξύ του κρατικού ενεργειακού μονοπωλίου, της ιδιωτικής ενεργειακής αγοράς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Το σχέδιο του κ. Τ. Αθανασόπουλου είναι γεμάτο «μαγκιά», ελληνική «μαγκιά» που αγνοεί και το ενδεχόμενο να είναι και κάποιος άλλος έξυπνος στην ενεργειακή αγορά και το ενδεχόμενο να αστράψουν και να βροντήξουν οι Βρυξέλλες κάτω από την πίεση που σίγουρα θα ασκήσουν τα Ευρωπαϊκά ενεργειακά συγκροτήματα που έχουν πεισμώσει από τις «μαγκιές» αυτές. Τι θέλει βρε «αφελείς» συνδικαλιστάδες της ΔΕΗ η σημερινή Διοίκηση σας; Θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Θέλει και την αγορά να μην ανοίξει και την ΔΕΗ πρωταγωνιστή σε κάθε άνοιγμα της αγοράς; Θέλει και την αποκρατικοποίηση της κυβέρνησης να βοηθήσει και να μην παραχωρήσει τίποτε από τα δικαιώματά της σε ΔΕΗ και ΔΕΠΑ. Θέλει και να πληρώνει ο ελληνικός λαός τις αυξήσεις που αποφασίζει και διατάσσει η κυβέρνηση και να μην διαμαρτύρεται, ως καταναλωτής, όταν αγοράζει γεννήτρια για να καλύψει τις ανάγκες τους το καλοκαίρι που θα σβήνουν τα φώτα γιατί δεν θα επαρκεί το σύστημα. Θέλει και να είναι μονοπώλιο η ΔΕΗ και να την δοξάζουν καταναλωτές και ιδιώτες επιχειρηματίες. Θέλει και άδειες να δίνει σε ιδιώτες, για να είναι τυπικά εντάξει στους κουτόφραγκους των Βρυξελλών και να μην ενεργοποιούνται στην πράξη οι άδειες αυτές. Θέλει και να χάνει τεράστια έσοδα και κέρδη αγοράζοντας σε υψηλές τιμές ενέργειας από την μονάδα παραγωγής ρεύματος των κρατικών ΕΛΠΕ και να πουλάει το παραμύθι ότι έπεσαν έξω τα οικονομικά της ΔΕΗ το 2007 γιατί αγόραζε, λέει, ακριβό το πετρέλαιο. Θέλει και οι ιδιώτες να συνεργάζονται μαζί της και να τους «τους την φέρνει» με τα ανταγωνιστικά σχήματα που δημιουργεί σύμφωνα με τα τελευταία σχέδια που ανακοίνωσε. Θέλει ακόμη η ΔΕΗ να μπορεί να ανταγωνίζεται και τον ίδιο της τον εαυτό αφού η Εταιρεία ΔΕΗ-RWE θα είναι ανταγωνιστική της Εταιρείας ΔΕΗ-Χαλυβουργική ή ΔΕΗ με Ιταλούς ή ΔΕΗ με Ισπανούς; Όλα αυτά θέλει να κάνει η Διοίκηση της ΔΕΗ και εσείς αντιδράτε και μάλιστα βίαια; Για σκεφτείτε το λίγο καλύτερα. Για μελετήστε το κάπως πιο ώριμα και βρείτε τα με την Διοίκηση της ΔΕΗ και τους μονοπωλιακούς της οραματισμούς. Για σκεφτείτε το λίγο βρε παιδιά...george.kraloglou@capital.gr
http://www.capital.gr/news.asp?Details=442964
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008
ΛΑΜΟΓΙΑ ΒΕΝΖΙΝΑΔΕΣ 1 ΜΕ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΕΜΕΙΝΑΝ!!! ΘΑ ΣΤΡΩΣΕΤΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΘΕΛΕΤΕ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ!!!!
Reservoir dogs (pt.2)
24/1/2008 08:14
Reservoir dogs (pt.2)Ο αλγόριθμος της αντλίας και άλλα παράδοξα...«Αγοράσαμε με την παλιά»...Διαβάζοντας ξανά ένα από τα πρώτα μου σχόλια στη στήλη Καραμπόλες με τίτλο "Reservoir Dogs", διαπίστωσα πως παρά το γεγονός ότι πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια η κατάσταση με τα πρατήρια καυσίμων στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν καλυτερεύει, αλλά επιδεινώνεται. Οι βενζινοπώλες συνεχίζουν να πωλούν καύσιμα χωρίς αποδείξεις, η νοθεία έχει χτυπήσει κόκκινο και η συμπαθής τάξη των βενζινάδων, αρνείται την πρόοδο και τις αλλαγές a priori και χωρίς δεύτερη κουβέντα. Επιπλέον, οι βενζινάδες συνεχίζουν να παρακολουθούν τις διεθνείς αγορές πετρελαίου και να διαμορφώνουν ανάλογα την τιμή, εννοείται μόνο στην άνοδο. Τότε, η τιμή στην αντλία μοιάζει «συνδεδεμένη» με την τιμή των futures του Crude, μέσω ενός περίεργου αλγόριθμου. Όταν η τιμή διεθνώς ανεβαίνει, η τιμή στην αντλία ακολουθεί πιστά και μάλιστα με απόκλιση προς τα πάνω. Ο χρόνος καθυστέρησης του υπολογισμού είναι μερικά nanosecond. Στην πτώση αντίθετα η τιμή παραμένει υψηλή και αν τολμήσεις να ρωτήσεις γιατί, λαμβάνεις την αφοπλιστική απάντηση «είχαμε αγοράσει με την παλιά τιμή». Το πόσο παλιά δεν έχει σημασία φυσικά. Γαρνιτούρα σε όλ’ αυτά τα περίεργα είναι διάφοροι γραφικοί κρατικοί λειτουργοί και πολιτικοί που δηλώνουν με στόμφο ότι θα πατάξουν την αισχροκέρδεια, τη φοροδιαφυγή και γενικά το «σύστημα» που λυμαίνεται το χώρο των καυσίμων. Παρά το στόμφο που θυμίζει ενωμοτάρχη, κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά και σίγουρα όχι όσοι αποτελούν μέρος του «συστήματος». Αντίθετα, με τρόπο απροκάλυπτο, αρνούνται οτιδήποτε θα ταράξει τα νερά ή ακόμη καλύτερα τα πετρέλαια. Με ύφος μαθήτριας παρθεναγωγείου, όλοι εμφανίζονται συζητήσιμοι και ανοιχτοί σε προτάσεις, αλλά πάντα βρίσκουν τρόπους να κρατούν κλειστό και με όρους που οι ίδιοι έχουν θέσει το επάγγελμα τους.VS«Σιγά μην βάλουμε καινούριο μπελά»Χαρακτηριστικό παράδειγμα της συγκεκριμένης αλάνθαστης μεθόδου, ήταν ο καυγάς για τις ταμειακές στα πρατήρια. Οι βενζινοπώλες αρνούνταν, μιλώντας για ακατάληπτα πράγματα όπως η θερμοκρασία που αλλάζει τον όγκο των καυσίμων και άλλα τέτοια, που όποιος καταναλωτής έχει καταλάβει, κερδίζει ένα γαλόνι δώρο. Πρόσφατα, η Κυβέρνηση τόλμησε να ανοίξει το θέμα της λειτουργίας πρατηρίων στα super markets. Καλώς είπαν οι πρατηριούχοι αλλά να τηρηθούν τα μέτρα ασφαλείας που ισχύουν για τους υπόλοιπους. Ορθώς θα σκεφθείτε και εσείς. Η ασφάλεια προέχει και οι πρατηριούχοι καλώς κάνουν και ενδιαφέρονται. Αν όμως κάνετε μια βόλτα στις «υποβαθμισμένες» περιοχές της χώρας θα διαπιστώσετε ότι λειτουργούν πρατήρια στα ισόγεια πολυκατοικιών, ακόμη και κάτω από σχολεία. Για ποια ασφάλεια μιλάμε; Θα με πείτε εμπαθή αλλά μάλλον έχω λόγους να θεωρώ ότι το «παραπέτασμα» της ασφάλειας είναι απλώς ένα ακόμη μέσο για να κρατηθεί ο κλάδος κλειστός, σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει δηλώσει ότι πρέπει να ανοίξουν όλα τα επαγγέλματα. Μέχρι να βρούμε εμείς άκρη, όπως έλεγα και προ διετίας, θα έχει πολύ απλά τελειώσει το πετρέλαιο...Σταμάτης Ζαχαρός stamatis.zacharos@capital.gr
http://www.capital.gr/news.asp?Details=436858
24/1/2008 08:14
Reservoir dogs (pt.2)Ο αλγόριθμος της αντλίας και άλλα παράδοξα...«Αγοράσαμε με την παλιά»...Διαβάζοντας ξανά ένα από τα πρώτα μου σχόλια στη στήλη Καραμπόλες με τίτλο "Reservoir Dogs", διαπίστωσα πως παρά το γεγονός ότι πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια η κατάσταση με τα πρατήρια καυσίμων στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν καλυτερεύει, αλλά επιδεινώνεται. Οι βενζινοπώλες συνεχίζουν να πωλούν καύσιμα χωρίς αποδείξεις, η νοθεία έχει χτυπήσει κόκκινο και η συμπαθής τάξη των βενζινάδων, αρνείται την πρόοδο και τις αλλαγές a priori και χωρίς δεύτερη κουβέντα. Επιπλέον, οι βενζινάδες συνεχίζουν να παρακολουθούν τις διεθνείς αγορές πετρελαίου και να διαμορφώνουν ανάλογα την τιμή, εννοείται μόνο στην άνοδο. Τότε, η τιμή στην αντλία μοιάζει «συνδεδεμένη» με την τιμή των futures του Crude, μέσω ενός περίεργου αλγόριθμου. Όταν η τιμή διεθνώς ανεβαίνει, η τιμή στην αντλία ακολουθεί πιστά και μάλιστα με απόκλιση προς τα πάνω. Ο χρόνος καθυστέρησης του υπολογισμού είναι μερικά nanosecond. Στην πτώση αντίθετα η τιμή παραμένει υψηλή και αν τολμήσεις να ρωτήσεις γιατί, λαμβάνεις την αφοπλιστική απάντηση «είχαμε αγοράσει με την παλιά τιμή». Το πόσο παλιά δεν έχει σημασία φυσικά. Γαρνιτούρα σε όλ’ αυτά τα περίεργα είναι διάφοροι γραφικοί κρατικοί λειτουργοί και πολιτικοί που δηλώνουν με στόμφο ότι θα πατάξουν την αισχροκέρδεια, τη φοροδιαφυγή και γενικά το «σύστημα» που λυμαίνεται το χώρο των καυσίμων. Παρά το στόμφο που θυμίζει ενωμοτάρχη, κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά και σίγουρα όχι όσοι αποτελούν μέρος του «συστήματος». Αντίθετα, με τρόπο απροκάλυπτο, αρνούνται οτιδήποτε θα ταράξει τα νερά ή ακόμη καλύτερα τα πετρέλαια. Με ύφος μαθήτριας παρθεναγωγείου, όλοι εμφανίζονται συζητήσιμοι και ανοιχτοί σε προτάσεις, αλλά πάντα βρίσκουν τρόπους να κρατούν κλειστό και με όρους που οι ίδιοι έχουν θέσει το επάγγελμα τους.VS«Σιγά μην βάλουμε καινούριο μπελά»Χαρακτηριστικό παράδειγμα της συγκεκριμένης αλάνθαστης μεθόδου, ήταν ο καυγάς για τις ταμειακές στα πρατήρια. Οι βενζινοπώλες αρνούνταν, μιλώντας για ακατάληπτα πράγματα όπως η θερμοκρασία που αλλάζει τον όγκο των καυσίμων και άλλα τέτοια, που όποιος καταναλωτής έχει καταλάβει, κερδίζει ένα γαλόνι δώρο. Πρόσφατα, η Κυβέρνηση τόλμησε να ανοίξει το θέμα της λειτουργίας πρατηρίων στα super markets. Καλώς είπαν οι πρατηριούχοι αλλά να τηρηθούν τα μέτρα ασφαλείας που ισχύουν για τους υπόλοιπους. Ορθώς θα σκεφθείτε και εσείς. Η ασφάλεια προέχει και οι πρατηριούχοι καλώς κάνουν και ενδιαφέρονται. Αν όμως κάνετε μια βόλτα στις «υποβαθμισμένες» περιοχές της χώρας θα διαπιστώσετε ότι λειτουργούν πρατήρια στα ισόγεια πολυκατοικιών, ακόμη και κάτω από σχολεία. Για ποια ασφάλεια μιλάμε; Θα με πείτε εμπαθή αλλά μάλλον έχω λόγους να θεωρώ ότι το «παραπέτασμα» της ασφάλειας είναι απλώς ένα ακόμη μέσο για να κρατηθεί ο κλάδος κλειστός, σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει δηλώσει ότι πρέπει να ανοίξουν όλα τα επαγγέλματα. Μέχρι να βρούμε εμείς άκρη, όπως έλεγα και προ διετίας, θα έχει πολύ απλά τελειώσει το πετρέλαιο...Σταμάτης Ζαχαρός stamatis.zacharos@capital.gr
http://www.capital.gr/news.asp?Details=436858
Σύγχρονοι μετρητές αλλάζουν τα δεδομένα στην κατανάλωση ρεύματος
24/1/2008 08:02
Τους τηλεμετρητές που έχει εγκαταστήσει η Enel σε εκατομμύρια Ιταλούς καταναλωτές, θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά, ο Έλληνας υπουργός ανάπτυξης Χ. Φώλιας και ο πρόεδρος της ΡΑΕ Μ. Καραμανής. Η μέθοδος της τηλεμέτρησης, αλλά και οι επιμέρους λεπτομέρειες των μετρητών που χρησιμοποιούνται ήδη από την ιταλική εταιρεία, θα είναι το αντικείμενο της σημερινής συνάντησης του Χ. Φώλια με τον πρόεδρο της Enel.Η προοπτική εγκατάστασης σύγχρονων μετρητών κατανάλωσης, με δυνατότητα ωριαίας καταγραφής και τηλεμετάδοσης των μετρήσεων, εκτιμάται ότι θα βοηθήσει αποφασιστικά στην ποιότητα του ρεύματος και στη μείωση των διακοπών. Επιπλέον, η εγκατάσταση σύγχρονων μετρητών θα δώσει τη δυνατότητα στους προμηθευτές να προσφέρουν μεγαλύτερη ποικιλία τιμολογίων, που θα είναι προσαρμοσμένα στις συνήθειες και τις ανάγκες τους. Οι μετρητές αυτοί δίνουν τη δυνατότητα της χρονοχρέωσης, όπως ήδη γίνεται σε πιλοτικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται από τη ΡΑΕ σε νοικοκυριά. Το κόστος του μετρητή υπολογίζεται στα 50 ευρώ, και δίνει τη δυνατότητα διαφορετικών χρεώσεων στη διάρκεια της ημέρας, ενημέρωσης του καταναλωτή που εμφανίζει αυξημένη κατανάλωση τις ώρες αιχμής. Επίσης παρέχεται η δυνατότητα να υπάρχουν bonus malus για τους καταναλωτές ανάλογα με την ενεργειακή συμπεριφορά τους. Δηλαδή εάν κάποιος πελάτης εμφανίζεται σπάταλος τα μεσημέρια του Ιουλίου, θα μπορεί να χρεώνεται με μεγαλύτερη τιμή ή να λαμβάνει μεγαλύτερες εκπτώσεις εάν μειώνει συνολικά την κατανάλωσή του. Η δυνατότητα αυτή δίνει επιπλέον κίνητρο ώστε να γίνουν επενδύσεις από τα νοικοκυριά στον τομέα της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων, για την εξοικονόμηση ενέργειας.Η προοπτική εγκατάστασης σύγχρονων μετρητών δίνει τη δυνατότητα τέλος να ανοίξει και στην πράξη η αγορά του ηλεκτρισμού σε επίπεδο καταναλωτή. Όπως γίνεται αντιληπτό, εκτός από τη ΔΕΗ, εφόσον υπάρχουν σύγχρονοι μετρητές, θα μπορούν να προσφέρουν ανταγωνιστικά τιμολόγια και ιδιώτες προμηθευτές, ανάλογα με την ώρα, την ημέρα ή τη χρονική περίοδο.Αύριο, ο κ. Φώλιας θα έχει συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης της Ιταλίας P. Bersani καθώς και εκπροσώπους της εταιρείας Edison, με θέμα τον Ελληνοϊταλικό αγωγό φυσικού αερίου.Χ. Φλουδόπουλος
http://www.capital.gr/news.asp?Details=436853
Τους τηλεμετρητές που έχει εγκαταστήσει η Enel σε εκατομμύρια Ιταλούς καταναλωτές, θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά, ο Έλληνας υπουργός ανάπτυξης Χ. Φώλιας και ο πρόεδρος της ΡΑΕ Μ. Καραμανής. Η μέθοδος της τηλεμέτρησης, αλλά και οι επιμέρους λεπτομέρειες των μετρητών που χρησιμοποιούνται ήδη από την ιταλική εταιρεία, θα είναι το αντικείμενο της σημερινής συνάντησης του Χ. Φώλια με τον πρόεδρο της Enel.Η προοπτική εγκατάστασης σύγχρονων μετρητών κατανάλωσης, με δυνατότητα ωριαίας καταγραφής και τηλεμετάδοσης των μετρήσεων, εκτιμάται ότι θα βοηθήσει αποφασιστικά στην ποιότητα του ρεύματος και στη μείωση των διακοπών. Επιπλέον, η εγκατάσταση σύγχρονων μετρητών θα δώσει τη δυνατότητα στους προμηθευτές να προσφέρουν μεγαλύτερη ποικιλία τιμολογίων, που θα είναι προσαρμοσμένα στις συνήθειες και τις ανάγκες τους. Οι μετρητές αυτοί δίνουν τη δυνατότητα της χρονοχρέωσης, όπως ήδη γίνεται σε πιλοτικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται από τη ΡΑΕ σε νοικοκυριά. Το κόστος του μετρητή υπολογίζεται στα 50 ευρώ, και δίνει τη δυνατότητα διαφορετικών χρεώσεων στη διάρκεια της ημέρας, ενημέρωσης του καταναλωτή που εμφανίζει αυξημένη κατανάλωση τις ώρες αιχμής. Επίσης παρέχεται η δυνατότητα να υπάρχουν bonus malus για τους καταναλωτές ανάλογα με την ενεργειακή συμπεριφορά τους. Δηλαδή εάν κάποιος πελάτης εμφανίζεται σπάταλος τα μεσημέρια του Ιουλίου, θα μπορεί να χρεώνεται με μεγαλύτερη τιμή ή να λαμβάνει μεγαλύτερες εκπτώσεις εάν μειώνει συνολικά την κατανάλωσή του. Η δυνατότητα αυτή δίνει επιπλέον κίνητρο ώστε να γίνουν επενδύσεις από τα νοικοκυριά στον τομέα της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων, για την εξοικονόμηση ενέργειας.Η προοπτική εγκατάστασης σύγχρονων μετρητών δίνει τη δυνατότητα τέλος να ανοίξει και στην πράξη η αγορά του ηλεκτρισμού σε επίπεδο καταναλωτή. Όπως γίνεται αντιληπτό, εκτός από τη ΔΕΗ, εφόσον υπάρχουν σύγχρονοι μετρητές, θα μπορούν να προσφέρουν ανταγωνιστικά τιμολόγια και ιδιώτες προμηθευτές, ανάλογα με την ώρα, την ημέρα ή τη χρονική περίοδο.Αύριο, ο κ. Φώλιας θα έχει συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης της Ιταλίας P. Bersani καθώς και εκπροσώπους της εταιρείας Edison, με θέμα τον Ελληνοϊταλικό αγωγό φυσικού αερίου.Χ. Φλουδόπουλος
http://www.capital.gr/news.asp?Details=436853
Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008
Πέθανε ο Μιχαήλ Μίνιν, ο Ρώσος λοχίας που ύψωσε τη σοβιετική σημαία στο Ράιχσταγκ
Παρέμενε αφανής για χρόνιαΠέθανε ο Μιχαήλ Μίνιν, ο Ρώσος λοχίας που ύψωσε τη σοβιετική σημαία στο Ράιχσταγκ
Associated Press
Η ανάρτηση της σημαίας στο Ράιχσταγκ είναι μία από τις πιο γνωστές φωτογραφίες του πολέμου
Μόσχα
Πέθανε την Πέμπτη σε ηλικία 86 ετών ο αντισυνταγματάρχης ε.α. Μιχαήλ Μίνιν, ο λοχίας που ύψωσε πρώτος τη σοβιετική σημαία στη στέγη της γερμανικής Βουλής (του Ράιχσταγκ) στο Βερολίνο, το Μάιο του 1945.
Το στιγμιότυπο απαθανατίστηκε από τον Γεβγκένι Χαλντέι σε μία από τις ιστορικότερες φωτογραφίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Μίνιν είχε καταταγεί εθελοντής το 1941 αλλά τραυματίστηκε στα περίχωρα του Λένινγκραντ. Μετά την αποθεραπεία ακολούθησε την μονάδα του από το Λένινγκραντ ως το Βερολίνο.
Στις 30 Απριλίου 1945 ήταν μεταξύ των πρώτων που εισέβαλαν στον κτίριο του Ράιχσταγκ και ο πρώτος που ύψωσε τη σοβιετική σημαία με το σφυροδρέπανο στη στέγη του, μαζί με τους λοχίες Ζαγκίτοφ, Μπαμπρόφ και Λισιμένκο.
«Να η δική μας θεά της Νίκης!» ήταν η κραυγή που φώναξε τότε ο Μίνιν, όπως διηγήθηκε αργότερα, όταν συνειδητοποίησε ότι οι άλλοι στρατιώτες τον είχαν σηκώσει στα χέρια για να τον βοηθήσουν να φτάσει το ψηλότερο σημείο.
Αν και ο Μίνιν είχε προταθεί τότε για τον εξαιρετικά τιμητικό τίτλο και το αστέρι του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης, δεν τον παρέλαβε ποτέ. Στην επίσημη ιστοριογραφία δεν αναφερόταν το όνομά του ως συμμετέχοντος στη μάχη του Βερολίνου.
Η ταυτότητά του έγινε γνωστό μόλις πριν από λίγα χρόνια, έπειτα από σχετική έρευνα του Ινστιτούτου Ιστορίας του ρωσικού υπουργείου Αμυνας. Μετά τον πόλεμο συνέχισε την υπηρεσία του στο στρατό έως το 1969 και, όταν αποστρατεύτηκε, έζησε στην πόλη Πσκοφ, όπου και πέθανε.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2008
«Εισβολή» από τη θάλασσα αν λιώσουν οι πάγοι της Γροιλανδίας!
«Εισβολή» από τη θάλασσα αν λιώσουν οι πάγοι
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 29/12/2007 7:01:01 μμ
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Οι απλοί αριθμοί δεν έφεραν συμφωνία για το κλίμα
Του Κασσιανόυ Τζέλη
Τεράστιες εκτάσεις αγροτικών και ευαίσθητων οικολογικά περιοχών έχουν χαθεί. Η πλούσια πεδιάδα της Κεντρικής Μακεδονίας έχει γίνει πλέον κατά το ήμισυ θάλασσα. Ομοίως οι ευρύτερες περιοχές των δέλτα του Εβρου και του Νέστου. Η πεδιάδα του Αλμυρού στον Παγασητικό Κόλπο έχει βυθιστεί. Η Αρτα έγινε... λιμάνι ενώ φράγματα έχουν υψωθεί κατά μήκος των ακτών της πρωτεύουσας Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Αλεξανδρούπολης και άλλων παραθαλάσσιων πόλεων. Το Μεσολόγγι πλέον είναι ένα... νησί κάτω από τη στάθμη της θάλασσας που προστατεύεται με φράγμα. Μειώθηκαν οι διαθέσιμοι υδάτινοι πόροι καθώς αυξήθηκε εντυπωσιακά η αλατότητα του υδροφόρου ορίζοντα σε συνδυασμό και με τη μείωση των βροχοπτώσεων προκαλώντας έτσι σημαντικά προβλήματα στην ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Εξαιρετικά σοβαρό είναι το πλήγμα στη βαριά βιομηχανία της χώρας τον τουρισμό, αφού καταποντίστηκε ένας τεράστιος αριθμός ακτών. Η μεγαλύτερη αλλοίωση παρατηρείται στα χαμηλού υψομέτρου νησιά και παραλιακές περιοχές, όπως η Χαλκιδική, η Κως και η Κέρκυρα. Η για πολλά χρόνια ανακηρυγμένη ως καλύτερη παραλία της Ευρώπης, τα Φαλάσσαρνα του Νομού Χανίων προσελκύουν πλέον μόνο τον... καταδυτικό τουρισμό. Η συνεπακόλουθη οικονομική κρίση είναι τεράστια προκαλώντας εντυπωσιακή αλλαγή του πολιτικού και κοινωνικού προφίλ της χώρας με κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας.
Η άνοδος της θερμοκρασίας έχει μεταβάλει το κλίμα της Ελλάδας με αρνητικές συνέπειες στη γεωργία άλλα και στον ενεργειακό τομέα καθώς η εποχιακή αύξηση της ζήτησης ειδικά κατά τους θερινούς μήνες ασκεί μεγάλες πιέσεις στο δίκτυο ηλεκτροπαραγωγής που με τη σειρά του προχωρά στην ανάπτυξη πρόσθετων μονάδων -ένα μόνο μέρος των οποίων παράγουν ανανεώσιμη ενέργεια- επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο το κλίμα με την εκπομπή ρύπων. Μεγάλος είναι ο αριθμός των οικογενειών που αδυνατούν να καλύψουν οικονομικά τις απαιτήσεις για ενέργεια ειδικά τους θερινούς μήνες. Δεν υπολογίζεται η αύξηση των ασθενειών και των θανάτων. Δραματική επίσης είναι η κατάσταση μεγάλου αριθμού προστατευόμενων περιοχών natura.
Συμβαίνει τώραΠιστεύετε ότι όλα αυτά είναι αποκύημα επιστημονικής φαντασίας; Μάλλον όχι. Το κλίμα του πλανήτη έχει ήδη αρχίσει να αλλάζει και όλοι οι επιστήμονες συμφωνούν ότι οι δραματικές επιπτώσεις αυτής της αλλαγής θα γίνουν πολύ πιο γρήγορα εμφανείς από όσο πιστεύανε έως τώρα και η έντασή τους θα εξαρτηθεί από τα μέτρα που θα λάβουν οι κυβερνήσεις. Το μόνο δεδομένο είναι ότι πολύ δύσκολα η ζωή αυτής της γενιάς στον πλανήτη γη θα εξελιχθεί υπό τις σημερινές συνθήκες, ακόμα και αν ληφθούν τα αυστηρότερα μέτρα. Χαρακτηριστικό είναι ότι ήδη στον Ειρηνικό η μικρή άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχει καταστρέψει πολλούς παράκτιους δρόμους και γέφυρες στα νησιά Κιριμπάτι και Τούβαλου, ενώ δύο ακατοίκητα νησιά στο σύμπλεγμα Κιριμπάτι έχουν ήδη εξαφανιστεί, σύμφωνα με την WWF. Στην Ολλανδία, το ένα τέταρτο της οποίας βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το κοινοβούλιο έχει ήδη αναθέσει μελέτη για την κατασκευή ενός τεχνητού νησιού που θα προστατεύσει τη χώρα από την άνοδο της στάθμης. Ακόμη, θα πρέπει να σημειωθεί ότι από το 1900 έως σήμερα η στάθμη της θάλασσας έχει ήδη αυξηθεί κατά 20 εκατοστά. Επιπλέον, το σύνολο των επιστημόνων θεωρούν μαθηματικά βέβαιο ότι μπροστά μας θα έρθουν καλοκαίρια χωρίς πάγο στον βόρειο πόλο. Μέχρι τώρα εκτιμούσαν ότι αυτό θα συμβεί προς τα τέλη του αιώνα. Ωστόσο, όπως προειδοποιούν οι ερευνητές του Αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικής Ερευνας και του Πανεπιστημίου McGill στον Καναδά, το καλοκαιρινό στρώμα πάγου στην Αρκτική θα περάσει από μια φάση σταθερότητας έως τα μέσα της δεκαετίας του 2020 την οποία όμως θα ακολουθήσει μια απότομη κατάρρευση και από το 2040 το στρώμα του επιπλέοντος πάγου θα εξαφανίζεται εντελώς κατά τη διάρκεια των καλοκαιριών.
Ανοδος στάθμηςΜια πολύ σημαντική πτυχή της κλιματικής αλλαγής που θα επηρεάσει άμεσα την Ελλάδα είναι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Οπως αναφέρει στην «Η», ο καθηγητής και πρώην πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Δημήτρης Λάλας, όλα τα σενάρια που επεξεργαζόταν έως τώρα οι επιστήμονες για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών αποδείχθηκαν υποτιμημένα. Ολες οι νέες επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι η στάθμη μέσα στις επόμενες δεκαετίες θα αυξηθεί μεταξύ 1 και 2 μέτρων, ενώ τονίζει ότι δεν είναι απίθανο το δραματικό σενάριο να λιώσουν οι πάγοι της Γροιλανδίας. Αυτό θα σημαίνει την άνοδο ακόμη και 7 μέτρων της στάθμης της θάλασσας. Κι όπως, τονίζει ο κ. Λάλας, υπάρχει το πιθανό σενάριο της επιτάχυνσης, δηλαδή, το να λιώσουν οι πάγοι από κάτω και να χυθούν οι κορυφές στη θάλασσα, διαδικασία που αν ξεκινήσει θα χρειαστεί μόνο περίπου 2 δεκαετίες για να ολοκληρωθεί! Συμπληρώνει ακόμη ότι για την άνοδο της στάθμης ευθύνη θα έχει και η διαστολή του νερού ως αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας.
Αυτό για την Ελλάδα σημαίνει ότι θα βυθιστούν όλες οι περιοχές με χαμηλό υψόμετρο και πέριξ των δέλτα των ποταμών. Η ευρύτερη περιοχή του Αμβρακικού κόλπου, οι περιοχές πέριξ των λιμνοθαλασσών Αιτωλικού και Μεσολογγίου, ο Παγασητικός, η πεδιάδα της Κεντρικής Μακεδονίας, τα δέλτα Εβρου και Νέστου. Η έκταση πολλών νησιών θα μειωθεί, ενώ πολλές παραθαλάσσιες πόλεις μεταξύ αυτών και η Αθήνα θα βρεθούν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Υπολογίζεται ακόμη ότι θα χαθούν από 180.000 έως 350.000 στρέμματα περιοχών natura.
Αν λιώσουν οι πάγοι της Γροιλανδίας, η μισή Θεσσαλονίκη, Πειραιάς, Φάληρο, Βουλιαγμένη και Μοσχάτο θα βυθιστούν και η Νέα Σμύρνη θα γίνει... πλαζ! Αν βέβαια δεν υψωθούν φράγματα, όπως στην Ολλανδία ή τη Νέα Ορλεάνη.
«Η γενιά μας θα ζήσει τις αλλαγές»ο κ. Λάλας επισημαίνει ότι οι αλλαγές αυτές είναι μπροστά μας και δεν αφορούν απλά ένα μακρινό μέλλον. «Η γενιά μας θα ζήσει μέρος ή το σύνολο αυτών των δραματικών αλλαγών. Ακόμη κι αν αρχίσουμε να μειώνουμε σημαντικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου άμεσα, θα υποστούμε οπωσδήποτε ένα τμήμα των επιπτώσεων ως συνέπεια των αερίων που εκπέμψαμε μέχρι σήμερα» τονίζει.
Στην ερώτησή μας ποια θα ήταν η πρώτη του κίνηση εάν ήταν εκείνος υπουργός Περιβάλλοντος, μας απαντά με νόημα: «Θα κοίταζα να δω αν η Αυστραλία έχει δίκιο που δημιούργησε, παράλληλα με το υπουργείο Περιβάλλοντος και υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής». Κάτι που όπως λέει θα έπρεπε να απασχολήσει την ελληνική κυβέρνηση για την περιβαλλοντική πολιτική της οποίας ιδιαίτερα απέναντι στο κρίσιμο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής αναφέρει ειρωνικά: «Ουδέν σχόλιο! Αυτό που θα ήθελα να απαιτήσω από την κυβέρνηση της χώρας μου, μιας χώρας που σημειωτέων «ζει» από το κλίμα της να είναι παρούσα και να πιέζει σε όλα τα διεθνή φόρουμ άλλα και να εκπληρώνει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της. Θα ήθελα ακόμα να φροντίζει τα του οίκου της προστατεύοντας το ανεκτίμητο φυσικό μας περιβάλλον όχι με λόγια, άλλα με έργα και να περάσει την ιδέα και συνάμα το καθήκον που τελικά έχει γίνει και ανάγκη για την επιβίωσή μας, της φροντίδας του περιβάλλοντος από όλους και κυρίως στα παιδιά και τους μαθητές ευελπιστώντας ότι τουλάχιστον αυτή η γενιά να τα πάει καλύτερα από εμάς».
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4669&subid=2&tag=2760&pubid=531140
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 29/12/2007 7:01:01 μμ
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Οι απλοί αριθμοί δεν έφεραν συμφωνία για το κλίμα
Του Κασσιανόυ Τζέλη
Τεράστιες εκτάσεις αγροτικών και ευαίσθητων οικολογικά περιοχών έχουν χαθεί. Η πλούσια πεδιάδα της Κεντρικής Μακεδονίας έχει γίνει πλέον κατά το ήμισυ θάλασσα. Ομοίως οι ευρύτερες περιοχές των δέλτα του Εβρου και του Νέστου. Η πεδιάδα του Αλμυρού στον Παγασητικό Κόλπο έχει βυθιστεί. Η Αρτα έγινε... λιμάνι ενώ φράγματα έχουν υψωθεί κατά μήκος των ακτών της πρωτεύουσας Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Αλεξανδρούπολης και άλλων παραθαλάσσιων πόλεων. Το Μεσολόγγι πλέον είναι ένα... νησί κάτω από τη στάθμη της θάλασσας που προστατεύεται με φράγμα. Μειώθηκαν οι διαθέσιμοι υδάτινοι πόροι καθώς αυξήθηκε εντυπωσιακά η αλατότητα του υδροφόρου ορίζοντα σε συνδυασμό και με τη μείωση των βροχοπτώσεων προκαλώντας έτσι σημαντικά προβλήματα στην ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Εξαιρετικά σοβαρό είναι το πλήγμα στη βαριά βιομηχανία της χώρας τον τουρισμό, αφού καταποντίστηκε ένας τεράστιος αριθμός ακτών. Η μεγαλύτερη αλλοίωση παρατηρείται στα χαμηλού υψομέτρου νησιά και παραλιακές περιοχές, όπως η Χαλκιδική, η Κως και η Κέρκυρα. Η για πολλά χρόνια ανακηρυγμένη ως καλύτερη παραλία της Ευρώπης, τα Φαλάσσαρνα του Νομού Χανίων προσελκύουν πλέον μόνο τον... καταδυτικό τουρισμό. Η συνεπακόλουθη οικονομική κρίση είναι τεράστια προκαλώντας εντυπωσιακή αλλαγή του πολιτικού και κοινωνικού προφίλ της χώρας με κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας.
Η άνοδος της θερμοκρασίας έχει μεταβάλει το κλίμα της Ελλάδας με αρνητικές συνέπειες στη γεωργία άλλα και στον ενεργειακό τομέα καθώς η εποχιακή αύξηση της ζήτησης ειδικά κατά τους θερινούς μήνες ασκεί μεγάλες πιέσεις στο δίκτυο ηλεκτροπαραγωγής που με τη σειρά του προχωρά στην ανάπτυξη πρόσθετων μονάδων -ένα μόνο μέρος των οποίων παράγουν ανανεώσιμη ενέργεια- επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο το κλίμα με την εκπομπή ρύπων. Μεγάλος είναι ο αριθμός των οικογενειών που αδυνατούν να καλύψουν οικονομικά τις απαιτήσεις για ενέργεια ειδικά τους θερινούς μήνες. Δεν υπολογίζεται η αύξηση των ασθενειών και των θανάτων. Δραματική επίσης είναι η κατάσταση μεγάλου αριθμού προστατευόμενων περιοχών natura.
Συμβαίνει τώραΠιστεύετε ότι όλα αυτά είναι αποκύημα επιστημονικής φαντασίας; Μάλλον όχι. Το κλίμα του πλανήτη έχει ήδη αρχίσει να αλλάζει και όλοι οι επιστήμονες συμφωνούν ότι οι δραματικές επιπτώσεις αυτής της αλλαγής θα γίνουν πολύ πιο γρήγορα εμφανείς από όσο πιστεύανε έως τώρα και η έντασή τους θα εξαρτηθεί από τα μέτρα που θα λάβουν οι κυβερνήσεις. Το μόνο δεδομένο είναι ότι πολύ δύσκολα η ζωή αυτής της γενιάς στον πλανήτη γη θα εξελιχθεί υπό τις σημερινές συνθήκες, ακόμα και αν ληφθούν τα αυστηρότερα μέτρα. Χαρακτηριστικό είναι ότι ήδη στον Ειρηνικό η μικρή άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχει καταστρέψει πολλούς παράκτιους δρόμους και γέφυρες στα νησιά Κιριμπάτι και Τούβαλου, ενώ δύο ακατοίκητα νησιά στο σύμπλεγμα Κιριμπάτι έχουν ήδη εξαφανιστεί, σύμφωνα με την WWF. Στην Ολλανδία, το ένα τέταρτο της οποίας βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το κοινοβούλιο έχει ήδη αναθέσει μελέτη για την κατασκευή ενός τεχνητού νησιού που θα προστατεύσει τη χώρα από την άνοδο της στάθμης. Ακόμη, θα πρέπει να σημειωθεί ότι από το 1900 έως σήμερα η στάθμη της θάλασσας έχει ήδη αυξηθεί κατά 20 εκατοστά. Επιπλέον, το σύνολο των επιστημόνων θεωρούν μαθηματικά βέβαιο ότι μπροστά μας θα έρθουν καλοκαίρια χωρίς πάγο στον βόρειο πόλο. Μέχρι τώρα εκτιμούσαν ότι αυτό θα συμβεί προς τα τέλη του αιώνα. Ωστόσο, όπως προειδοποιούν οι ερευνητές του Αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικής Ερευνας και του Πανεπιστημίου McGill στον Καναδά, το καλοκαιρινό στρώμα πάγου στην Αρκτική θα περάσει από μια φάση σταθερότητας έως τα μέσα της δεκαετίας του 2020 την οποία όμως θα ακολουθήσει μια απότομη κατάρρευση και από το 2040 το στρώμα του επιπλέοντος πάγου θα εξαφανίζεται εντελώς κατά τη διάρκεια των καλοκαιριών.
Ανοδος στάθμηςΜια πολύ σημαντική πτυχή της κλιματικής αλλαγής που θα επηρεάσει άμεσα την Ελλάδα είναι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Οπως αναφέρει στην «Η», ο καθηγητής και πρώην πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Δημήτρης Λάλας, όλα τα σενάρια που επεξεργαζόταν έως τώρα οι επιστήμονες για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών αποδείχθηκαν υποτιμημένα. Ολες οι νέες επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι η στάθμη μέσα στις επόμενες δεκαετίες θα αυξηθεί μεταξύ 1 και 2 μέτρων, ενώ τονίζει ότι δεν είναι απίθανο το δραματικό σενάριο να λιώσουν οι πάγοι της Γροιλανδίας. Αυτό θα σημαίνει την άνοδο ακόμη και 7 μέτρων της στάθμης της θάλασσας. Κι όπως, τονίζει ο κ. Λάλας, υπάρχει το πιθανό σενάριο της επιτάχυνσης, δηλαδή, το να λιώσουν οι πάγοι από κάτω και να χυθούν οι κορυφές στη θάλασσα, διαδικασία που αν ξεκινήσει θα χρειαστεί μόνο περίπου 2 δεκαετίες για να ολοκληρωθεί! Συμπληρώνει ακόμη ότι για την άνοδο της στάθμης ευθύνη θα έχει και η διαστολή του νερού ως αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας.
Αυτό για την Ελλάδα σημαίνει ότι θα βυθιστούν όλες οι περιοχές με χαμηλό υψόμετρο και πέριξ των δέλτα των ποταμών. Η ευρύτερη περιοχή του Αμβρακικού κόλπου, οι περιοχές πέριξ των λιμνοθαλασσών Αιτωλικού και Μεσολογγίου, ο Παγασητικός, η πεδιάδα της Κεντρικής Μακεδονίας, τα δέλτα Εβρου και Νέστου. Η έκταση πολλών νησιών θα μειωθεί, ενώ πολλές παραθαλάσσιες πόλεις μεταξύ αυτών και η Αθήνα θα βρεθούν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Υπολογίζεται ακόμη ότι θα χαθούν από 180.000 έως 350.000 στρέμματα περιοχών natura.
Αν λιώσουν οι πάγοι της Γροιλανδίας, η μισή Θεσσαλονίκη, Πειραιάς, Φάληρο, Βουλιαγμένη και Μοσχάτο θα βυθιστούν και η Νέα Σμύρνη θα γίνει... πλαζ! Αν βέβαια δεν υψωθούν φράγματα, όπως στην Ολλανδία ή τη Νέα Ορλεάνη.
«Η γενιά μας θα ζήσει τις αλλαγές»ο κ. Λάλας επισημαίνει ότι οι αλλαγές αυτές είναι μπροστά μας και δεν αφορούν απλά ένα μακρινό μέλλον. «Η γενιά μας θα ζήσει μέρος ή το σύνολο αυτών των δραματικών αλλαγών. Ακόμη κι αν αρχίσουμε να μειώνουμε σημαντικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου άμεσα, θα υποστούμε οπωσδήποτε ένα τμήμα των επιπτώσεων ως συνέπεια των αερίων που εκπέμψαμε μέχρι σήμερα» τονίζει.
Στην ερώτησή μας ποια θα ήταν η πρώτη του κίνηση εάν ήταν εκείνος υπουργός Περιβάλλοντος, μας απαντά με νόημα: «Θα κοίταζα να δω αν η Αυστραλία έχει δίκιο που δημιούργησε, παράλληλα με το υπουργείο Περιβάλλοντος και υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής». Κάτι που όπως λέει θα έπρεπε να απασχολήσει την ελληνική κυβέρνηση για την περιβαλλοντική πολιτική της οποίας ιδιαίτερα απέναντι στο κρίσιμο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής αναφέρει ειρωνικά: «Ουδέν σχόλιο! Αυτό που θα ήθελα να απαιτήσω από την κυβέρνηση της χώρας μου, μιας χώρας που σημειωτέων «ζει» από το κλίμα της να είναι παρούσα και να πιέζει σε όλα τα διεθνή φόρουμ άλλα και να εκπληρώνει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της. Θα ήθελα ακόμα να φροντίζει τα του οίκου της προστατεύοντας το ανεκτίμητο φυσικό μας περιβάλλον όχι με λόγια, άλλα με έργα και να περάσει την ιδέα και συνάμα το καθήκον που τελικά έχει γίνει και ανάγκη για την επιβίωσή μας, της φροντίδας του περιβάλλοντος από όλους και κυρίως στα παιδιά και τους μαθητές ευελπιστώντας ότι τουλάχιστον αυτή η γενιά να τα πάει καλύτερα από εμάς».
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4669&subid=2&tag=2760&pubid=531140
Το απύθμενο θράσος των συνδικαλιστών της Ο.Α.
Το απύθμενο θράσος των συνδικαλιστών της Ο.Α.
Το απύθμενο θράσος των συνδικαλιστών της Ο.Α.5/12/2007 10:05Παροιμιώδες είναι το θράσος ορισμένων συνδικαλιστών της Ολυμπιακής Αεροπορίας, οι οποίοι μέσω της επιχειρηματολογίας τους που κυρίως βασίζεται στα "κεκτημένα δικαιώματά τους για εργασία" (και ιδίως, για εργασία στην Ο.Α.), κοντεύουν να τρελάνουν όλους τους υπόλοιπους Έλληνες που παρατηρούν εντελώς αποσβολωμένοι τις εξελίξεις. Παράλληλα, μέσω της εγχώριας, ακραία παθογενούς τηλεοπτικής δημοκρατίας, απειλούν κράτος, κυβέρνηση, υπουργείο μεταφορών και εν έλει όλους τους Έλληνες είτε εργαζόμενους φορολογούμενος, είτε άνεργους, είτε ανύπαντρες μητέρες, είτε χαμηλοσυνταξιούχους! Απειλούν τους πάντες, μόνο και μόνο επειδή μια κυβέρνηση (ας δεχτούμε με λαθεμένο τρόπο), προσπαθεί να βρει μια λύση σ’ ένα τεράστιο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, μια τεράστια μαύρη τρύπα μιας εταιρείας που έχει – μακράν την πιο ειδική μεταχείριση από καταβολής, από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους! Την πιο ειδική και προνομιακή μεταχείριση, την πιο σκανδαλώδη και πιο δυσβάστακτη για τους υπόλοιπους, φορολογούμενους Έλληνες. "Κανείς δεν θα παίξει με το ψωμί των παιδιών μας" επισημαίνουν με ύφους 100 καρδιναλίων, 50 καγκελάριων και περίπου 125 πρωτοσύγκελων οι... προύχοντες συνδικαλιστές της Ο.Α.! Και μόνο ότι τους ανέχεται ακόμη η ελληνική κοινωνία, οι χιλιάδες άνεργοι της χώρας, οι χιλιάδες μη προνομιούχοι και μη... γκλαμουράτοι αυτού του τόπου, είναι ύψιστη παθογένεια! Ανοχή με επιδότηση από πάνω! Όμως, όπως λέει το ωραίο τραγούδι του Στινγκ "Τρελός για σένα" (Mad about you) που τραγούδησε μαζί με το Γιώργο Νταλάρα: "Πόσο ακόμα";http://www.capital.gr/news.asp?Details=405681
Το απύθμενο θράσος των συνδικαλιστών της Ο.Α.5/12/2007 10:05Παροιμιώδες είναι το θράσος ορισμένων συνδικαλιστών της Ολυμπιακής Αεροπορίας, οι οποίοι μέσω της επιχειρηματολογίας τους που κυρίως βασίζεται στα "κεκτημένα δικαιώματά τους για εργασία" (και ιδίως, για εργασία στην Ο.Α.), κοντεύουν να τρελάνουν όλους τους υπόλοιπους Έλληνες που παρατηρούν εντελώς αποσβολωμένοι τις εξελίξεις. Παράλληλα, μέσω της εγχώριας, ακραία παθογενούς τηλεοπτικής δημοκρατίας, απειλούν κράτος, κυβέρνηση, υπουργείο μεταφορών και εν έλει όλους τους Έλληνες είτε εργαζόμενους φορολογούμενος, είτε άνεργους, είτε ανύπαντρες μητέρες, είτε χαμηλοσυνταξιούχους! Απειλούν τους πάντες, μόνο και μόνο επειδή μια κυβέρνηση (ας δεχτούμε με λαθεμένο τρόπο), προσπαθεί να βρει μια λύση σ’ ένα τεράστιο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, μια τεράστια μαύρη τρύπα μιας εταιρείας που έχει – μακράν την πιο ειδική μεταχείριση από καταβολής, από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους! Την πιο ειδική και προνομιακή μεταχείριση, την πιο σκανδαλώδη και πιο δυσβάστακτη για τους υπόλοιπους, φορολογούμενους Έλληνες. "Κανείς δεν θα παίξει με το ψωμί των παιδιών μας" επισημαίνουν με ύφους 100 καρδιναλίων, 50 καγκελάριων και περίπου 125 πρωτοσύγκελων οι... προύχοντες συνδικαλιστές της Ο.Α.! Και μόνο ότι τους ανέχεται ακόμη η ελληνική κοινωνία, οι χιλιάδες άνεργοι της χώρας, οι χιλιάδες μη προνομιούχοι και μη... γκλαμουράτοι αυτού του τόπου, είναι ύψιστη παθογένεια! Ανοχή με επιδότηση από πάνω! Όμως, όπως λέει το ωραίο τραγούδι του Στινγκ "Τρελός για σένα" (Mad about you) που τραγούδησε μαζί με το Γιώργο Νταλάρα: "Πόσο ακόμα";http://www.capital.gr/news.asp?Details=405681
Πουλάνε Viagra τα υπουργεία;
Πουλάνε Viagra τα υπουργεία;
Οι δυτικές χώρες διώκουν το spam* mail. Οι spammers όμως αλωνίζουν είτε μυστικά, είτε στην Ελλάδα...
Το spam ζει και βασιλεύειΈχεις φθάσει καθυστερημένος στο γραφείο και ελπίζεις ότι το αφεντικό δεν θα σε έχει αναζητήσει. Ανοίγοντας την πόρτα όμως, η φωνή της γραμματέως του «μεγάλου» σε επαναφέρει στην πραγματικότητα: «Κύριε Γεράσιμε σας ζητάει απ’ το πρωί, που βρίσκεστε»; Ξεφουρνίζεις μια τυχαία δικαιολογία και ρωτάς τι θέλει. Η απάντηση σε γεμίζει αδρεναλίνη. «Θέλει το mail με τις παραγγελίες του Κακοπλήρογλου, ξέρετε αυτό που έστειλε πριν από δύο εβδομάδες». Στο μυαλό σου έρχεται αυτόματα η εικόνα του mailbox. Εκατοντάδες δεκάδες μηνύματα που διαφημίζουν Viagra, Levitra, εργαλεία για την ενίσχυση διαφόρων μελών του σώματος, χάπια, αντιβιοτικά και προτάσεις για μετοχές. Κάπου ανάμεσα σε όλ’ αυτά και το mail του Κακοπλήρογλου.
Χωρίς να θυμάσαι τη διεύθυνση του αποστολέα ψάχνεις εναγωνίως. Η φωνή της ιδιαιτέρας γίνεται πλέον επιτακτική: «κύριε Γεράσιμε, πηγαίνετε στο γραφείο του, έχει σηκώσει τον κόσμο». Τα spam mail αποτελούν σύμφωνα με διάφορες στατιστικές που κυκλοφορούν, το 70% των συνολικών διακινούμενων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Κάθε εργαζόμενος δαπανά αρκετά λεπτά την ημέρα για να διαγράψει τα μηνύματα που υπόσχονται «hot Latinas» και όλα τα «εργαλεία» για να φέρει κανείς σε πέρας την «αποστολή», όσων ετών και αν είναι. Μάλιστα όλοι οι κολοσσοί της παγκόσμιας αγοράς λογισμικού αφιερώνουν χρόνο, κόπο και χρήμα για την καταπολέμηση του φαινομένου. Ο Bill Gates είχε δηλώσει παλαιότερα ότι το spam θα ήταν παρελθόν μέχρι το 2007. Είμαι βέβαιος ότι ακόμη και στο δικό του mailbox θα καταφθάνουν μηνύματα με ονόματα αποστολέων όπως Bi11 G4tes.
Vs
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε
Οι spammers διεθνώς διώκονται και αναγκάζονται να κάνουν τις... βρωμοδουλειές τους από νησιά του ειρηνικού, σκοτεινά υπόγεια και απομονωμένες επαύλεις. Η αστυνομία στις ΗΠΑ, όπου το φαινόμενο είναι σε έξαρση συλλαμβάνει κατά καιρούς διάφορους spammers και στις επιτυχίες της περιλαμβάνεται και η σύλληψη του «βασιλιά του spam» το 2005. Στην Ελλάδα, το φαινόμενο άργησε να έρθει, όπως ακριβώς και η οποιαδήποτε πρόοδος που απαιτείται για την ανάπτυξή του. Η ύπαρξη πρότερης εμπειρίας από το εξωτερικό δεν φαίνεται ικανή να «ξυπνήσει» τα ντόπια «τζιμάνια» της αστυνομίας. Αν πάρεις τηλέφωνο σε κάποιο αστυνομικό τμήμα και δηλώσεις ότι έλαβες spam και θέλεις προστασία, θα γελάνε μέχρι και τα βρώμικα τηλέφωνα της υπηρεσίας, ενώ οι αστυνομικοί θα χαχανίζουν σαν να έχουν συλλάβει το «βαπόρι απ’ την Περσία».
Παρ’ όλ’ αυτά στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται ήδη εταιρείες που αναλαμβάνουν την αποστολή spam. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες, δεν διστάζουν να διαφημίσουν την πραμάτεια τους (μέσω spam φυσικά) και χωρίς καμία προφύλαξη. Η πιθανότητα άλλωστε να ασχοληθούν οι διωκτικές αρχές με κάποιον spammer στην Ελλάδα είναι μικρότερες και από το να πιάσεις το τζόκερ δύο συνεχόμενες φορές με τα ίδια νούμερα. Έτσι, δεν διστάζουν να δώσουν την επωνυμία της επιχείρησης, τη διεύθυνση (σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας παρακαλώ) και τα τηλέφωνα. Ως επίχρισμα νομιμότητας μάλιστα στη σχετική διαφήμιση αναφέρεται ότι στις βάσεις δεδομένων τους δεν περιλαμβάνονται απόρρητα τηλέφωνα. Με τα e-mail όμως των δύσμοιρων που θα ήθελαν να είναι απόρρητα τι γίνεται; Το χειρότερο είναι ότι από τις διαφημίσεις αυτές μπορείς να δεις και ποιες εταιρείες έχουν κάνει χρήση του spam. Δεν πρόκειται για φοιτητές που πουλάνε Viagra. Τράπεζες, επιχειρήσεις-κολοσσοί, ΔΕΚΟ ακόμη και υπουργεία επιλέγουν να στείλουν τα μηνύματά τους σε «ανοιχτά 120.000 mail επιχειρήσεων και 70.000 fax». Μπορεί και να μην είναι αλήθεια ότι οι συγκεκριμένοι κάνουν χρήση των υπηρεσιών, αλλά αν όχι, τότε πώς στην ευχή έχουν βρει όλοι αυτοί το τηλέφωνό του σπιτιού μου; Εύλογη επίσης και η απορία του ανθρώπου που μου προώθησε ένα σχετικό e-mail, έχοντας αγανακτήσει με τις συγκεκριμένες υπηρεσίες. «Μα γιατί δεν τους συλλαμβάνουν, έστω ως κλεπταποδόχους»;
Σταμάτης Ζαχαρός
stamatis.zacharos@capital.gr
* σύμφωνα με έναν τυχαίο αλλά πλήρη ορισμό στο διαδίκτυο: «Spam είναι η μαζική αποστολή μεγάλου αριθμού μηνυμάτων που απευθύνονται σε ένα σύνολο παραληπτών του Διαδικτύου χωρίς αυτοί να το επιθυμούν και χωρίς να έχουν συνειδητά προκαλέσει την αλληλογραφία με τον εν λόγω αποστολέα. Το Spam συχνά έχει την μορφή ενημερωτικών ή διαφημιστικών μηνυμάτων για προϊόντα ή υπηρεσίες τα οποία φθάνουν στο γραμματοκιβώτιο μας χωρίς να έχουμε ζητήσει την εν λόγω πληροφόρηση. Η αλληλογραφία αυτή λοιπόν μπορεί να χαρακτηριστεί ως απρόκλητη ή ανεπιθύμητη αλληλογραφία, δύο όρους που χρησιμοποιούμε για την απόδοση στη γλώσσα μας του όρου Spam».
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=419765&expand=1
Οι δυτικές χώρες διώκουν το spam* mail. Οι spammers όμως αλωνίζουν είτε μυστικά, είτε στην Ελλάδα...
Το spam ζει και βασιλεύειΈχεις φθάσει καθυστερημένος στο γραφείο και ελπίζεις ότι το αφεντικό δεν θα σε έχει αναζητήσει. Ανοίγοντας την πόρτα όμως, η φωνή της γραμματέως του «μεγάλου» σε επαναφέρει στην πραγματικότητα: «Κύριε Γεράσιμε σας ζητάει απ’ το πρωί, που βρίσκεστε»; Ξεφουρνίζεις μια τυχαία δικαιολογία και ρωτάς τι θέλει. Η απάντηση σε γεμίζει αδρεναλίνη. «Θέλει το mail με τις παραγγελίες του Κακοπλήρογλου, ξέρετε αυτό που έστειλε πριν από δύο εβδομάδες». Στο μυαλό σου έρχεται αυτόματα η εικόνα του mailbox. Εκατοντάδες δεκάδες μηνύματα που διαφημίζουν Viagra, Levitra, εργαλεία για την ενίσχυση διαφόρων μελών του σώματος, χάπια, αντιβιοτικά και προτάσεις για μετοχές. Κάπου ανάμεσα σε όλ’ αυτά και το mail του Κακοπλήρογλου.
Χωρίς να θυμάσαι τη διεύθυνση του αποστολέα ψάχνεις εναγωνίως. Η φωνή της ιδιαιτέρας γίνεται πλέον επιτακτική: «κύριε Γεράσιμε, πηγαίνετε στο γραφείο του, έχει σηκώσει τον κόσμο». Τα spam mail αποτελούν σύμφωνα με διάφορες στατιστικές που κυκλοφορούν, το 70% των συνολικών διακινούμενων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Κάθε εργαζόμενος δαπανά αρκετά λεπτά την ημέρα για να διαγράψει τα μηνύματα που υπόσχονται «hot Latinas» και όλα τα «εργαλεία» για να φέρει κανείς σε πέρας την «αποστολή», όσων ετών και αν είναι. Μάλιστα όλοι οι κολοσσοί της παγκόσμιας αγοράς λογισμικού αφιερώνουν χρόνο, κόπο και χρήμα για την καταπολέμηση του φαινομένου. Ο Bill Gates είχε δηλώσει παλαιότερα ότι το spam θα ήταν παρελθόν μέχρι το 2007. Είμαι βέβαιος ότι ακόμη και στο δικό του mailbox θα καταφθάνουν μηνύματα με ονόματα αποστολέων όπως Bi11 G4tes.
Vs
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε
Οι spammers διεθνώς διώκονται και αναγκάζονται να κάνουν τις... βρωμοδουλειές τους από νησιά του ειρηνικού, σκοτεινά υπόγεια και απομονωμένες επαύλεις. Η αστυνομία στις ΗΠΑ, όπου το φαινόμενο είναι σε έξαρση συλλαμβάνει κατά καιρούς διάφορους spammers και στις επιτυχίες της περιλαμβάνεται και η σύλληψη του «βασιλιά του spam» το 2005. Στην Ελλάδα, το φαινόμενο άργησε να έρθει, όπως ακριβώς και η οποιαδήποτε πρόοδος που απαιτείται για την ανάπτυξή του. Η ύπαρξη πρότερης εμπειρίας από το εξωτερικό δεν φαίνεται ικανή να «ξυπνήσει» τα ντόπια «τζιμάνια» της αστυνομίας. Αν πάρεις τηλέφωνο σε κάποιο αστυνομικό τμήμα και δηλώσεις ότι έλαβες spam και θέλεις προστασία, θα γελάνε μέχρι και τα βρώμικα τηλέφωνα της υπηρεσίας, ενώ οι αστυνομικοί θα χαχανίζουν σαν να έχουν συλλάβει το «βαπόρι απ’ την Περσία».
Παρ’ όλ’ αυτά στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται ήδη εταιρείες που αναλαμβάνουν την αποστολή spam. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες, δεν διστάζουν να διαφημίσουν την πραμάτεια τους (μέσω spam φυσικά) και χωρίς καμία προφύλαξη. Η πιθανότητα άλλωστε να ασχοληθούν οι διωκτικές αρχές με κάποιον spammer στην Ελλάδα είναι μικρότερες και από το να πιάσεις το τζόκερ δύο συνεχόμενες φορές με τα ίδια νούμερα. Έτσι, δεν διστάζουν να δώσουν την επωνυμία της επιχείρησης, τη διεύθυνση (σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας παρακαλώ) και τα τηλέφωνα. Ως επίχρισμα νομιμότητας μάλιστα στη σχετική διαφήμιση αναφέρεται ότι στις βάσεις δεδομένων τους δεν περιλαμβάνονται απόρρητα τηλέφωνα. Με τα e-mail όμως των δύσμοιρων που θα ήθελαν να είναι απόρρητα τι γίνεται; Το χειρότερο είναι ότι από τις διαφημίσεις αυτές μπορείς να δεις και ποιες εταιρείες έχουν κάνει χρήση του spam. Δεν πρόκειται για φοιτητές που πουλάνε Viagra. Τράπεζες, επιχειρήσεις-κολοσσοί, ΔΕΚΟ ακόμη και υπουργεία επιλέγουν να στείλουν τα μηνύματά τους σε «ανοιχτά 120.000 mail επιχειρήσεων και 70.000 fax». Μπορεί και να μην είναι αλήθεια ότι οι συγκεκριμένοι κάνουν χρήση των υπηρεσιών, αλλά αν όχι, τότε πώς στην ευχή έχουν βρει όλοι αυτοί το τηλέφωνό του σπιτιού μου; Εύλογη επίσης και η απορία του ανθρώπου που μου προώθησε ένα σχετικό e-mail, έχοντας αγανακτήσει με τις συγκεκριμένες υπηρεσίες. «Μα γιατί δεν τους συλλαμβάνουν, έστω ως κλεπταποδόχους»;
Σταμάτης Ζαχαρός
stamatis.zacharos@capital.gr
* σύμφωνα με έναν τυχαίο αλλά πλήρη ορισμό στο διαδίκτυο: «Spam είναι η μαζική αποστολή μεγάλου αριθμού μηνυμάτων που απευθύνονται σε ένα σύνολο παραληπτών του Διαδικτύου χωρίς αυτοί να το επιθυμούν και χωρίς να έχουν συνειδητά προκαλέσει την αλληλογραφία με τον εν λόγω αποστολέα. Το Spam συχνά έχει την μορφή ενημερωτικών ή διαφημιστικών μηνυμάτων για προϊόντα ή υπηρεσίες τα οποία φθάνουν στο γραμματοκιβώτιο μας χωρίς να έχουμε ζητήσει την εν λόγω πληροφόρηση. Η αλληλογραφία αυτή λοιπόν μπορεί να χαρακτηριστεί ως απρόκλητη ή ανεπιθύμητη αλληλογραφία, δύο όρους που χρησιμοποιούμε για την απόδοση στη γλώσσα μας του όρου Spam».
http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=419765&expand=1
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)