Οι χειρότεροι δημόσιοι υπάλληλοι είναι πια τα μεγαλοστελέχη…

Σταματήστε το meeting να κατέβω...
27/2/200808:19


Σταματήστε το meeting να κατέβω...Εδώ και δεκαετίες ο πελάτης παραμένει πάντα στο επίκεντρο και η δημιουργικότητα των στελεχών στο ναδίρ. Déjà vuΤην πρώτη φορά που μπήκα σε meeting/presentation room μεγάλης εταιρείας ένιωσα δέος. Σε σύγκριση με τους γνώριμους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων ή των δημόσιων υπηρεσιών, ο χώρος σε προδιέθετε για μια παρουσίαση άλλου επιπέδου. Για συνάντηση με ανθρώπους που είναι σημαντικοί, με trendy κοστούμια και laptops τελευταίας -για την εποχή- τεχνολογίας. Ακόμη θυμάμαι πόση εντύπωση μου είχε κάνει η παρουσίαση των στελεχών που μιλούσαν μια τεχνοκρατική γλώσσα και με πολύ προχωρημένες για την εποχή multimedia εφαρμογές εξηγούσαν τη στρατηγική της επιχείρησής τους.Σχεδόν 15 χρόνια μετά, κάθε φορά που βρίσκομαι στο κατώφλι κάποιας ανάλογης αίθουσας νιώθω ένα πραγματικό déjà vu. Η παρουσίαση που είδα την πρώτη φορά επαναλαμβάνεται. Το μόνο που αλλάζει είναι η αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου, τα κοστούμια που ράβονται ανάλογα με τη μόδα και αποκτούν περισσότερα ή λιγότερα κουμπιά, τα laptops που γίνονται ελαφρύτερα και τα χτενίσματα των κυριών που παρευρίσκονται στην αίθουσα. Κατά τα αλλά; Ο πελάτης παραμένει πάντα στο επίκεντρο, η ανάπτυξη σχεδιάζεται πάντα με σταθερά βήματα και οι ιδέες πάνω στις οποίες βασίζεται η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται τα στελέχη είναι όλες, μα όλες καινοτόμες.
VsΔημιουργικότητα Σπάνια κάποιοι ξεφεύγουν από τη μετριότητα. Λένε κάτι διαφορετικό, κάτι πραγματικά σημαντικό και καταφέρνουν να σταματήσουν τους παρευρισκομένους από το να παίζουν αμήχανα με το κινητό τους τηλέφωνο ή νευρικά με το ακριβό στυλό τους. Οι φορές που κάποιος είπε ή παρουσίασε κάτι ριζοσπαστικό και ήμουν παρών, ήταν μετρημένες στα δάχτυλα. Αυτοί οι άνθρωποι εκτόξευσαν τις εταιρείες τους σε άλλο επίπεδο. Θυμάμαι ακόμη έναν νεαρό στις ΗΠΑ που παίρνοντας το λόγο είπε σε γενικές γραμμές: «κύριοι θα κάνουμε τη συγκεκριμένη κίνηση που σας φαίνεται τρελή, αλλά εμείς θα τους πάρουμε τα σώβρακα».Πράγματι και τηρουμένων των αναλογιών τους τα πήρε. Όσες φορές κάποιος κατάφερε να ξεφύγει από τη γκρίζα μονοτονία των εταιρικών παρουσιάσεων έκανε θαύματα. Άσχετα από το αν τελικά ο στόχος του υλοποιήθηκε ή όχι, κέντρισε το ενδιαφέρον των ακροατών του και με τον ίδιο τρόπο, κέντρισε στη συνέχεια το ενδιαφέρον των επενδυτών και των πελατών του. Είναι ένα αλάνθαστο κριτήριο για να διαπιστώσει κανείς το πάθος των στελεχών για τη δουλειά τους. Όταν κατ’ επέκταση κάποιος έχει πάθος, θα υποστηρίξει την ιδέα του μέχρι τέλους, με όλες του τις δυνάμεις και έχει φυσικά πολύ περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Οι υπόλοιποι, χάνονται στον κυκεώνα των meetings για να σχεδιάσουν μια στρατηγική που σε τίποτα δεν διαφέρει από όσα είδα εγώ πριν 15 χρόνια και πολλοί από εσάς ακόμη παλαιότερα...

Σταμάτης Ζαχαρός

http://www.capital.gr/articles.asp?showlist=0&catid=14&id=457672&expand=1